Alle inzendingen over natuur zon aanplanting

De welige struiken - met mij onbekende naam - waarvan de bladeren glanzen in het zonlicht, die verschillende schakeringen van groen dragen, bevinden zich in een lange rij langs de gevel van de flat aan de overkant waarover ik mijn blikken kan laten dwalen. Een nieuwe zomer treedt al aan op kousenvoeten en ook in de Dillenburglaan tonen de nu gekandelaberde…

Hoe dit ook zij: ik hield halt tijdens mijn wandeling en bewonderde de aanplant.....…

Tijdens mijn wandeling in de natuur kom ik dingen tegen die ik dagelijks zie en toch steeds weer anders kan aanschouwen. Op een donkere dag ziet het er anders uit dan wanneer de zon schijnt. Ik zie de bomen en struiken in hun herfsttooi komen, prachtig om te zien. Vooral die met de bessen zijn mijn favoriet.…

Een vierkant perceel bedekt met rulle, donkerbruine aarde is sinds kort zichtbaar in ons grasgroene plantsoen aan de Nassaustraat. Gehelmde heren waren gekomen met een voertuig van de gemeente als waren zij van plan een graf te delven. Maar nee; dunne, fragiele twijgen van een mij onbekend gewas zijn geplant en ik hoop dat deze het leven zullen houden…

Deze nieuw aanplant glanst blijmoedig, toont alle hoop op een toekomst vol schone beloftes. Hier en daar staat een geknakte, zwartgeblakerde stam. Sommige grote bomen aan de rand van dit open gebied leven gezond en wel, ondanks blijvend zwart aan hun schors. Ja, zij willen nog geschiedenis beelden van die verschrikkelijke gebeurtenis.…

Een heerlijke zonnige dag noopt natuurlijk om naar buiten te gaan en zo deden we dat ook.…

De blaadjes komen aan de bomen, nou zou ik dat ook doen als ik een ontluikend blaadje was, uitkomen met zoveel zon op de bast, stam en de wereld, best wel. Voorlopig hebben we de eerste dagen te pakken, vergeten we de afgelopen natte zaken en zijn dankbaar voor wat we - nu hebben en krijgen!…

Schorriemorrie uit een Vinex-locatie haalt de nieuwe aanplant uit de overvloedige natuur. Een geroofd sparretje dan wel dennetje maakt de komende al jaren de krizizzz-kerst betaalbaar. Het afval om hun nieuwe woonstek in te richten blijft in een moeite achter.…

Het natuurlijke verdween uit de natuur om plaats te maken voor aangelegde natuur. Ook het kronkelige stroompje ontkwam niet aan de expansiedrift van de mens en het werd een rechte sloot, een kaarsrechte sloot. Zag er beter uit en was goed mee en langs te werken.…

Er worden deze dagen weinig andere onderwerpen zoveel besproken als de zon, de hitte, de warmte, het ermee gepaard gaande zweten erbij! Niemand die nog denkt aan een paar weken geleden, toen het stormde, er code oranje werd afgegeven, het water met containers tegelijk naar beneden kwam en daardoor de boel onderliep!…

De herinnering aan haar oudste, toen ze gebeld werd door de school dat haar zoon in het ziekenhuis lag. Tjonge, als een gek was ze er heen gesneld. “Uw zoon is ontzettend flink mevrouw”. Jaja……, maar alleen met hem, fluisterde hij met een van pijn vertrokken gezicht: “Het doet zo een zeer mam”.…

Toen wist ik echter nog niet, dat ik een zoon zou krijgen die nog een graadje erger is dan zijn papa. Het begon onschuldig, balletje trappen in de tuin en meetrainen met de mini’s, maar het is op een jaar tijd behoorlijk uit de hand gelopen. Hij ademt voetbal, hij droomt voetbal, hij leeft voetbal.…

Natuurlijk moest er eerst een groepsfoto worden gemaakt. Die moest een paar keer over omdat er iemand een banaan in zijn mond had. De grote man van VV Vogelwaarde staat er trouwens niet op. Drie keer raden waar hij was. De warming-up was vrij heftig.…

