Wees nou eerlijk, hoe voelt het met iemand te praten die zo een erge draken-adem heeft, dat je je neushaar voelt verschroeien?
Of iemand die een zware ammoniakgeur verspreid telkens wanneer ie zijn armen opheft?…
De man legt de krant weg en vraagt de kapper of hij ook zijn neusharen wil wegknippen. ‘Niet prettig om ouder te worden,’ mompelt hij.
‘Hoezo,’ vraagt de kapper, die zelf een jaar of vijfentwintig is en geen last heeft van neusharen. Om dat te compenseren draagt hij een ring in zijn neus.…
Moeders mooiste en jongste is de man niet, met zijn grijze, uitpuilende en uitbundig woekerende neushaar, maar zijn stralende, dankbare glimlach bevestigt hoe welkom ik ben als vrijwillig amateur-journaliste voor de Wijkkrant van Tilburg West (en dan weet ik weer waar ik het voor doe...)…
Ook van mannen met ‘ostentatieve’ neusharen moet ze niks hebben. Dan wil ze nog wel eens naar de schaar grijpen: 'duurt maar één momentje'!
Geruststellend klinkt daarentegen weer: ‘Als partners onderling geen problemen hebben met een bilnaad waar dotten haar uit komen, dan bemoei ik me er verder niet mee.’…
De wijze waarop zijn neusharen trillen bij elke ademhaling. Ja, vooral dat laatste roept bij mij onweerstaanbaar het beeld op van mijn grootvader, snuivend achter een stapel pannenkoeken. Ik schuifel wat dichterbij, voorzichtig. Zijn snor beweegt. Is dat een slecht teken?…