Alle inzendingen over prenten

Met heel veel moeite had ik hem opgespoord; een oudere, grijsharige meneer met kalende schedel die bij kennismaking handig, humoristisch en zeer levenservaren bleek te zijn. Snel, voortvarend en deskundig heeft hij in mijn flatje de grote prent waarop die Praagse kerk staat afgebeeld die zozeer...

Hoe krijg je weer een bodempje in de schatkist, nou daar weet de sterke arm wel raad mee, want: ze moest naar het ziekenhuis, rijden met zijn tweetjes en dan zegt hij: stop hier maar, voor een rood licht overigens ook nog maar dit terzijde, zegt: weet je, stap hier uit en rijd een paar rondjes of...

Ze werd geboren in de bloei van zijn hand, met fluweel geschilderd als een geslepen diamant. In het hart van de bloemenweide is zij onverbloemd elegant in gedachten verzonken tekent zij de wand. Ze zit daar, zo maar, zonder opgaaf van reden en ze rijgt een ketting van de bloemen van Eden. ...

...inrichting van oud hout en glaswerk, met de prenten aan de wand en met de muziek die weerklinkt. En er zijn er vele. Zo ook lijken soms de weduwen die reizen met de "Opstapbus" allen tot hetzelfde type te herleiden te zijn; treurend om de overleden echtgenoot maar flink en zelfstandig,...

...eeuwen op basis van de africhting en prestaties van de genoemde vogels. Op prachtige, kunstzinnig vervaardigde prenten, die een aanwinst en een sieraad vormen voor het museum, staan ze afgebeeld.

Aan het begin van de onheilspellende gang in het E.Ziekenhuis waar je eens je ondergang tegemoet leek te gaan en - gelukkig ten onrechte - geconfronteerd werd met de aanduiding "oncologie" bevindt zich een elegante zuil met in lichtgevende, zilveren letters de tekst "Longziekten" Dit is nu je...

...van 1929. En meer kleurige litho's en prenten, waaronder die ene, legendarische en poëtisch aandoende prent van de arrenslee met daarop enkele fraai geweven, kleurige dekens, aangestuurd door een lieflijk, fragiel hert met prominent gewei en met dik ingepakte Laplanders eromheen die...

Onze Stationsstraat waarin enthousiaste, ijverige heren zoals vaak in Tilburg de gewoonte is, aan het graven waren, was bedekt met een antracietgrijze, korrelige, mij onbekende substantie. De heren verzochten mij vriendelijk mijn voetstappen niet daar doorheen te leiden. De Nieuwlandstraat was...

Opmerkingen: Het curieuze van deze foto is dat je vanuit zee gezien zo het flinterdunne duin van vissersdorp Ter Heijde herkent, ook de rechteropgang vanaf het strand. Alleen de achtergrond klopt niet. Het kerkje staat er vanuit dit perpectief terecht niet op. In 1933 was de nieuwe bebouwing van...

Het merkwaardige paar, man en vrouw, gewikkeld in een duistere, dan wel florissante liefde die mij ontging en die ik bezwaarlijk kon peilen, bewoonde nog altijd het flatje op de bovenste verdieping. Noodgedwongen moest ik er aankloppen wegens verlies van mijn sleutels. De grote eettafel die de...

In de stad Groningen is een kolossaal gebouw gecreëerd wat o.a. dienst doet als cultureel centrum. Sommigen vinden het een pracht idee en een machtig gebouw. Anderen vinden het een gedrocht en totale geldverspilling. Zelf vind ik het in de huidige tijd ook iets minder noodzakelijk. Volgens mij is...

De meisjes fietsten zomer en winter met hun ouders naar de inrichting, waarin het broertje was. De fietswielen draaiden hun parallelle cirkels over het asfalt van de lange fietspaden. En zo prentten de ouderlijke imperatieven zich in de gevoelige kinderlijke hersenen en de trouw werd een absoluut...

...Tot elkaar want de boeren staan op de twee prenten beurtelings klein en groot. Vreemd toch. Rembrandt was geen Vondel of Bredero zal het uiteindelijke antwoord wel luiden. De toneelmatige logica is blijvend zoek. Uiteindelijk, tot op heden kreeg ik geen antwoord van...

...huis, dat slechts opgesierd wordt door enkele prenten aan de wand, voorstellend de Hasseltse Kapel en de Heuvelse Kerk. De portretten van de kinderen en kleinkinderen en van een nog jonge, flamboyant ogende meneer, de voormalige echtgenoot van mevrouw, zijn wel prominent in de overigens kale...

Na zeven jaar ben je teruggekomen en gedurende die zeven jaar had ik op je gewacht. De intercontinentale telefoonlijn was haast bezweken onder mijn emoties. Een krans, een tooi van grijze haren sierde je hoofd als een aureool en ik had een amoureus programma geïnstalleerd in het computertje tussen...

