Alle inzendingen over rose wolk

Ik spring van mijn roze wolk en in mijn val naar beneden pluk ik nog lukraak wat engeltjes mee – je weet immers maar nooit, misschien komen ze nog eens van pas - leuk voor in de kerstboom misschien? Hoop stiekem dat cupido erbij zit. Kordaat pak ik een speld en prik weemoedig mijn 'luchtkasteel' aan flarden.…

De vrolijke waterdruppel was terechtgekomen op een prachtige bloem, een roos. Hij lag glinsterend op een rozenblaadje. ‘Dag,’ zei de roos lief, ‘wat leuk dat je op bezoek komt.’ ‘Het is maar een kort bezoekje, hoor,’ zei de waterdruppel, ‘het hangt ervan af hoe snel ik opdroog.’ Na een tijdje waren alle waterdruppels opgedroogd.…

Uit: onzetaal.nl - Iets onder de roos vertellen betekent 'iets vertellen waarvan je niet wilt dat de luisteraar het verder vertelt' - In het geheim, onder beding van geheimhouding, aldus Van Dale. 'Onder de roos' is een vertaling van het Latijnse 'sub rosa'. In de Middeleeuwen gold de roos als symbool van stilzwijgendheid.…

Hij knipperde even met zijn ogen, keek om zich heen en richtte zijn blik weer naar de roos. De magie was verdwenen, al was de roos nog even hardnekkig in haar statige schoonheid en verleidelijke geur. De reiziger deed een stap achteruit, legde zijn hand op zijn hart en maakte een diepe buiging voor de roos.…

Wolken van slagroom weken en zwaluwen schreven iets, hun sierlijke staart in inkt gedoopt. Ze schreven ‘Zus plukt een roos’ in pasteltinten. Terwijl Bas glazig en verdoofd door de ruimte keek, kraste de juf hem wakker. Ze vroeg hem de som van 3 en 4 en hij zei: ‘Roos’. De spotgrijns van de verwaaide binken verhitte zijn wangen.…

Zag jij mijn roos?? Hoe dik die was ?? Voelde jij hoe taai die was?? Had jij mijn schaar ooit in je handen, knipte jij er mee?? Ze waren erg oud die takken, ik denk wel 20 jaar of meer oud. 'Dat wil niets zeggen; ik knip mijn roos zo af'. - Ja kan, maar mijn roos is jouw roos niet!!! En jij kan dat NIET beweren.…

Deze roos is voor jou...…

Je bracht mij een roos en ik tekende jou uit in zacht potlood, maar die eerste keer bleek de laatste. En toch ben ik je eeuwig dankbaar.…

Gisteren stuurde mijn vrouw mij een, volgens haar voor mij misschien, ‘interessant’ artikel uit het dagblad Trouw door. Een artikel van Roek Lips van 19 januari 2021. In dit artikel vergelijkt de cardioloog Pim van Lommel het ‘eeuwige’ bewustzijn met de opslag in een cloud. Een database waar iedereen dus online, gegevens, foto’s, documenten en dergelijk…

Eindelijk, moegeworden, zei ze: “Doe mij toch maar de roos”. Li liep naar de struik, sneed de roos af en met een buiging schonk hij Hsu de bloem. Dat gebaar toverde een gelukkige glimlach op haar lippen en eindigde de verduring zoals de meester had gezegd.…

Rose… Op haar zusters bruiloft werd er flink gefeest. Rose had het erg naar haar zin….ze zag er lief uit maar niemand overtrof natuurlijk de bruid. Patrick haar jongere broer liet haar lachen … Rose… En daar was ook haar neef. Lang hadden ze elkaar niet gezien. Tijdens het dansen besloot ze even naar haar kamer te gaan…heel vlug.…

Mijn ogen dwalen af naar de roos in zijn hand. Wat moet die man met een roos? Heeft-ie een vriendin, een geheime liefde? Weet zijn vrouw dat hij met die roos over straat loopt? Hij praat nog even door, merkt dan mijn verminderde belangstelling en kijkt naar de roos. "Zo, ik moet maar weer eens verder.…

Net zoals Roos.…

Ik reis op gevleugelde wolken, gevuld met heel veel liefde. En gedachten, die mij volgen naar waar geen tijd is. Ik was anders, toch was ik speciaal! Nu rust ik op dit bed van liefde. En zie omlaag, naar waar deze liefde groeit. Blauwe luchtbalonnen brengen het naar mij.…

Mooi was die wolk op het water en mooi haar kinderen.…

Droom ik in wolken schimmen of zie ik dromende wolken? Slapen dromende wolken? Slapen de dromende schaapjes? De doorgebroken zon verblindt mijn waarneming. Ik sluit heel even mijn ogen en zie de dromende schapen dansen in de groene weide, die in de wolken lucht is ontstaan.…

