Alle inzendingen over pootjes

Ik kijk vertederd naar haar poezelige pootjes met de venijnige nageltjes, die ze maar al te graag gebruikt als iets haar vréselijk ergert! Maar wat is dát: ik tel geen 4 maar 7 pootjes!!! Hoe kan dat? Ik grijp reeds naar de telefoon om alle nooddiensten op te roepen om naar mijn gemuteerde kat te komen kijken.…

Op het eerste gezicht beschouw ik iedere vrouw als potentiële zaadvanger op pootjes.…

Toen zij zag dat één van de parkietjes door zijn pootjes zakte, niet meer hippen kon, op het zilverzand van de kooi kreupel leek te schaatsen, heeft ze een paar vellen schuurpapier op de kooibodem gelegd. Zo kon, dacht zij, het parkietje zich over het stroevere oppervlak beter bewegen, door zijn pootjes als een stel roeiriemen te gebruiken.…

Het dier strekte de nietige pootjes als voelhoorns voorzichtig uit.... Ik verjoeg het en het zocht zijn heil elders, in een duistere uithoek van mijn kamer en ik zag het niet weer.....…

Toen ik de badkamer uitkwam, zat Gyssie nog steeds pootjes likkend op het badmatje in de gang. Toch wel apart als je dit meemaakt met zo een diertje.…

Opzitten, pootjes geven, thee met koekjes als de kinderen thuis komen van school, het eten staat klaar en de was is gedaan, stomend hangen sokken en ondergoed te drogen. Het enige verweer dat jij hebt is, dat je er werk van wil maken.…

Zij schenen mijn blikken te beantwoorden terwijl ze zich als waren ze angstig vastklampten met de nietige zachte kromme pootjes aan de tralies als een baby aan de moederborst.…

Af en toe klemde hij een veertje knerpend tussen zijn snavelhelften, als was hij van plan te gaan nestelen, geheel buiten het seizoen, en keek het dan verbaasd na als het voor zijn pootjes neerdwarrelde in het schelpenzand. Aarzelend eerst nipte hij aan het badwater in het plastic badje.…

Het bureautje staat op vier ranke, elegante, geornamenteerde pootjes. Het stamt uit 1921 en lijkt ontworpen door een kunstenaar. Het is een erfstuk. Het was het favoriete meubelstuk van mijn overleden moeder dat in mijn ouderlijk huis een prominente plaats innam en waarover zij, met de gave die ik mogelijk van haar erfde, ook schreef.…

Zittend voor het raam dat mijn balkon begrenst, zag ik het vogeltje, een grijs, groen en geel pimpelmeesje, naderen en aanvliegen, aanvankelijk schuw en voorzichtig en later meer gedecideerd en met meer vertrouwen de tengere pootjes vastklampen aan de dennenappel die daar sinds kort bungelt, knutselwerkje waarover ik al rapporteerde.…

Een fluwelen lapje met pootjes en een staartje hangt achteloos uit zijn roofzuchtige bek. Ik ga mijzelf te buiten. Ik prijs de rooie rover: "Goed zo jongen, braaf, goed gedaan", slijm ik. Nog nooit een kater zo verbaasd achterom zien kijken.…

Een meesje heeft de dennenappel op mijn balkon ontdekt en klampt zich eraan vast met de tengere pootjes....…

Opzitten, pootjes geven, haal de krant en lig vervolgens dood, maar dan ook doodstil. Een hond peilt, rechts haalt links in en ik mag er niets van zeggen, hier. Want dan moet er een naam opgeplakt worden, dat geloof je toch niet. De afgelopen week werd ik, muzikaal, bestookt met Mahler.…

Opzitten, pootjes geven en bek houden.…

De beesten vouwden de pootjes onder het lijf en likten ze. De psychiater heeft mijn vriendin het aanbod van euthanasie al gedaan.....…

Later wast ze zorgzaam en zorgvuldig de lieflijke pootjes en de vacht volgens haar ingeslepen, met haar natuur meegegeven, scherpe instinct.....…

De sierlijke, elegante pootjes van het meubelstuk waarvan zij zo hield en het houtsnijwerk van het bureautje bewonderde zij zozeer. Haar genen zijn mijn genen en zo beproef ik eveneens de taal en daag deze uit.....…