Nu kwam haar zoon dan met een vlinder van de galerij vandaan en ze wilde hem natuurlijk meteen vrij laten aan de andere kant van haar woning, waar de vlinder wel weg kon komen. Ze ging haar zoon vlug voor naar de andere kant van het huis en wilde de pot van hem afpakken. Hij hield hem stevig vast en ze mopperde tegen hem.…

‘Mijn zoon!’ riep hij boven het lawaai uit, wijzend naar het podium. ‘Dat is mijn zoon!’…

Ik zal het proberen, zei ik tegen haar en toen ik alleen was keek ik naar boven en zei: O moeder Natuur het is niet voor mij, maar zou U morgen de zon willen laten schijnen zodat ik mijn vriendin eens kan verblijden.…

Wat een groot voordeel, wat een geweldig fenomeen om nu te zien dat elke dag onze verguisde zon steeds weer laat zien. Gedempte stralen, omdat de sluier van mist nog moet optrekken, stromen ons huis binnen, gratis warmte want de kou is de lucht nog niet uit natuurlijk. Natuurlijk is het niet ineens opgewarmd nu.…

En ik, ik kijk hoopvol naar de zon.…

Dat zijn de mensen dicht bij de natuur. Nog niet stedelijk beschaafd. In staat naar eigen idee merendeels voor zichzelf te zorgen. Jagers en agrariërs. Jagers willen onbegrensd jagen in eeuwige jachtvelden. Een al eeuwen uitstervende soort. Hun utopie hier is na Bernards overlijden minder bespreekbaar dan ooit.…

Welke pretentie heeft de mens om tegen deze natuurlijke gang van zaken in te gaan?’ Ik keek hem aan en vervolgde: ‘is dat genieten? Geniet je van wat je doet nu?’ ‘Natuurlijk niet! Wat denk jij wel? Ik ben een mens!’, was het verontwaardigde antwoord.…

Met de vervuilde huid van je ziel af, keer je je dichter naar de zon.…

Vette bedragen loonbelasting worden er afgestaan door de rijken onder de zon, naast torenhoge successierechten op erfenissen, volgens mijn familie. Daar zou ik mogelijk van kunnen leven. En dan is er nog iets dat niet gezien wordt onder de zon.…

Nee natuurlijk is er nu geen zon, sterker nog: het regent maar dat mag de pret niet drukken! Het zal ook wel weer droog worden nietwaar? Een paar weken geleden stonden we te praten over een voetpad, wat onder water stond, dat kwam van de regen natuurlijk maar het probleem was, dat het water niet wegging, ook al was het opgehouden met regenen!…

Een strakblauwe lucht en de zon in onze rug het was een genot om te rijden in een open gemeente-cabrio. Kijk, aan boodschappen doen heb ik een hekel, aan dit soort uitjes niet natuurlijk, want niks moet, ehh, nee: niet alles mag, al zegt het spreekwoord iets anders!…

We geven de zonen graag die kans!…

Dat gebeurt natuurlijk ook bij ons gezin. Maar dat ik er zo'n moeite mee zou hebben......... Voor zijn studie vertrok onze zoon ruim 3 jaar geleden naar Leuven. O, wat ging hij met tegenzin er de eerste keer naar toe.…

Natuurlijk waren ze altijd lief en behulpzaam, want ze had geboft met haar zonen. Dezelfde avond belde haar oudste zoon: "Ik bel even om te horen of we commercieel gaan doen zondag”. Ze moesten er beiden hartelijk om lachen. Ze kon kiezen welke dag ze visite wilde en wat ze wilde gaan doen. “Misschien een eindje toeren?”, zei hij.…

Ik wandel door de winkelstraat naast ons huis, maar dan tegen de zon in. De zon verblindt me en doordat ik geen mensen zie, enkel schimmen, heb ik een gevoel van anonimiteit. Een gevoel van eenzaamheid, maar opgewarmd door de zon en het geluid van vele voetstappen om me heen. Ik kies er nu voor om even alleen te zijn. Alleen, onder de mensen.…

Mijn zoon en ik samen lopen we in het licht van de ondergaande zon mijn kleine zoon en ik hij legt zijn hand in mijn hand en vraagt: 'maakt God de zon morgen wakker en schijnt hij dan weer voor iedereen?…

De tijdrit naar de sanitaire zone is een record; drie seconden!…