LUISTERVINK
Het is niet altijd een zegen om helder horend te zijn en gesprekken aan de andere kant van een ruimte op te kunnen vangen. Tel daarbij ook nog een paar ogen op dat niets ontgaat en je beleeft nog eens wat. Zoals die keer in een van de kleinere zalen.
Twee dames stonden stil voor een storm-op-zee-gezicht. Het deed een van hen blijkbaar aan iets denken. ‘Zeg, wat ik nu weer heb gehoord over Lidwien. Die is weer eens helemaal van de kook en is finaal doorgedraaid voor een week naar Zoutelande vertrokken. Verliefd! Voor de zoveelste keer en weer op een onbereikbare man.’
‘Het is toch niet waar hè, op wie nu weer dan?’
‘ Nou hij zweefde al een aantal jaren rond in de periferie van haar bestaan, als de schoonvader van haar dochter.’ Het werd even stil. De catering ging rond met een schaal vol heerlijke hapjes. De dames zochten iets uit en beten gretig in hun toast met zalm. Ik spitste mijn oren.
Ik schoof zelf zo onopvallend mogelijk dichter naar hen toe, in de hoop op een smeuiig vervolg van het verhaal. Maar mijn geduld werd op de proef gesteld. Een van hen verslikte zich in haar hapje. De ander klopte haar op haar rug en liet een glas water aanrukken. Toen de spreekster weer was bedaard, gebaarde ze wild met haar glas halfvol rode wijn. Ik hield mijn hart vast. Ze stonden veel te dicht bij de tentoongestelde doeken. Automatisch deed ik al een stap naar voren, maar het viel mee, er werd niet gemorst. ‘Het begon allemaal heel onschuldig met deze weduwnaar; mailen, af en toe bellen, toen steeds vaker mailen en ja hoor, allebei verliefd op de wederzijdse aandacht. Na maanden had ze hem zover, ze hadden een date.’ De dames vielen even stil en schuifelden naar een sereen zeegezicht. ‘Wat bleek,’ ging de een verder ‘hij was meer op de schrijfster in haar gevallen dan op haarzelf! De andere vrouw knikte heftig. ‘ Oh, ja dat Internet heeft al voor heel wat misverstanden gezorgd.’ Ik dacht bij mezelf, dat klinkt alsof ze er ervaring mee heeft. ‘Even tussendoor hoor, wat vind jij van dit schilderij? Mij spreekt het nogal aan, ik kom nu eenmaal van de kust, ik persoonlijk vind ze eigenlijk allemaal schitterend.’ Ze namen een derde glas van het ronde dienblad dat hen werd voorgehouden. De toehoorder van de twee kreeg geen kans haar mening over het werk te geven. Op hun wangen verschenen blosjes. Toen werd de rode draad weer opgepakt. ‘Ze zou toch wijzer moeten wezen op haar zestigste. Deze man kan zijn overleden vrouw zo bleek ineens maar niet vergeten. Dat is nu eenmaal het nadeel van een weduwnaar.’ Ze keek haar vriendin veelbetekenend aan.‘Nou, gescheiden mannen kunnen er ook wat van hoor.’ Eindelijk kwam de andere vrouw ook aan het woord. ‘Ik heb het een keer meegemaakt met een die was pas acht maanden bij zijn vrouw weg en heeft het de hele avond alleen maar over haar gehad. Die man was gewoon veel te vroeg met zijn afspraakje maar uh die Lidwien, die kan flirten hoor.’
‘Op papier wel ja, maar tijdens hun date sloeg ze dicht, was ze zogenaamd ineens verlegen,terwijl die man dacht nou gaan we het beleven! Later liet hij weten dat hij niets had gevoeld, behalve een koude douche en nu zit zij te grienen op Walcheren, haar serotoninepeil en haar dopaminespiegel totaal van slag en heeft hij de griep. Nou, lekker hoor, verliefd worden op je oude dag. Hopelijk knapt ze weer een beetje op en is het de laatste keer geweest.’
‘Ja maar ongeacht welke leeftijd je hebt, ben je van slag hoor, als je verliefd bent,’ voegde de zwijgzaamste van de twee er aan toe. Ze maakten nog een laatste rondje door de zaal. Het was hier eigenlijk nooit razenddruk op officiële openingen van exposities. Ik zag ze de ruimte verlaten en vond dat ik gezegend was met mijn bijbaantje. Als suppoost in een museum, hoor je tenminste nog eens iets.
hotmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: liefde
luistervink
240
Geef je reactie op deze inzending: