Alle inzendingen over skelet

Een levensgrote schildering van een krijtwit skelet tekent een muur in de Burgemeester Brokxlaan; een soort uitvergrote maar onechte grafitti, die het uiteindelijke, oneigenlijke doel en de tragische, tot wanhoop stemmende uitkomst van al onze nutteloze strevingen levensgroot verbeeldt.…

Twee maanden later hoorden de twee hondjes aan de voordeur morrelen, en kwispelend en blaffend zagen ze deur opengaan, en drie verbouwereerde agenten keken met afschuw in de woonkamer, waar een perfect afgeknaagd skelet lag te glimmen in het lauwe licht van de TV, die nog steeds aan stond op SBS6, waar uitgebloeide, edoch opgedirkte matrones gezellig…

Dat die mensen botje voor botje, splinter voor splintertje weten te be- kwasten en zo een compleet botten-lijf oftewel een skelet in elkaar weten te zetten, dat vervolgens ergens wordt tentoongesteld, ik kan er met mijn pet niet bij.…

Ik opende een gordijn en zag een skelet op een bed liggen. Opeens zag ik het skelet omhoog komen en die riep keihard, dag schat, kom je bij me. Ik kreeg een rilling van angst en rende hard de trappen af en daar sprong een grote zwarte kat op mijn schouders.…

Maar de skeletten in de as omhelzen elkaar krampachtig als in een laatste, wanhopige en tevergeefse liefdesbetuiging.....…

De "horreur" van de doodsvertwijfeling, van de existentiële angst, van de immense leegte van de kosmos waarin men wegzinkt als een atoom, van het naakte, bleke skelet dringen niet door in de gezellige, burgerlijke woning die regelmatig schoongemaakt wordt.…

De ooms en tantes gaven bij die gelegenheid acte de présence; de trouweloze ooms en tantes die je nadagen niet onder ogen hebben willen zien, die je verlaten hebben toen je worstelde in het verpleeghuis met je doodsangst en je naderende levenseinde; toen je me vroeg je geheel vermagerde lichaam, als een skelet, in mijn armen te nemen en om en om te…

De ooms en tantes gaven acte de présence; de trouweloze ooms en tantes, die je nadagen niet onder ogen hebben willen zien, die je verlaten hebben toen je worstelde in het verpleeghuis met je doodsangst en je naderende levenseinde; toen je me vroeg je als een skelet geheel vermagerde lichaam in mijn armen te nemen en om en om te draaien in het bed...…

Uitstekende botten onzuiver op de graat, zo mager dat het nergens meer om gaat, een schreeuw om aandacht totaal afgeslankt, nog net geen skelet. Tweeduizend mensen op blote fietsen, hoofdstedelijk een kanaal overbruggend, het lijkt of ze zweven, tijdelijk huiverend geparkeerd in de garage.…

Bij het verlaten van de begraafplaats kijk ik nog één keer om naar het ontzielde skelet van de boom. Mijn hart huilt.…

(Hoe vroeg hij mij zijn totaal vermagerde lichaam, vel over been, als een skelet, in mijn armen te nemen en om en om te draaien in het bed, hoe verzocht hij mij hem in zijn bed van de zaal naar de ziekenkamer te rijden, omdat hij wilde roken?…

Op het aldus gevormde plateau prijken staketsels van boomstammen, als skeletten, naast zwart-witte ruwe berkenstammen, nog gesierd door het groen van een zomer die voorbij is.…

Op het aldus gevormde plateau prijken staketsels van boomstammen, als skeletten, naast zwart-witte ruwe berkenstammen, nog gesierd door het groen van een zomer die voorbij is.…

De twee skeletten komen tegelijk naar buiten. Ze hebben ieder de helft van het boek. De één heeft 'hoe om te gaan' en de ander 'met het naderende einde'. Verbaast mij niet. Zij zijn nog van de generatie eerlijk zullen we alles delen. Mij benieuwen of ze de uiterste uitleendatum nog halen...…

Ze zetten een masker op hun kop met een duivelse grijns en kopen in de winkels prullaria in de vorm van skeletten en geraamtes. Wie helemaal in stijl wil blijven kan zelfs genieten van een echte Halloween maaltijd, compleet met pompoensoep een dracula-pizza met een nepspin op je bord en natuurlijk een glas rode wijn.…

Door de bladeren heen zie je het skelet van de bomen al opdoemen Op zo’n dag is het dubbel genieten en zuig ik de geuren en beelden gretig naar binnen. Omdat het een extraatje is. ‘s Zomers ga je soms achteloos aan een mooie dag voorbij. Alsof je er in juli en augustus als vanzelfsprekend recht op hebt en het niet op lijkt te kunnen.…

