Alle inzendingen over moederschoot

Wie zich ècht veilig wil voelen moet terug naar de moederschoot.…

Uitsluitend de vrucht heeft het ultieme vruchtgebruik van de moederschoot, dit is de dag - en nachtschoot van het menselijk bestaan.…

Droom weg en ervaar opnieuw het beschermende vruchtwater van de moederschoot. Daar er nergens anders was de zimbiose, één zijn met alles, nog een feit. Wij verlangen ons hele leven naar de terugkeer in dit aardsparadijs: het vruchtwater van het verleden.…

Te vroeg verliet ik het veilige bastion van de moederschoot. Op 13 augustus werd ik verwacht, mijn eigenlijke geboortedag, maar het licht van de wereld verwelkomde mij op 27 juni. IJlings werd ik vervoerd in een verwarmd kistje naar het Elisabeth Ziekenhuis.…

De Dokter zag dat ik keek en zei rustig: ‘we denken dat de mensen weer teruggaan naar de moederschoot, waar ze zich warm, beschermd en veilig voelden.’…

Een jaar waarin hij waarschijnlijk al in de moederschoot, tijdens het bombardement op de binnenstad van Rotterdam besefte, dat, wilde hij zijn kop boven water houden, hij dit maar meteen waar moest maken, en hij liet zich dan ook in deze roerige tijd geboren worden.…

Een zwart gat van opgeslorpte fotonen of een broedplaats van nieuwe materie, weggeslingerd uit de moederschoot van het zijn. Ik sloot mijn ogen nog krachtiger, maar bleef alles op dezelfde wijze waarnemen.…

Maar het zou te mooi zijn geweest om waar te zijn, want op het moment dat ik de poort naar haar moederschoot wens te betreden, wordt er op de deur gebonkt.…

Ik richtte mij op, stak mijn hand naar voren ter begroeting, maar… haar hoofd en handen verdwenen bijna geheel in haar moederschoot.…

Hij had een warme borst en moederschoot nodig, geen dansend elfje op het gras bij de rivier. Maar waarom ik? Ik zou hem in de toekomst weer moeten afstaan, getroost, geheeld door mijn nuchterheid en kalmte. Nu, nu Velma danste voelde ik mijn dood.…

Ook ik, lieve dochter, zal naar mijn moeder gaan verlangen en me zo klein mogelijk maken om weer te mogen worden gewiegd om uiteindelijk te mogen wederkeren in haar moederschoot” De droom had haar niet meer losgelaten en de volgende morgen na zelfs van een nieuwe droom even bewust te zijn, kwam deze droom snoeihard doch open en oprecht weer bij…

zelfs in de moederschoot al? Mijn moeder legde al heel vroeg de kiemen van het kwaad in mij. Hoe, dat doet er voor mij allang niet meer toe, maar het laat zich raden, dat harteloze nest! die koelbloedige moordenares! die dikke muur van ijs! die handtastelijke zondares! Recalcitrant moest ik zijn om te overleven en geniaal werd ik, ja toch?…