Alle inzendingen over oktober

Het gouden licht van oktober kondigt een nieuwe herfst aan die ik zeer verwelkom.…

Maar het is oktober 2015 en op de 17-de van deze maand gaat deze fantastische schrijtsite de toegangspoorten voorgoed sluiten, volgens de nobele dirigent Johan Mostertman, of er moet nog een wonder gebeuren, in of rondom hem. Van Franse naar Groningse mosterd.…

Wat ik vond van de introductie indertijd van oktober als Rozenkransmaand, vroeg ze even later. Tja. Daar had ik erg aan moeten wennen. Die pausen deden en doen maar. Nog steeds. Of ik de aanleiding ertoe nog wist. Ja nou en of.…

Eind oktober. De vuurbal van de zon hangt achter het geboomte. De hemel neemt wisselende tinten aan en het geboomte verkleurt; aarzelend wordt het geel en bruin zoals de grijsheid in mijn haar treedt zoals een ontdekkingsreiziger voorzichtig voet aan land zet op een nog onbetreden continent.....…

Die ongewone energie, alsof er een wilde hengst over het heuvellandschap galoppeerde, die bruisende vreugde alsof de rivieren opnieuw tot leven kwamen. De plotselinge confrontatie van een argeloze toeschouwer bij een onweerstaanbaar kunstwerk. Bjarne lag te dromen, alsof er toch een plek voor hem was in deze contactloze coronamaatschappij. Ooit…

Het is een heldere najaarsdag in oktober, wanneer ik met mijn laarzen het wad trotseer. De schelpen kraken onder mijn laarzen en de zilte zeelucht dringt mijn neus binnen. Ik geniet van de kleine wonderen die bij eb op de zeebodem verschijnen en de vogels die hun eten komen zoeken.…

Wanneer Bjarne te lang in het rode emotiegebied bleef kon hij erg van streek raken. Dan was de stemmingswisseling hevig en dan kon hij niet goed functioneren. Dat was lastig want er moest veel gebeuren. De medicijnen waren bedoeld om dit te voorkomen, maar door alle extra stress leek dat niet goed te werken. De therapie die gegeven werd door psychologe…

De zon scheen. Op de oude in verval geraakte citaten-schutting in de Nabijbuurt schreef een onbekende zwerver in een trainingspak met een watervaste viltstift een citaat op een houten plank: “ Niet het gebrek aan liefde, maar het gebrek aan vriendschap maakt ongelukkige huwelijken.” Friedrich Nietzsche. De zwerver legde de watervaste stift weer terug…

Het is niet het weer, zomer in oktober, wat wil je nog meer? Ik heb nog gezwommen in zee, tweehonderd slagen. Woemi is me even gevolgd, tot kniehoogte. Een mooie graadmeter van de staat van onze liefde. Toen ze nog tot over haar oren verliefd was verdween ze bekant in de golven. Nu vindt ze een beetje pootje baden wel genoeg.…

Oktober, op de valreep vanwege de borstkanker-maand. Het gebeurt namelijk OVERAL.…

De persoonlijke depressie van Bjarne kenmerkte zich door een gelaagde denkwereld vol doemgedachten. Bjarne was er ooit van overtuigd geweest dat de bron van het leven de liefde was, en dat alles wat die liefde ontkende een poppenkast voorstelde, met koude poppen die geen genegenheid kenden en in de avond oude jenever dronken uit een vingerhoedje. Bjarne…

Het is de maand van de borstkanker, waarom het nou precies de maand is waar we ook nog dat extra uur hebben, geen idee, waarom het nou juist de maand is dat de blaadjes van de bomen vallen, nog minder een idee, maar dat het lijkt alsof alle meldingen over borst- en andere kankersoorten nu met enorme hoeveelheden binnen komen, snap ik niet. Oh zelf…

Het was volop herfst in Utrecht. Gerard Vroeg belde Bjarne. Gerard was hoorbaar van streek. Een goede vriend van hem had zelfmoord gepleegd. Zichzelf opgehangen aan een boom aan de oever van de rivier. Hij had geen zin meer om verder te leven. Bjarne probeerde Gerard gerust te stellen, maar hij voelde dat het niet tot hem doordrong. Hij moest hem alleen…

Het was alsof het in oktober nog zomer was, hoewel ik afscheid heb moeten nemen van de zomer en tevens van de zomer van mijn leven.…

Twee weken later was het zover. Na een half uur fietsen vond Bjarne aan de rand van de stad de studentenflat waar Astrid een kamer huurde omdat zij rechten had gestudeerd maar daar in het tweede jaar mee was gestopt. Ze serveerde witlof gerold in warme ham en schonk daarbij een frisse licht gekoelde witte wijn. Ze deed dat gekleed in een mooie rok bedrukt…

“Spiegeltje spiegeltje aan de wand, wie is de knapste dromer van het land”. Bjarne moest glimlachen om het liedje dat zijn vriendin Astrid vrolijk zong. Het was een verlegen glimlach vol met innerlijke droomgeheimen, die Bjarne liever voor zichzelf hield. In het verleden had Astrid dikwijls commentaar gehad op de nieuwe geaardheid van Bjarne, maar tegenwoordig…