Skeletten van Dino’s. Trijntje, dat oude skelet, dat het ook tot de Canon heeft geschopt – van mij mag het, maar ik kan het niet zien of het oud is – het zal wel. Gelukkig maar misschien dat op dit gebied ook smaken verschillen. Het meisje van Yde overtuigt meer.…

Je ging naar de lagere school in Sint-Gilles, waar je muzieklessen kreeg van schone jongedames en waar je gefascineerd werd door de skeletten achter glas, je pianospel, de voor een deel zichtbare borsten van je lerares en die macabere skeletten waren een rare combinatie, die later in je schilderijen terugkeerde.…

Alleen wat er nog over was, was men skelet. Na eeuwen daar liggen, bleef er helemaal niks meer over. Mijn lichaam was misschien vergaan, maar men geest niet. Ik bleef daar dolend rond hangen. Wachtend op iemand die me zou bevrijden. Bevrijden van die vreselijk onverdraagbare pijn, verdriet en woede.…

Met gewoon een pop in of op zijn hand, een pop in de vorm van een skelet nota bene, als je daar zalen mee plat krijgt dan doe je iets wel zo vreselijk goed. Dat is humor ten top en humor kunnen we allemaal in deze hectische wereld waarin van alles verkeerd gaat zo goed gebruiken.…

Als zij naar de linkerkant van haar lichaam keek, zag zij enkel een ivoorkleurig skelet: halve schedel, ribbenkast en bekken en dijbeen, knieschijf en scheen- en kuitbeen. Geen arm. Alleen het hart pompte daar nog wat levensadem rond.…

Bruggen stonden als skeletten afgetekend boven brede rotsachtige kloven die zich allang niet meer herinnerden dat er ooit vissen hadden gezwommen. De insecten hadden lang geleden de vleugels genomen, de vogels met zich meenemend. Dit was nog nooit eerder gebeurd, zo'n vloed van droogte behalve in oude verhalen die niemand meer had geloofd.…

Sla in je op: een tochtig, braakliggende ruine, een skelet van steen en as en afbrokkelend cement. Klimop meandert als een web van spataderen over de muren. Binnenin huilt de wind. Verdieping na verdieping, hal na hal, voorbij de opengebroken sportzaal, de bibliotheek met haar kromgetrokken kasten en planken, en de afgebrande kantine.…

Ik bood je vele kansen om mij op te pakken, maar toen je je werk moest doen was je aan de zwier, ik ga alsnog bij je baas klagen en neem een joodse advocaat; Hein z`n skelet verbleekt: 'dat is onder de gordel, geen joodse advocaat, laten wij Christenen het onder elkaar houden'.…

Dat ventje had in de pauze in de brede strook sleedoornstruiken naast het schoolplein, waar de kinderen door de jaren heen allemaal paden hadden gemaakt, met een stokje zogenaamde skeletten en beenderen uit de grond bloot gekrabd. Hij vertelde aan de andere kinderen dat het vermoedelijk ook zoiets was.…

Daar verrijzen roestbruine metalen pilaren, een staketsel of skelet, een kunstwerk dat dient om "provisorisch" de plaats aan te duiden van het oude "Huize Moerenburg" waarvan de resten op deze plek diep rusten onder de aarde, en dat is weergegeven met haar monumentale gestalte op een tableau van grijze tegels, vlekkerig door de recente regen.…

We raken gewend aan rokende skeletten van flatgebouwen, kookvuurtjes in de buitenlucht en dik ingepakte oude vrouwtjes in schuilkelders. Ook de gastvrijheid begint scheuren te vertonen.…

', zegt Kees, 'anders val je op een skelet van de Duitsers en je weet nooit of er nog leven in zit, het schijnt dat er levende skeletten bestaan, dat noemen ze zombies.' Kees maakt daarbij een spookachtig geluid. 'Doe niet zo flauw, Kees, anders ga ik terug hoor', zegt Theo. 'Inderdaad, en ik ook', zegt Karel.…

Het uitkomen van een bepaalde leugen of een verborgen skelet in de kast. De meest toegepaste strategie om niet te zeggen hoe het zit, is het vermijden van ja en nee. Het zolang mogelijk uitstellen van de kale, koude, ontnuchterende, oorverdovende, verblindende, alle mooie praatjes tenietdoende waarheid.…

Als een fijngebouwd skelet hangen de boomtakken, met een lichte zweem van pasgeboren groen, over de sloot. Langzaam geven zij druppels water af, terug naar de natuur. In de sloot zwemmen enkele voorzichtige vissen om te laten zien, dat de lente is begonnen. Al kun je dat aan de begroeiing van de wallenkant nog niet zien.…