PUICKKROON EN ROZENKRANSMAAND
Een interview met Lady Zeestar
Ze was nerveus, de journaliste. Het was ook nogal wat Mij te interviewen en dat voor een redelijk grote, zij het lokale krant. Eigenlijk was het de eerste keer in mijn lange bestaan dat ik het toestond.
Haar eerste vraag betrof de aanspreektitel die Ik prefereerde. Hoe wenste ik aangesproken te worden? Ik koos uit een van de vele namen die mij altijd al prettig in de oren had geklonken; 'Lady Zeestar, U liefst.'
'Je' mocht ook wel, maar dan wel met een bepaalde intonatie.
'Wat bedoelde ik nu precies te zeggen?'
'Nou uh, op een eerbiedwaardige, achtenswaardige toon.'
Ze zou haar best doen, zei ze met een glimlach.
Waarom ik altijd in het hemelsblauw gekleed ging? Dat had ik te danken aan de schilder Giotto en zijn kostbare, dure ultramarijne pigment. Dat werd het symbool voor heiligheid in de kerk. Maar, pas vanaf de 12e eeuw. Daarvoor droeg ik meestal zwart, omdat ik in de rouw was.
'Ach ja, Uw Zoon dat was niet niks.'
We keken allebei even peinzend voor ons uit. Ik stemde in met een korte koffiepauze.
Wat ik vond van de introductie indertijd van oktober als Rozenkransmaand, vroeg ze even later.
Tja. Daar had ik erg aan moeten wennen. Die pausen deden en doen maar. Nog steeds.
Of ik de aanleiding ertoe nog wist.
Ja nou en of. Dat was de Slag bij Lepanto in 1571 en het was de mens weer eens te doen om de macht over de Middellandse Zee en een of ander eiland. Cyprus geloof ik, dat bijna in handen was van de Ottomanen.
De christenen vormden een Heilige Liga en gingen de Turken te lijf en ja dat kreeg ik destijds op mijn conto geschreven!
En waarom? Nou, men had op het Sint Pietersplein door krijgsmacht en burgers de Rozenkrans laten bidden en overwon. Welnu, ik wist nergens van, maar er kwamen in één klap tachtigduizend zielen van Ottomanen hemelen.
Het viel haar op dat ik het hedendaagse Nederlands aardig beheerste.
Ze vond het zelfs een beetje te modern af en toe. Te eenvoudig.
Ja ik wilde ook de jeugd van nu kunnen bereiken. Die wist niet eens meer wat een katholiek bidsnoer, oftewel rozenkrans of paternoster was. De kerk, dat was dat gebouw met de skatebaan toch?
'Werd U nu nooit eens moe van die ontelbare Weesgegroetjes die U te horen kreeg en nog steeds krijgt?'
Zonder enige twijfel antwoordde ik NEE. Ze klonken in mijn oren als gezoem van een enorme zwerm bijen, kolonies meer, maar zacht want ver weg.
Waarom de rozenkrans ontstond?
Dat was omdat de monniken 150 psalmen uit het Oude Testament in een boek of Psalter verzamelden en die meestal uit het hoofd op konden zeggen en dat zelfs dagelijks!
De gewone man had daar geen tijd en kennis voor. Na een visioen in 2014 kwam Sint Dominicus op het idee een eenvoudig Volkspsalter te creëren. Met 150 Weesgegroetjes. Met behulp van een bidsnoer met om de zoveel kralen een grote kraal die het gebed het Onze Vader vereiste. Dat bleek in de praktijk vaak nog te veel. Al snel ging men over tot het bidden van zogenaamde 'Rozenhoedjes'. Vijftig weesgegroetjes totaal met om de zoveel kralen het Onze Vader.
Of Ik het zelf uit mijn hoofd kende, het Weesgegroetje? Ja, natuurlijk:
'Wees gegroet, Maria, vol van genade, de Heer is met U; Gij zijt de gezegende onder de vrouwen en gezegend is Jezus, de vrucht van uw schoot. Heilige Maria, Moeder van God, bid voor ons, arme zondaars, nu en in het uur van onze dood. Amen.'
Ze vond dat ik er triomfantelijk bij keek, terwijl ik altijd afgebeeld werd en word als zeer devoot en heilig en met weinig mimiek. Ja, bij leven hadden mijn Zoon en ik natuurlijk wel gezichtsuitdrukkingen gekend.
'En reeg u echt soms Weesgegroeten als rozen aan een snoer?'
'Zeker weten en dan zette ik dat als een soort kroon, rosarium genaamd op mijn hoofd.'
De tijd ging dringen en de journaliste wilde besluiten met Joost van de Vondels benamingen voor mij. Ik ging akkoord. Ik hoorde die nog aan, ze bedankte me voor mijn verschijnen en we namen afscheid.
1640: De Heilige Maegdt, Hemelkoningin, Moeder van 't Verblyden, Puickkroon aller vrouwen, Iessus, Marije, Phoenixmaegt, Zeestar.
hotmail.comGeplaatst in de categorie: religie
Rozenkransmaand Oktober
190
Geef je reactie op deze inzending: