Alle inzendingen over storten

Begrijpen doe ik het niet meer, snappen nog veel minder want wat wil het geval, wel: elke maand ontvangen wij net als heel veel andere gezinnen een rekening van het CAK, een soort van eigen bijdrage die je nou eenmaal betalen moet. Niks mis mee natuurlijk en sinds het over ging naar de gemeente...

(voor Carmen Mondragón (1893 - 1978)) Je bent geboren op 8 juli 1893 in Mexico-Stad. Je vader was generaal Manuel Mondragón. Je moeder was Mercedes Valseca. Je was het vijfde kind van acht kinderen. Je vader ontwierp een semi-automatisch geweer, het Mondragón M1908 geweer. Je kreeg uitstekend...

Ik ben geen gokautomaat waaruit je alleen maar fruit trekt. Ik stort ook nog de muntjes uit!

De nieuwste decreten van de Turkse regering storten steeds meer onschuldige Turkse mensen in het ongeluk. Het misdadige regime onder Erdogan verdient geen enkele steun en het is te triest voor woorden dat vrije Nederlanders dit regime electoraal hebben gesteund.

...een oudedagsvoorziening met een risicoprofiel dat goed bij hem...

Merkwaardig, nu vandaag een week geleden stond ik in het portaal van de balkondeur. Twee hoog op het zuiden. Roerloos naar een windstille leegte van tuinen, huisjes, vogels, bloemen, groen, te kijken. Vooral een soort arcadische lading - in mij en de omgeving. Ik was alleen. In huis was alles uit....

Dit weekend liep ik over de Dam in Amsterdam. Daar zag ik een demonstratie van jolige tienermeisjes en een oudere man in konijnenpak. Ze demonstreerden dat ze fan van Justin Bieber waren, je weet wel, of niet, de tienerzanger die vanuit het niets wereldberoemd werd. Nu gaat het niet om de man in...

Ik droeg mijn liefde aan en stortte deze in een peilloze put; in de onherbergzame afgrond; in de kloof, in het ijzig kille ravijn van de voort-durende afwijzingen, van de koude weigerachtigheid.... De boeketten gele en rode rozen en de overige schitterende bloemen had ik net zo goed met de...

...met een verdieping die een afgrond doet ontstaan waarin een wanhopige zich onvermoed en onverhoopt zou kunnen storten. Eens nam ik dit alles waar en sprak dit tot mijn verbeelding en verbazing.....

...sluik, roodachtig haar rond een vervallen en ingevallen gezicht. Ze sprak me aan: "Juffrouw!" verklaarde ze "Ik ben dakloos! Hebt u een Euro voor me?" Van de contanten die ik juist op die dag wilde storten bij de bank kon ik wel wat missen. "Wat u hebt, kan ons allemaal overkomen" verklaarde ik...

Het viel niet te ontkennen dat zij haar lange volzinnen, waarmee ze mij overspoelde, lardeerde met de woordjes: "ja,ja". Zij leed aan mij onduidelijke kwalen waarvan ik geen hoogte kreeg en wees alles af dat haar nog in de schoot viel. Ze was mij toegewezen als vrijwilligster en samen verkenden we...

...vroeg ik me af of ik me met open ogen in het ravijn van mijn longziekte moest storten...

...weggepompt. Hierna kan worden begonnen met het storten van de fundamenten: 8.961.253.849 kilometer betonijzer, waarmee als het spaghetti was een trui zou kunnen worden gebreid die groot genoeg is om minimaal 372897 voetbalvelden te bedekken, wordt door hardwerkende betonvlechters aan elkaar...

...een vrouwtjesdier onbeschaamd en zonder enige reserve over mij uit wenste te storten.....

(voor Veronica Elizabeth Marian Forrest-Thomson (1947 - 1975)) Je bent geboren op 28 november 1947 in Malaya, een Engelse kolonie op het schiereiland Malakka. Je was het tweede kind van John Forrest-Thomson, een verkoper, en Jean Tait, een lerares. Vanaf je eerste jaar groeide je op in...

...dierbaarsten, de liefsten rouwen en storten hun tranen in de bodemloze put van het verlies. Hadden zij niets kunnen doen, hadden zij geen stukje vasteland kunnen veroveren op de afbrokkelende kust? Hadden zij haar ruïneuze persoonlijkheid niet kunnen stutten met de pijlers van...