"Prent het in je geest, die nog zo gevoelig is: van niets heeft de mens een zo grote afschuw als van de eenzaamheid" (Erich Fromm) Het huis ligt er triest en troosteloos bij. Binnen: de traditionele indeling: een bankstel in de ene helft van de kamer en in de andere een eettafel die hoogstens...

...lieflijk was ingericht met aan de muur Chinese prenten waarop de zwarte, geschilderde karakters een onbekende boodschap meegaven aan de onwetende toeschouwer. De geur van wierook verspreidde zich door de ruimte en voor een kolossaal Boeddhabeeld flakkerden enkele toverachtige lichtjes. Hier...

...denkbeelden te doorbreken, o.a. met de prenten 'De ontdekking', 'De nieuwsgierige priester', 'Het engagement', 'Jagersgeluk', 'De vrome zondaar', 'Geestelijke verfrissing', 'De schommels' en 'Geluk'. Je werkte eerst met een rietpen, waarna je op subtiele wijze de boel...

...te verwijderen is. Er slingerden kleurige prenten rond waarop spreuken waren geschreven en namen die men zich ergens van meende te herinneren. Zo ver was het nog niet. ‘Den Uyl is dood’, fluisterde het oude jaar. ‘Het was een goede man.’ De mensen luisterden en zuchtten en...

Het was een warme dag in juli en lange, antracietgrijze schaduwen legden zich over de wereld. Zijn naam was August en ik vergeleek die met de naam van mijn lang-vergeten oom wiens as op het verre continent rust en met die van mijn favoriete schrijver: August Strindberg. We hadden afgesproken...

Het licht was al dat van september boven de haven en boven de kade, waaraan op die dag vele schepen zouden aanmeren; schepen met kloeke, fiere namen als "Papillon" en "Terra Nova" en met veelzeggende namen als "Dankbaarheid" en "Vertrouwen", schepen die aanvankelijk in een optocht aan...

In Rotterdam Crooswijk hebben ze met de gemeente afgesproken om een parkeermeter neer te zetten voor de opening van de begraafplaats. Dat is pas een lucratieve oplossing, dat is pas zakken vullen zelfs als de mensen al dood zijn. Kijk: de lijkwagen, die hoeft niet in de file te staan om een kaartje...

(voor Gustavo Adolfo Bécquer (1836 - 1870)) Je bent geboren als Gustavo Adolfo Claudio Dominguez Bastida op 17 februari 1836 in Sevilla. Jouw moeder was Joaquina Bastida de Vargas. Jouw vader José Dominguez Bécquer was van Vlaamse afkomst en hij was een gerespecteerde schilder met een groot...

...lijken van geschikt formaat voor de kleurige prenten die oma in petto heeft. Ons wordt koffie aangeboden. Ik manoeuvreer de rolstoel, met daarin het zware lichaam met de opgezwollen benen en voeten door het smalle, duistere gangetje niet zonder moeite naar de keuken. De wederzijdse...

Het was een warme dag in juli en lange, antracietgrijze schaduwen legden zich over de wereld. Zijn naam was August en ik vergeleek deze met die van mijn lang vergeten oom wiens as op het verre continent rust en met de naam van mijn favoriete schrijver August Strindberg. We hadden afgesproken...

...begraven op de begraafplaats Montparnasse. Je liet ruim 1700 schilderijen, honderden tekeningen, zo'n 200 prenten en enkele sculpturen na. Gabrielle overleed op 3 september 1932.

Volgens Freud wordt het menselijk gedrag bepaald door seksuele drift. Theologen en filosofen dachten al lang voor Freud dat de geest de toon zet. Maar tot op de dag van vandaag weten we niet waar die geest zich verstopt. Hetzelfde verhaal met de ziel. Ook die is onvindbaar voor de wetenschap....

Evert kijkt beleefd. Hij draait een theelepeltje tussen zijn vingers. 'Ik kan het heus,' mompelt hij. 'Jij kent Suzan een beetje. Mag ik op zijn minst naar haar bellen? Meiden zijn gezellig. Alleen jij doet nooit aardig tegen me. Je praat alleen over de dood!' Odiel smijt een Delftse...

Na ongeveer drie uur te hebben gelopen door het heuvelachtige terrein, hield ik halt bij een huis aan een modderige landweg. Er stonden twee grote paarden en wat schapen in het veldje naast het huis. De rook die mij uit de schoorsteen tegemoet kwam mengde zich met de mist en herinnerden me aan de...

...Perzische kleedjes, een Friese staartklok, oude prenten: het is alsof we de jaren vijftig binnenstappen. Hier hebben ze dan ook geen barman. Nee, hier tapt nog een kastelein - keurig in het pak gestoken. En die kastelein heeft op zijn beurt een moeder die deel uitmaakt van het meubilair. In de...