Alle inzendingen over tuur

Tsjee, moeilijk hoor, een stukkie schrijven. Ruim- danwel engdenkend, moet dat deftig of hoogdravend ? Als ik beweer dat Avon en Litera zusjes zijn van Regilio, neem ik dan heel ruim een loopje met u ? Afsluitend verneem ik dat de besneden mens zeer in z'n nopjes is met de fiets met verlaagde instap. Zelf zwaai ik mijn rechterbeen over bagagedrager…

Ik tuur en tuur. Eindelijk, de streep groeit. Ik zie de peddel, een pluk haar, daar is hij. Opluchting. Geen prinsje maar een stoere zeeman, kijk hem eens ploeteren. Ik zwaai, roep nogmaals zijn naam, laat de verrekijker nu om mijn hals hangen. Het beeld van zoon in de gele kano wordt groter. Ik wijs naar ons strandje ‘die kant’.…

Weggestuurd bij mijn huisarts op een vroege, besneeuwde morgen; bij mijn huisarts die na haar lange carrière, overspoeld door nooit ophoudend en altijd aanhoudend menselijk leed van oneindige variëteit, en vooruitziend op haar aanstaande pensionering, zich de hardheid en beroepsdeformatie tot adagium heeft verheven, en die vergeten is dat de Mensenliefde…

De vele fietsers die in je 'dode hoek' opduiken na nek verrekkend turen over je schouders. De nervositeit door de altijd aanwezige kans, dat fietsers tegen je auto botsen. Omdat je eigen hoofd in een ondeelbare seconde anders gedraaid was.…

Wat ik me afvraag is de opmerking van de VVD’er, want die was: dat ik de hele dag hier naar een scherm moet gaan zitten turen? Is dat het enige wat er gebeuren moet dan? Geert bracht ook nog even naar voren dat mensen die moeten werken, gewoon aan het werk gaan.…

Wij wel dus, dus gingen de kleuters en de eerste en tweedejaars van de Lagere School op Goede Vrijdag braaf, op bevel van de directrice, naar het schoolplein om daar hoog in de lucht te turen om de Paasklokken te zien terugkeren uit Rome! En maar turen en maar dromen en je maar laten bedotten door de volwassenen!…

In 1965 namen de leraren mij in hun, figuurlijk gesproken, "erudiete omhelzing" en wij, scholieren, gaven hen bijnamen; de halfblinde leraar Engels, die ons Shakespeare reciteerde en die ingespannen placht te turen op het lesmateriaal, noemden we "De Knip"; de leraar Nederlands, genaamd Franssen, kreeg de bijnaam "Fransje".…

De wind raast aan weerzijdes om de auto heen, we turen over de polderlanden. Ik bel op zijn mobiel naar mijn vriendin, en even geniet ik, het vader-dochter-samenzijn. Pap is de man die mijn leven heeft gered, na een ernstig auto-ongeluk.…

Je vangt hun blikken op die vanachter het glas naar je staren of de ruimte in turen als zagen zij reeds het gebied dat hen spoedig toebedeeld zal zijn, dat niet zover achter de horizon ligt.…

Je vangt hun blikken op die vanachter het glas naar je staren of die de ruimte in turen als zagen zij al het gebied dat hen spoedig toebedeeld zal zijn, dat niet zover achter de horizon ligt.…

Stoïcijns blijft de vrouw naar boven turen met haar hand tegen haar voorhoofd, ze staat wijdbeens midden op het pad. Linksom of rechtsom, ik kan voorlopig geen kant op.…

Ik zat in het park met mijn zoon naar het water van de vijver te turen, op zoek naar late of vroege tekenen van leven. Die waren er niet. Het was te laat voor kikkervisjes en te vroeg voor kikkerdril, maar ik dacht dat er misschien toch iets leerzaams voor mijn twaalfjarige aan te ervaren viel.…

Ze knuffelden elkaar en nieuwsgierig als ze was stond ze daarna zonder bril naar het gedicht in wording te turen. ‘Ahh wat lief!’ ‘Ik kom even niet verder’ ‘Zal ik hem afmaken, wat heb je nodig?’ ‘Jou.’ ‘Mij heb je al…’ Ze lachten en ze wisten dat het gedicht geen gedicht meer zou zijn.…

Een luie, lamlendige kat met snorharen die als door een begenadigd kunstenaar getekend zijn, sluipt rond in de gezellig verlichte woonkamer tussen het luxe meubilair en gaat als het haar zo uitkomt languit op de vensterbank liggen om spiedend de straat af te turen en iedere beweging daarin waar te nemen.…

Ik tuur naar de takken van de appelboom en zie dat de eerste aanzet van de knoppen al zijn verschenen. Boven mij zit Meneer Merel. Hij kijkt op mij neer. ‘Wilt u misschien een worm ?’ Meneer Merel houd zijn kopje scheef. ‘Koning Winter was goed voor mij, hoe was hij voor jou?‘ vraagt hij mij.…

Ravotten wij dagelijks bij den Driesmolen van Tuur de mulder. In de schaduw van deze watermolen, tussen het lover, stonden de armtierige hutjes van onze ouders. Niet veel soeps, maar het was er droog en vooral gezellig. Af en toe pikten wij wat graan uit de molen. Dit tot ergernis van Tuur die ons meermaals schreeuwend achternazat.…