Toen de nieuwe maand begonnen was, oktober 2023, beweerde Astrid opnieuw dat Bjarne altijd op de verkeerde mannen viel. Bjarne wilde er niet over horen. Hij was nooit verliefd geweest op David, hij was een correspondentievriend, niet meer of minder.…

De frivole Emma was opnieuw in Parijs, de hoofdstad van Frankrijk. Het was haar lievelingsstad. Bjarne Gosse was alleen met Frits in het grote huis aan het nadenken. Alhoewel het geen moment in Bjarne op kwam om Kees Broodakker daadwerkelijk uit te nodigen om met hem te slapen hadden zijn ondubbelzinnige pogingen om hem te versieren en samen de…

Een late oktober is aangebroken. De wereld is stil en verstild. Mijn goede tante, die nog naar me omziet als weinigen, is naar me toe gekomen en heeft een klein en fleurig boeketje in een fragiel glazen vaasje naast andere goede gaven meegebracht.…

Frits de zwarte kater was in een ondeugende bui. Hij probeerde de leren bank van Emma te slopen. Bjarne kon hem niet de tuin in jagen, dus hij sloot hem op in de keuken om even af te koelen. De schade viel gelukkig mee, wat kleine krassen in het leer, van de krabbende kat. De plaid die in de woonkamerkast lag zou vast soelaas bieden. Frits had er een…

De schrijver Jan Boter was een charismatische man, met een donkere schaduw achter zijn zwarte lederen jas. Hij deelde graag zijn rijkdom met jongeren, die hij opnam in zijn schrijverscultuur, door over hen schrijven. Ooit was hij van plan om in de voormalige danszaal te gaan wonen, en de rest van het huis te verhuren, om aan een extra inkomen te komen…

Het werd de hoogste tijd voor een nieuw verhaal in het leven van Bjarne. Een gebeurtenis die de moeite waard was om te herinneren. Zelf had hij nog niets in de gaten, maar zijn vrienden hadden al hun energie in de voorbereiding van het feest gestoken. Hoe moesten ze hem naar het huis van Jan Boter lokken om de verrassing compleet te maken? Bjarne…

“Eerst zien en dan geloven!” De stem van Anita klonk helder en duidelijk. Hoe ze op het verjaardagsfeestje van Bjarne terecht was gekomen, wist ze niet meer. Maar het was goed dat ze er was, ze bracht gezelligheid mee, met haar goedgemutste opmerkingen. Ze was in een gesprek gewikkeld met Maarten, die zich goed leek te vermaken op het feest. Bjarne…

Bjarne liep opgetogen naar de plek waar het schilderwerk “Jongen telt snaren” hing. Hij had het glas met cider nog in zijn handen. Eindelijk kwam Kees Broodakker naar hem toe. Hij had een vermoeid gezicht en je kon zien dat hij iets teveel had gedronken. Hij zei iets onverstaanbaars tegen Bjarne, die het niet goed kon horen omdat de muziek vrij hard…

De vlotte Maarten kon het mooi vertellen. Even makkelijk geld verdienen met de handel. De verlegen Bjarne hoorde het aan, maar hij vertrouwde hem niet. Anita was nog steeds nadrukkelijk aanwezig, haar stem klonk zachter dan eerder op de avond. Er was warme groentesoep geserveerd door vrienden van Gerard. Dat was goed in de smaak gevallen. De stemming…

Bjarne gaf geen antwoord, aan zijn oogopslag was te zien dat hij in een roes verkeerde. Kees drong niet aan. Hij wist amper zelf hoe het was om volwassen te zijn. Het feest was nu volop gaande. De travestieten uit het vriendengroepje van Gerard gaven op de muziek van Grace Jones een show weg die met applaus werd ontvangen. Overal waren er koekjes,…

Peer kwam met grote passen naar de bar toegelopen en zag daar de twee mannen achterovergeleund tegen de muur zitten. Met een veldfles wodka aan zijn mond ging hij naast hen zitten. Hij had een mooi verhaal voor het laatste uur van het feest. Bjarne hoorde het aan, hij begreep de rode draad niet, Arthur brabbelde af en toe wat terug tegen Peer die telkens…

Dat past eigenlijk niet bij alle ellende want je weet al jaren dat dit in het laatste weekend van oktober zo is. Maar dit jaar moeten we al vanaf 25 oktober aan de wintertijd. Donkerder kan deze periode niet beginnen.…

Die bomen in de tweede helft van oktober bieden een vrolijk kleurenspel. Ze zijn als heel grote geelrode appels met diepgerimpelde schillen van ouderdom. Niettemin zien deze reuze vruchten er smakelijk uit en hebben een hernieuwde jeugdige blos.…

(Zie Nieuwsuur woensdag 21 oktober 2015.) Landjepik wordt Maantjepik. De mens heeft niets, maar dan ook echt helemaal niets geleerd van zijn eigen geschiedenis.…