Het is niet altijd een zegen om helder horend te zijn en gesprekken aan de andere kant van een ruimte op te kunnen vangen. Tel daarbij ook nog een paar ogen op dat niets ontgaat en je beleeft nog eens wat. Zoals die keer in een van de kleinere zalen.
Twee dames stonden stil voor een storm-op-zee-gezicht. Het deed een van hen blijkbaar aan iets denken…
Als de gesmeerde bliksem was het nieuws van luistervink naar luistervink getjilpt en zo was het bericht over de verblijfplaats van Ralf de kabouter naar Bretagne teruggekeerd.
En waarachtig tot onze grote opluchting is hij gevonden en daarom zijn we nu allemaal hier!
Gwennie was aan het eind van haar Latijn.…
Ik zal het rapport hier even weergeven:
1 snoeshaan
1 goudhaantje
1 griet ('t was een leuke, ze kwetterde de hele tijd)
2 luistervinken
1 krielkip
1 vlaamse gaai
1 waalse haan (de gaai en de haan kregen het met elkaar aan de stok omtrent territoriumperikelen)
1 dove kwartel
1 trotse pauw
2 bonte kraaien
1 uilskuiken (al kan ik misleid…
De dokter legde de luistervink met grijsgrauwe tenen in het rechteroor van de zieke man en beval de vogel om een geluidsgaatje in het oor te prikken van de man.…
Hoewel ze vlak naast me zaten en ik duidelijk luistervink speelde, zelfs zat te schrijven, ze hadden het niet door. Het ging over de vriendin van de langste van de twee. Althans, over de ex-vriendin.
'Hey! Heb je nog een biertje en witte wijn?' Duidelijk niet al te streng in de leer. Ik zag mijn kans schoon me in het gesprek te mengen.…