Wat is de Veluwe Rijk aan groen Aan afwisselend groen Aan vergezichten Aan weidse vlakten Aan natuurlijke glooiingen Wat heb ik lekker gefietst Wat heb ik goed gelopen Wat heb ik enorm genoten Van ook die koffie ‘to go’ Van dat warme appelgebak ‘to go’ met slagroom Van dat houten bankje met rugleuning Wat me liet turen en dagdromen…

.....en ik herinner me - Cecilia - en hoe zal ik het mijn hele leven blijven herinneren! - hoe je me op die onheilspellende, vreselijke avond buitengezet, buitengetrapt hebt uit het laatste thuis dat ik nog bezat in deze wereld en mij overleverd hebt aan de koude, eenzame nacht en hoe ik mijn weg moest zoeken langs het duistere, duistere kille water…

"Ha, hoogst plezierig om vanaf hier over onze stad te turen." Truus knikte. "Wat blijven onze witte en rode geraniums lang in bloei. O, Bert, kijk eens! Dat zie ik nu voor het eerst!" Bert was ook heel verbaasd, en stapte naar de ronde, aarden bloembak toe. Ja, wonderlijk. Tussen de oude geraniums staat een jonge zonnebloem.…

Het geluid wordt harder en ik sta stil, leuk zo'n wandelingetje, ik tuur met mijn hand boven mijn ogen de lucht af en schrik als ik zo'n #}{*^ drone zie vliegen, net even aan de overkant. Geen wespen dus, geen bijen, maar dit is vele malen irritanter.…

Het duurde wel 2 minuten dat turen. Daar moest ik toch het mijne van weten. Ik tilde iets van de tak omhoog om ook te kunnen kijken naar één of ander torretje. Dat verwachtte ik tenminste van mijn kat. Wat bleek…een schattig spits snoetje, een beetje bruinachtig met kleine oogjes keken mij aan.…

Somber tuur ik in de verte, in de hoop een geel stipje te ontwaren. Ik sta op het perron te wachten op de trein van Maarssen naar Utrecht. Ongeduldig klik ik met mijn hak op de grond. Mijn gedachten zijn bij mijn zoon die vanochtend snikte dat hij niet naar de bso wilde.…

Daarna bukte ze zich om de vitrine vanaf haar kant in te turen. Toen ze omhoog kwam, keek ze me niet aan. ‘Ik weet niet wat daarin zit. Ik heb ze eigenlijk zelf ook nog nooit opgegeten.’ In elke andere situatie was ik een wereldverbeterend gesprek aangegaan. Waarom ze dat nog niet had gedaan? Of dat niet haar taak was als verkoopster?…

Ik tuur naar de branding en zie dat de golven aanzwelgen tot ongekende hoogte. Het water gedraagt zich onheilspellend en maakt een agressieve indruk. Hoe hoog zou het water kunnen komen als de wind tot stormkracht aanwakkert? Ik wandel een stukje langs de boulevard en voel me als een vlieger die elk moment opgelaten kan worden.…

(voor Cees Nooteboom) Het is die intense blik, die mengeling van helderheid en argwaan, dat eenzame turen in de verte, zingend hoofd als een ballon in het nachtelijk azuur. De reusachtige bergkristal schiet als de eenhoornpijl dwars door je hoofd naar voren.…

Ze bouwt haar derde nest vlakbij het raam waar ik altijd door naar buiten tuur. Alsof ze weet: die tweebeen achter het glas die mag me wel, als er een ekster aankomt jaagt hij ‘m wel weg. Dat nu schept verantwoordelijkheid. Ik kan geen minuut m’n post verlaten. Eten of naar het toilet gaan – no way. Boven een stukkie schrijven – forget it.…

Zodat de Friese bevolking een traantje plengend nog een keer met weemoed en oordoppen in naar de lucht kan turen om de oude rakkers voorbij te zien razen. De Friezen wordt zelfs verzocht hun herinneringen met defensie te delen.…

Velen zitten te turen op hun mobieltje. Het is een schande, dat de televisie zoveel misdaadfilms uitzendt en porno. Dat vergiftigt de jonge hersens van de jeugd. Bijna had ik het gevoel tranen te hebben toen ik op de televisie zag hoe de komst van Sinterklaas werd verstoord, omdat er zwarte pieten bij waren.…

Ik tuur, blijf ze volgen met mijn hand boven mijn ogen, het is een machtig gezicht. De vrouw roept nogmaals. Pas bij de derde keer vertraagt Victor, aarzelt en rent dan toch terug naar zijn baasje. Het is een langharige teckel, zie ik nu. Teckels zijn eigenwijs en vrolijk, hebben veel jachtinstinct weet ik van een vroegere vriendin.…

Ze schepte de dode visjes uit het water, ging weer in de auto zitten en bleef in de emmer turen. De hele lange monotone nacht sliep ze niet. Ze hield de wake over haar visjes. Vlakbij Luik waren er nog maar drie visjes over. En even later, bij het eerste ochtendgloren iets voorbij Maastricht, precies eentje.…