Alle inzendingen van Willy Vittali

Een fragment uit mijn honderd dagen dagboek De koperen pannetjes hangen te glimmen in het lamplicht. Ze herinneren mij aan Frankrijk. Hoe we samen in een klein dorpje over de markt zwalkten; het winkeltje vonden waar ze stonden te glimmen in de etalage alsof ze op ons hadden staan wachten. Het w...

Raman is mijn naam. Mijn lot is bij mijn geboorte bepaald. Ik ben op deze wereld gekomen om een hoger plan te dienen. Wanneer ik rondloop met mijn honden Sol en Luna voel ik de ogen van de mensen naar me staren. Of het mijn houding of uiterlijk is, dat weet ik niet, maar ze kijken. Alsof ze een verm...

Mag ik me even voorstellen? Mijn naam is Flip Peperclip. Ik ben een aardige snuiter, in de volksmond ook wel eens een geschikte peer genoemd. Ik ben die goedogende peperclip die in een computer woont en regelmatig bijstand verleent wanneer iemand zijn of haar gedachten wil ordenen en opschrij...

Dan is het ineens zover, je wordt hartelijk door je collega’s uitgezwaaid met lovende woorden, een spandoek boven de ingang van de SEH afdeling waar ik de laatste 12 jaar doorbracht als regeltante achter de balie en pc. Bloemen op het aanrecht in de te kleine koffiekamer. Overal A-4tjes met mijn ...

De ‘Internationale schoorsteenvegerbijeenkomst’ die sinds 1981 het eerste weekend van september plaatsvindt in Santa Maria Maggiore in Valle Vigezzo in Noord Italië, is elke keer een happening in dat dal waar iedereen zo gelukkig lijkt te zijn dat je jezelf afvraagt waarom mijn betovergrootv...

Toen de telefoon ging op de Spoedeisende Hulp nam ik de telefoon van de haak en ratelde het standaard zinnetje in de hoorn. De stem aan de andere kant van de lijn klonk jong, aarzelend en was slecht te verstaan door een brommend geluid op de achtergrond. Toen de betekenis van de vraag to...

Het was een rustige avond toen de jongeman bij het loketje kwam. "Goede avond," begon ik, "vertelt u het maar." De blik in de ogen stond op onweer. Hij had kennelijk geen goede avond. Hij blafte door de speaker dat hij pijn aan zijn enkel had en niet meer kon lopen. Drie dagen geleden ge...

In het voorjaar van 1961 gingen we voor de eerste keer op vakantie naar Monchau in de IJfel. We logeerden in een klein familiehotel. In ons kreukel-Duits maakten we al snel vrienden. Monique, de dochter van de slager, was een goede gids. Ze nam ons mee over de smalle wandelpaadjes die langs de ber...

De Bechterev hield zijn nekwervels op de plaats en de breuk werd niet gezien, slechts de dronkenschap was opgemerkt en na zijn roes te hebben uitgeslapen kwam hij met de tram naar de schepen van zijn vriendinnen Francien en Marianne. Hij lag hulpeloos bij Francien op een matras op de vloer, klagend ...

We leerden hem kennen ergens in de tachtiger jaren, in café '‘t Snorretje‘, daar was hij vaste klant en buurtgenoot. Hij kon met enige moeite op de kruk klimmen omdat hij door de jaren heen steeds krommer groeide. Hij vertelde met enig leedwezen dat hij er één van een tweeling was, een kromm...

De laatste dag Albi wankelde de grot uit. Hij had zich te goed gedaan aan de hete brij. Even later klapwiekte de draak met zijn vleugels ze waren weer sterk genoeg. Flora, Benny en Leda keken op veilige afstand toe. De draak keek in het rond. - We moeten vandaag naar de steen, sprak h...

De winden De winden fluisterden hun boodschap langs de slapende stenen en struiken die er roerloos tegenaan leunden schudden plotseling hun gebladerte wanneer ze de boodschap hoorden. fluisterde langs murmelende beekjes. Brulden de boodschap over randen van diepe ravijnen en de luie heuvels hoord...

Het medicijn en de vuurvogelveren Inmiddels was Benny Albatros al een heel eind op weg. Met ware heldenmoed trotseerde de geharde zeevogel de regenbuien en de harde wind. Een albatros is natuurlijk wel het een en ander gewend maar dit noodweer leek veel heftiger dan anders. Hij klapwiekte ru...

De vergadering Bret stond in het midden van de kamer en vroeg Gwennie zijn plaats in te nemen om het verhaal verder te vertellen. En Gwennie vervolgde het verhaal; - Ik deed mijn relaas aan Bret en Bran die zich voor de regen schuil hielden onder de rots bij de bron. Daarna poetste ik m...

De vloek Weggedoken tussen de varens achter de rots beefden wij van angst en wachtten af tot het onweer afgelopen zou zijn. Bran fluisterde de onheilspellende woorden die de draak naar ons had geroepen. Vervloekte korrigans, water zal stromen. Hemel en aarde zullen beven omdat ik dat wil. He...