...geprobeerd heel haar gigantische genegenheid te storten in de bodemloos diepe put van zijn jaren- en jarenlange afwijzingen. En opnieuw had ze zich aan zijn borst geworpen en de slagen van die brutale spier, van dat tomeloze, levendige hart gevoeld en geobserveerd. Toen hij tenslotte eindeloos...

Drie trotse vlaggen zijn naast elkaar geplant op het dak van ons nieuwe stadhuis en een ervan is zelfs de LHBTi-vlag en grote letters op de gevel geven de naam weer van mijn geboortestad: "Tilburg" Eens mocht ik de verbouwing en renovatie van het monumentale pand "van binnenuit" aanschouwen:...

Tanka Huizen vol scheuren storten in, zijn verbrokkeld, verdwijnen geheel: op het gehavende zand bloeit een prachtige wildtuin. Tekst in proza In de Bredase wijk Heuvelkwartier (met name Hudsonstraat, Nova Zemblastraat, Roggeveenstraat en Jan Ligthartstraat) werden een aantal kleine...

Veel herinnert me aan mijn jonge jaren; veel springt naar voren uit de wirwar van herinneringen en indrukken en veel is verzonken in het moeras, in de krocht, in de put van de vergetelheid, van het voorgoed vergeten. Uit de verte van mijn kindertijd duiken de gebeurtenissen op, een voor een en...

...zijn broodtrommel leeg en ja hoor, de duiven storten zich er op als een troep hongerige wolven. Eén duif stort zich niet in het gedrang – een oude of zieke of een al vol gevreten duif, die het even rustig aan doet. Mijn vrouw werpt hem een plukje brood toe en hij eet er een klein beetje...

In Tilburg Zuid, tussen het uitgestrekte Leypark dat aan de kant van de Ringbaan Zuid begrensd wordt door vele lichtpaars bloeiende rododendrons en aan de andere kant door het hoog oprijzende flatgebouw dat men "De Zwarte Madonna' noemt naar ik meen, bevindt zich een merkwaardige, romantisch...

Op mijn inmiddels gebruikelijke wandeling passeerde ik de zwarte betonnen kolos die men in de volksmond aanduidt met de benaming "de doodskist", het gebouw met de vele ramen en labyrintische gangenstelsels dat eens het brandpunt vormde van mijn tot ongeluk en wanhoop voerende "administratieve...

De ouderdom is gekomen. Ik houd geen stand meer op mijn wankelende, onvaste benen die mij ondanks alles zouden moeten dragen. Een wandelstok is mij komen te vergezellen op mijn excursies naar stadscentrum, bibliotheek, zwembad en supermarkt. De blauwe, metalen stok biedt mij inderdaad steun....

Om je bescheiden, eenvoudige katafalk, gesierd door een fleurige rouwkrans van je diepbedroefde vriend, stonden zes stijlvolle, crèmekleurige kaarsen en een lied weerklonk uit je zo geliefde Oostenrijk; een treurig lied, toch gekenmerkt door een zweem van melancholie en zelfs door een zweem van...

Luid geklop en voortdurend geratel van wagentjes en houwelen zijn de muziek van de mijn. De stoere werklui staan nederig gebogen voor grillige, zwarte gewelven. Opeens klinkt angstwekkend geknal. Alle mannen dringen dicht opeen, want overal spookt dreigend gas rond. Het houweel slaat hoog...

Destijds zat ik in de ruimte met de geel-gesausde muren een groot deel van de dag met de telefoon in mijn handen, dat wil zeggen op momenten waarop ik niet de toetsen van de typemachine aansloeg. Mijn ambities waren echter groter en meeromvattend. De studie lokte en lonkte. Hoopvol wachtte ik...

Ons leeftijdsverschil bestaat uit vierentwintig lange jaren. Ze zou mijn dochter kunnen zijn: de dochter die ik het leven nooit geschonken heb, die mijn schoot nooit gedragen heeft. Ze is nog jong, enthousiast, hartstochtelijk en levenskrachtig en stormt op het leven af met geheven zeilen die...

...je het of niet, Paco?’ Mij best Jansen. Mijn honorarium bedraagt vijfduizend euro. En je mag het storten naar de rekening ‘Help de Paco’s overleven”. To be kontinjoed

Het is me wat met Nederlanders en vliegtuigen. Ofwel stort er net voor het landen één neer op Nederlandse bodem, ofwel stort er net voor het landen één neer op Libische bodem, met Nederlandse inzittenden. Maar een ramp is het altijd. Deze keer ver van huis, maar dubbel zo erg, want er vallen 70...