Ik heb je dood gemaakt, verdronken in de zwarte emmer, je snaveltje schraapte de bodem alvorens ik jouw pootjes voelde strekken in doodsdrang. Lief klein vogeltje, die glazen wand heb jij nooit verwacht terwijl jij in vogelvlucht de natuurlijke strijd aanging met een ander lief klein vogeltje.…

Fanatiek veeg jij je pootjes schoon, de buit dient afgeleverd, je rolt om en om. En dan gaat er een rilling door je lijfje, je strekt je vleugels nog eenmaal. Rustiek Italiaanse plavuizen, rustplaats voor een rusteloos honingbijtje, ze deed wat er van haar verwacht werd.…

Nog wat onzeker op de pootjes. Hij had het al ver geschopt, tot een twintigtal meters van het veilige grasland. Onverantwoord dicht bij de rotonde. Zo hartverscheurend compleet: zwartwitte donsveertjes, ontroerend rood snaveltje. Kievitje. Pas enkele weken geleden uit het ei gekropen. Je was zo trots op hem.…

Een brutaal maar lieflijk duifje trippelde voor mijn voeten met parmantige, geringde pootjes en ik besloot het te voederen van het rozijnenbrood, aangeschaft op de markt.…

Het rupsje houdt zich met zijn pootjes stevig vast aan het takje, waarop hij bezig is een blaadje te verorberen. Zo te zien heeft het beestje honger, want als het blaadje op is, begint hij gewoon aan het volgende. Rondom hem is het een drukte van belang. De wind beweegt de takken en bladeren van de bomen. Het rupsje beweegt al etend gewoon mee.…

Daarna naar de Centrale Bibliotheek voor Kees van Kooten’s aftrap van ‘Poëzie Op Pootjes’. Leuk feestelijk. Ik vroeg Kees na afloop 'Poëzie Op Pootjes. Hoort daar niet iets achter Heer?’. ‘Ja haha’ zei de volkskomiek, ‘Met Vleugeltjes’. Hadden ze in Pompeii maar kunnen wegvliegen…

Het tedere dier werpt zich ruggelings aan mijn voeten en kromt de lieflijke zachte pootjes voor de borst. Maar als onverwachte en onvermoede onvoorspelbare blikseminslagen hebben ook mij de uiterst wrede woorden en gedragingen van mijn medemensen tot in het diepst van mijn hart, gemoed en ziel gewond, gekwetst en beschadigd...…

De kat legt zich aan mijn voeten en likt zijn pootjes. Dan rolt hij zich op en valt in slaap. En buiten valt de sneeuw...…

Het hondje kromt de pootjes doodgemoedereerd in het mandje en ademt diep, zich onbewust van eenzaamheid, walging, angst en mismoedigheid.…

Als een kleine vlieg die de letters aftast met zijn flinterdunne pootjes, ondergedompeld in tastzinnen. Wondermooi kleurenheelal, diep in ons allen, sla toe. Trek uit, het donkere kleed van de beperkingen. De ronde vormen, de ronde kleuren, ze zijn talloos.…

De menselijke eenzaamheid kan ver gaan en afmetingen aannemen die de draagkracht haast overschrijden, maar de poedel met de lichtbruine, krullerige vacht en de kwetsbare pootjes die hem nauwelijks konden dragen en die rilden in de vrieskou van de late decemberavond was het meest kostbare bezit van mevrouw en ze had alles voor het dier over.…

Terugkerend van de Dienstapotheek waar ik gelukkig medicatie kon bemachtigen tegen mijn zware hoest, zag ik bij de bushalte een dood vogeltje liggen; de oogjes waren gesloten, het rode borstje was zichtbaar; stakerig, kwetsbaar en weerloos staken de pootjes onder het lichaampje uit; het beestje was overgegeven aan de onverbiddelijke, bittere ongenadige…

Een koppeltje bontgekleurde papegaaien hechtte zich met de pootjes aan het gaas en de beestjes kwetterden zachtjes.... "Kijk er het mooi niet van af" adviseert de man... "Ook van mij niet" repliceer ik en vervolgens antwoord ik: "Het is er bij mij al af". "Ge zegt het zelf" antwoordt de man. "Maar het kan veel erger" zeg ik daarop.…