Alle inzendingen over misschien méér jouw

Na het vieren van carnaval zet je doodgemoedereerd voor de duur van een jaar jouw masker weer op.…

Op 27 september 1944 overleed jij nabij Banyuls-sur-Mer door een verkeersongeluk. Het onweerde en regende, terwijl de auto, waarin jij een passagier was, slipte en kantelde. Je werd 82 jaar en je bent bij jouw huis in Banyuls-sur-Mer begraven. Dina had gek genoeg een goed contact met Clotilde.…

Zover zou ik, in jouw situatie, niet gaan, want je hebt méér potentie dan jezelf denkt. Soms gebeuren echter dingen op de verkeerde momenten en op de verkeerde plaats. Ik hoop van harte, dat je mij deze gedachten aangaande het onderwerp niet kwalijk zult nemen.…

Verhalen momenteel net dat ietsje méér, maar is daarom het dichten voorbij? Eventjes misschien……maar nooit lang, daar ben ik zeker van.…

Misschien mist ze mij net zoveel als ik haar mis, misschien ook niet, maar als ik haar liefdesverklaringen mag geloven, dan zou ze niet zomaar alles overboord gooien. Alle relaties kennen immers ruziesferen, waar je doorheen moet om dieper tot elkaar te komen en steviger.…

Eerst werden de sieraden van je vrouw-zijn je ontnomen, je werd ervan beroofd en gedurende lange jaren - de laatste jaren van jouw leven - werd je méér en méér afgepakt door het onbarmhartige, meedogenloze noodlot dat zijn grimmige klauwen naar je had uitgestrekt tot het einde je werd aangezegd, tot de heraut van de dood trompetterde en je moest gehoorzamen…

. - Méér met minder… Misschien kan deze oude boom met minder bladeren in zijn kruin op de een of andere manier toch nog méér aangename verkoeling brengen op momenten dat het nodig is. Of dat lukt? De tijd zal het leren. Tot een volgende keer.…

Hij die dus ‘geplagieerd’ wordt, zou zich misschien eventjes gevleid kunnen voelen. Iemand vond zijn werkje immers ‘om te stelen’. Vergat er wel ‘jouw’ naam onder te plaatsen, maar toch! Maar deze gedachte speelt echt maar even, want het heeft hoe dan ook een wrange nasmaak als een ander met jouw pluimen gaat lopen.…

Bedacht je je maar, schrikte ik je af, toen je doorhad dat ik dacht dat ik méér was dan dat? Hoe had ik kunnen denken dat het zou kunnen? Dat jij en ik ons zou blijven? Lag het aan mij? Of.. was het uberhaupt al niet jouw bedoeling? Deed je het omdat je al wist dat het niet voor lang zou zijn? Heb je een ander? Onbeantwoorde vragen.…

Beter willen blijft voor mij een ideaal; beter kunnen misschien een utopie. Tot een volgende keer.…

Misschien denk je dat ik een hork ben, onaardig schoppend tegen de wereld, gewoon omdat het kan, misschien omdat diezelfde wereld niet lief is voor mij. Weet dan, lieve Eva, ik heb jouw sores gelezen op deze site, heel knap hoe jij er toch uit komt, jezelf kiest en kietelt, jij mag er zijn.....…

Vannacht heb ik raar gedroomd. Ik las in een reclameblad een advertentie, waarin een man en een vrouw gevraagd werden een ruimtereis te willen ondernemen naar de planeet Mercurius. De hele onderneming zou ongeveer vijftien jaar duren, maar voor de voedselvoorziening zou een kleine supermarkt in het ruimtevaartuig aanwezig zijn. Het voedsel en drank…

Vannacht heb ik raar gedroomd. Ik las in een reclameblad een advertentie, waarin een man en een vrouw gevraagd werden een ruimtereis te willen ondernemen naar de planeet Mercurius. De hele onderneming zou ongeveer vijftien jaar duren, maar voor de voedselvoorziening zou een kleine supermarkt in het ruimtevaartuig aanwezig zijn. Het voedsel en…

De talrijke steden, dorpen, zeeën en meren waren erop weergegeven die ruimschoots tot onze verbeelding spraken. Graag legden wij de puzzel.…

Je kan wel stellen dat ik haar aanbad, zelfs méér. Het voortdurend verlangen om haar vast te houden, haar geur in mij op te nemen, te proeven, werd méér en méér een verstikking. Het was dus tijd dat onze wegen uit elkaar gingen, maar het gemis is zwaar om dragen. In alles proef ik haar vroegere aanwezigheid.…

Alleen jou heb ik méér lief dan ik mezelf lief heb. Ik wil liefhebben om te mogen liefhebben!…

Koester de dierbaren in jouw leven, wees trots op wie je bent. Ook al ben je in de veertig.…

Al eens gemerkt, mijnheer Verhaal, wat een zee van ruimte, jij en jouw vrienden hier in beslag nemen. Is dit echt wel nodig? Ik word hier zowat verdrongen. Mijn nietigheid versterkt zich nog, door het toenemend gevoel van vijandigheid dat mij omringt. Maar ja, misschien zie ik het beter zo; veel ruimte, weinig inhoud! Hee, Gedichtje!…

In 1920 ontving jij de Murchison Award van de Royal Geographical Society voor jouw etnografische en geografische werk in Noord-Siberië. Jouw financiële toekomst was erg onzeker en je werkte tijdelijk als een lerares antropologie aan de Bristol University.…

In 1926 speelde je in 'Emak-Bakia' van Man Ray en in 1928 in 'L'étoile de mer' van Man Ray. Dat laatste is door de surrealistische dichter Robert Desnos geschreven. In 1927 had jij een uitverkochte expositie van jouw schilderijen in de Galerie du Sacre du Printemps in Parijs.…

Het merendeel van onze medemensen, met name dat van de jongere generatie, communiceert tegenwoordig met méér personen, van dichtbij tot op grote afstand, sneller, effectiever en vooral geruislozer door middel van twee duimen dan u en ik hetzelfde met onze twee stembanden zouden kunnen doen.…

En verder gaat de tocht, langs veertien blauwe en zwarte meren, langs bloeiende rododendrons en geurige dennen. Verder gaat de tocht tot onze stramme benen ons niet meer kunnen dragen en de avondhemel bomen, meren, lelies en rododendrons met haar donkere mantel toedekt als een liefhebbende vader zijn kinderen.....…

Misschien is het wel ‘de kunst‘ om zo te schrijven. Weet ik veel. Net hard genoeg om netelige zaken onder het oog van de betrokkenen te brengen. Juist tot de grens, voor het kwetsende. Om te raken, choqueren. Subtiel, als een ‘boodschap’. Maar ook niet méér dan dat. Een tekst moet blijven hangen, een tijdje dan toch.…

Met méér behoeft men klaarblijkelijk al enige tijd geen genoegen meer te nemen.…

Ouderen meten soms met schijnbaar afwijkende maten, waarbij één gram liefdevolle herinnering aan hen die er niet meer zijn, of tien gram liefde voor alle dierbaren die hen nu omringen, méér kan wegen dan één kilo heftige verliefdheid ooit gevoeld.…

Bij een latere heroverweging kan het gevoel ontstaan, dat van een eerder genomen, “weloverwogen” stap na verloop van tijd niet méér blijkt te zijn overgebleven dan een spijtig gevoel met als conclusie: “gewogen en te licht bevonden” - Deze erkentenis weegt zwaar, ondanks het erbij behorende gezichtsverlies. Howgh!…

In 1850 kon je via een beurs in Parijs wonen en werken, al vertoefde je vaak in Normandië, vooral in Deauville en Trouville-sur-Mer. In 1855 was je veelal in Bretagne. De 17e eeuwse, Hollandse meesters hebben jou zeer beïnvloed.…

Jouw hand lag in de achterkant van mijn nek. Haar warmte is nog voelbaar aan de onderkant van mijn schedelhuid. Jouw vingers zochten een weg door mijn haren, alsof ze op zoek waren naar de gedachten die door mijn hoofd dwaalden .…

De tegenstelling "gratie vs. gruwelijkheid" fascineert mij hierbij - en misschien terecht - en ik gebruik bewust termen die allitereren; het gaat om het contrast tussen het serene, rustgevende van de romaanse bouwstijl en haar parafernalia en de "demonie" van de gotiek.....…

Het zal u zeker al wel eens opgevallen zijn; bij een meningsverschil heeft SOMS - héééél enkel - de tegenpartij ook wel eens gelijk!…