Maar ik had het over mijn hobby, de wolken. Vandaag was de hemel de hele dag bedekt met een dikke grijze deken met regen en nog eens regen. Deze wolk wordt nimbostratus genoemd. In de winter kan deze wolk ook sneeuw brengen. Interessant is deze wolk bepaald niet, liever kijk ik naar andere wolken, zoals de cumulus en de cumulonimbus.…

De heldere blauwe plekken tussen de pakken witte wolken zijn het ballroomlicht in mijn verbeelding. Blijvend kijkend naar mijn dansende ouders, ik hoor hen lachen, ik hoor hen schateren, ze zijn nog immer verliefd na al die jaren. Het straalt er vanaf. Het pak met wolken vervormd door de wind, ik zie ze niet meer.…

Ik kijk naar buiten, maar het weer ziet er nou niet bepaald mooi uit. De lucht is zwaarbewolkt en soms valt er motregen. De thermometer wijst maar 15 graden aan en dat voor juni. Dit weersverschijnsel is uniek voor een bepaalde periode in juni. Voor de kou inval hebben en we een paar warme dagen gehad, zelfs met 25 graden en meer. Door deze warmte op…

‘Nou, ik vertelde je dat de wolken de verhalen weerspiegelen die hier op aarde gebeuren, maar soms ook die nog staan te gebeuren. Als je goed kijkt zie je daar in de verte heel zwarte nare stinkende wolken aankomen.’ ‘Ja opa, die zijn niet zo mooi en lijken zo boos en stinken.’…

Maar ja, hij wist het zeker: Hij zou terug gaan naar Roos. Toen ze om 8 uur ´s morgens de straat van Roos in kwamen rijden gaf Roos hem nog een keer een kus en hij stapte uit zonder wat te zeggen. Hij pakte snel zijn spullen uit de achterbak en belde aan bij Roos. Ze deed met een slaperig hoofd de deur open. ‘ Wat doe jij hier?…

Op 14 februari zag ze hem lopen, met een roos in zijn hand. Hij keek haar aan, en ze glimlachte. ‘Mooi he,’ zei hij. ‘Ja zeker,’ zei ze. ‘Van wie heb je die gekregen?’ ‘Geen idee,’ zei hij, ‘maar het is een heel lieve boodschap. En de roos is zo mooi… het moet vast een bijzonder iemand zijn.’ Ze glimlachte weer, en hij liep verder.…

Ach, soms kan ik er ook geen touw meer aan vastknopen en drink ik een lekker glaasje rosé, zodat de touwtjes weer een stukje losser zitten.…

Het valt in dit sprookje dan ook helemaal niet op dat Roos haveloos haar had, omdat ze ook zo heette: Roos Haveloos dus. Op een willekeurige dag zat Roos Haveloos, laten we toch maar Doos zeggen, of liever Doosje aan de oever van de Vliet te mijmeren.…

En dan roei ik de ongewenste sprieten uit, cultiveer het groen opdat de bloei er weer in komt, een roos bekent sinds jaren vergeten kleuren en geuren. Nog eenmaal gaat hij naar buiten, zijn lijf steunt zwaar maar hij geniet. Het was het wachten waard, zie ik hem geluidloos zeggen.…

Het duo Baudet en Roos. Peppi en Kokki revisited. Ze hebben de smaak te pakken en zullen het land blijven teisteren met lachwekkende referenda. Geholpen door de nerds van Geen Stijl willen ze nog weleens zo'n uitgerekt media momentje. De een is de personificatie van de zelfgenoegzame studentikoze bralleput.…

‘Jufrouw Roos, er is hier iemand die u wil spreken”. Meteen kwam Roos naar de deur toe en keek vol belangstelling naar onze Bram. “Dag meneer wat kan ik voor u doen”, vroeg Roos. Ja, zei Bram, weet U: ik wandelde net in het bos en ik hoorde iemand huilen.…

Zodra de bijbehorende schoenen in beeld komen is het alsof een donkere wolk zich boven mij samenpakt. De schaduw van die wolk beweegt nerveus naar alle kanten, snuffelt wat en houdt even stil boven mijn hoofd. Ineens zijn de sprieten naast mij verdwenen onder een stinkende dampende bruine prak.…

Een roos op zijn schoonste moment getroffen door de zoeker. Jaren geleden was ik op zoek naar een afbeelding van een witte roos die ik wilde gebruiken om te visualiseren bij een poging tot meditatie.…

Waarom in Hemelsnaam belasten met dit stukje paradijs, het is al een stervensdruk leven als God in de wolken...dus stort Uw (geld)hart bij de Kerk voor Atheïsten uit en er wordt iets aan Verlichting gedaan. Vaste preek op zondag; de bijeenkomstigheid van twijfelgevallen engelen zat, in ieder geval.…