De Draak Bret stond midden in de kamer. Iedereen wachtte gespannen totdat hij eindelijk van wal zou steken maar het leek alsof hij niet durfde te beginnen met zijn verhaal. Tenslotte hakte hij toch de knoop door. Stotterend en struikelend over zijn woorden begon hij; - Zoals ik al zei, is het ...

De Korrigans Het mannetje begon te spreken.; - Goede dag mevrouw, goede dag -ik neem aan Ralf… ? Hij boog zo diep dat zijn hoedje de grond voor zijn voeten raakte. Hij sprak zeer deftig. - Neemt u ons niet kwalijk dat wij zomaar bij u binnenvallen… Hij had ‘wij’ gezegd ma...

Bezoek - Zeg, begon Ralf voorzichtig, wanneer denk je nu eindelijk eens aan mijn verhaal te beginnen, ik ben hier nu al een nacht en je hebt nog geen letter op papier staan! Het begon mij een beetje te vervelen, dat gezeur aan mijn hoofd over ‘dat’ verhaal. De vakantie stond voor de deu...

Wat is een Kewukkeltje? Vlak voor het slapen gaan kwam Ralf nog even met zijn slaperige hoofd om het deurtje van het kastje. - Zeg, hoe ging dat versje over die Kewukkel ook al weer precies? - Ga nu maar slapen, gebood ik hem, morgen is er weer een dag. Alleen het kleine mannetje rus...

Een sprookje in 10 delen Er komt iemand verhaal halen De zon stond al laag en bescheen vriendelijk de oude dijk waaraan het huisje staat waarin ik woon. Het was een prachtige lenteavond en het zou niet lang meer duren voordat de zon zou verdwijnen achter de bomen verderop. Ik genoot van...

Dan schrijft er iemand proza, tenminste dat staat er boven. De tekst is banaal, maar al te vaak wordt banale, provocerende tekst proza genoemd, geilheid is nodig om de mens in stand te houden en om de geest in beweging te krijgen, dat staat als een paal boven water. De geilheid als doel op zich...

pro·za(1201-1250) <Lat. prosa, verkort uit oratio prosa, eig. ‘naar voren gewende rede’eerste editie 1864 I het; g.mv.1·wijze van zich literair uitdrukken die niet gebonden is aan de regels van de versleer en die geen versregels kent synoniem: ongebonden stijlantoniem: poëzie1·in prozaniet...

02-06-2005 Mijn zus Elly is bijna eenenzeventig en ik ben een vijvenvijftigplusser sinds een paar maanden en voor het eerst in ons leven zijn we samen een paar dagen op stap geweest. Naar Criel sur mer, een klein plaatsje in Normandie waar mijn vriendin een huis aan zee heeft. We logeerden in de...

Het enorme boek lag boven op de boekenkast. Al jaren had Joost er niet meer ingekeken en hij moest het eerst afstoffen voordat hij het kon inzien. Het was al een oud boek dat hij voor zijn tiende kerstfeest van zijn grootouders had gekregen. Het stond vol met afbeeldingen van beroemde kunstwerken u...

Bedreiging of aantasting met geweld, vijandigheid naar anderen, vijandige aanval, conflict zoekend. Zo ongeveer staat het in de Van Dale. Agressie is een toestand van verwarring in de geest. Frustraties afreageren op een doelwit dat meestal niets met de oorzaak van de agressie te maken heeft. Ag...

Toevallig las ik deze week een stukje in het boek van C.G.Jung de Zwitserse psycholoog Archetype en Onbewuste. Ik had dat boek ter hand genomen na een discussie met een paar vrienden over het onderwerp of je het onbewuste zelf kunt sturen ja of nee. Dus ik zocht eigenlijk een passage over dit o...

Kunst is een weerspiegeling van onze maatschappij, een afdruk van bevindingen en indrukken van individuen. Wij leven in een tijd van tegenstellingen. Verschrikkelijke oorlogen en natuurrampen voltrekken zich terwijl wij ons gezapig leventje leiden in onze geciviliseerde maatschappij. Wij bezien...

Richard was jarig, tien jaar werd hij vandaag, een mooie dag in september. De familie zou weldra komen en in zijn kaki outfit zag hij er stoer uit. ‘Hou je kleren wel schoon tot de familie komt?’ vroeg zijn moeder nog voor hij nog even buiten ging spelen. Zijn vriendjes stonden al op het sp...

Een waar gebeurd verhaal, een tikje overdreven en vol herhalingen. Benno had het enorm naar zijn zin. Met zijn vrienden bracht hij de avond in een kroeg door waar een diskjockey zijn favoriete muziek draaide. Het laatste drankje hem door een vreemde vent aangeboden, liet hij zich niettemin gewel...

Hoeveel keer liep ik al langs het strand? En elke keer ontdek ik iets nieuws, het gat dat werd gemaakt in de zeewering bij Bergen aan zee. De doorgang naar de Parnassia vallei. Een schitterend natuurgebied. Egmond aan zee, het strand waar mijn broer zo graag kwam. We wandelden naast elkaar of ac...