Alle inzendingen over ventje huilt

Toen ze op een hoek van een straat kwamen zagen ze een ventje huilen. Ingrid zei: ''Waarom huil je zo, manneke?'' Hevig snikkend zei hij: ''Oma gaf mij twee euro voor m'n spaarpot, maar ik wilde liever drop en zoethout kopen in de snoepwinkel.…

Toen Wouter een wandeling maakte en weer bijna thuis was werd hij aangesproken door Sonja, een vriendelijke jonge buurvrouw verderop in de straat. Ze zei: ''Hallo Wouter, weet je het al? ''Wat dan?'' ''Achter in de straat is een gezin komen wonen met zes kinderen, asocialen zijn het. Van een buurvrouw heb ik gehoord, dat hun moeder de hele…

in het gebrul van de koning der dieren is een jongen diep onder de indruk van het reusachtige leeuwengebergte zijn tred vertolkt het eureka-gevoel dat met elke stap meer en meer naar man toegroeit op doordrenkte aarde herdenkt hij broeders en zusters terwijl een afrikaanse moeder hem nadert met een kind in doeken op haar rug gewikkeld denkt…

Freelance journalist in Berlijn, één uit velen. Deed vaak autoraces voor "Sport im Bild". Redelijk onopvallend. Geboren Osnabrück 22-06-1898. Erich Maria Remark, door hemzelf later tot Remarque herdoopt. Remark was dus geen palindroom van Kramer zoals Nederlandse kramers nogal eens denken. Dat was zelfs Nazileugen om hem joods te laten lijken.…

Op 4 mei huilt mijn hart voor mijn ouders en al hun generatiegenoten die de verschrikkingen van de tweede wereldoorlog hebben meegemaakt.…

Ons ventje nam zitting in een kabinet dat vast besloten was om de armen onopvallend uit te roeien. Een aantal zou nu al voor een tribunaal moeten verschijnen. Ons ventje past er goed tussen. Toen beging hij een nog grotere stommiteit dan waaraan ze in dat milieu gewend zijn. Hij loog tegen de andere leugenaars.…

Het is niet bijzonder warm in de raadszaal, maar een iel ventje loopt naar ons werkkamertje en pakt een spuitbus. Axe. Op zijn leeftijd wist ik niet hoe je deodorant spelde, of waartoe het diende, maar dit ventje spuit royaal zijn beide oksels vol, zodat ik vrees dat het zijn trui in druipt.…

Na de samenkomsten in het Wertheimpark en de vernedering in De Kuip zou 'Met het oog op morgen' de uitzending van vanavond met maar één schmierende Jordanese meezinger moeten openen: 'Amsterdam huilt waar het eens heeft gelachen'. Plechtig en droefgeestig.…

En nog herinner ik me die keren dat mijn Vader me mee nam op zijn arm om mij vervolgens op het tuinpaaltje van de kleine voortuin vol met paardenbloemen en goudsbloemen te zetten, zodat ik, naar rechts kijkend, als klein ventje, ook de schepen kon zien die door het kanaal voeren.…

Ze huilt en lacht tegelijk. Achteraf bekeken was dit de mooiste stilte, die ze ooit heeft gehoord.…

En de regen huilt; de donder klinkt als een protest; hoe lang nog?…

Jantje lacht en huilt tegelijkertijd. Kermis in de hel, de vonken vliegen er van af. En ijsbrokkelende bergen, zo koud. In de hoop er morgen weer te zijn draai ik een plaatje van Peter Murphy, 'A strange kind of love'. Soms weet ik het ook niet meer.…

Huichelend huilt elke wolf in het bos mee, ik ben een inboorling.…

In het besef dat in een ieder van ons een gevaar schuilt, hoor ik toch mijn kind, het is nacht en het huilt.…

Achter mij krijgt een ventje een duw. Hij staat met z’n voet op een hand van een wildvreemde. ‘Niet op het hek lopen, dat heb ik je nu al vijf keer gezegd’ probeert zijn moeder de situatie te redden. Te laat. Het ventje is opnieuw schuldig en blijkt de rest van de vijftien rijen niet meer te troosten.…

De wind huilt en jaagt, snerpend regent de vloedlijn tegen de duinenrij, ik zak diep weg in mijn jas. De bulderende zee wordt heel even overdonderd, ik zag het licht weerkaatsen in schuimend zilt. Voort, voort drijft de storm en voert mij met de wind mee. De elementen trotseren mij en brengen me, ongehavend, naar de volgende kustplaats.…

Hoeveel AD-lezers zien het ventje in zijn bedje staan? Hoeveel oma's slikken en slikken nog een keer bij dit hartverscheurende plaatje? Hij is verstoten. Door zijn ouders. Achtergelaten. Ik oordeel niet. Niet over de ouders.…

Bladeren vallen neer zoals jij huilt. Ik voel me zoals m’n eigen kind vermist is. Ik verdoe uren met alleen in mijn bed te liggen piekeren. Ik wil m’n tranen verbergen in de gietende regen. Ik kan mijn schaamtegevoel niet verbergen. Het is niet vergeven, ik kan het niet uitleggen. Vertel me waarom het je niet meer kan schelen.…

Het is de sterfdag van oma, en omdat ze toch allemaal gaan Gaan ze de rest van de familie ook langs Zodat die niet "buiten spel" staan Een rondje begraafplaats, voor oma, tante Een neef Ze was blij dat het droog was, wist niet dat 't dat niet bleef Nu huilt ook de hemel, de engelen hebben verdriet Om datgeen, wat ze beneden Achterlieten…

Vandaag op de zolder huilt mijn hart. Stromen de tranen. Klettert de regen hard op het raam. Zie ik Ibrahim lachen. Begrijp ik hem beter. Voel ik het. Ben ik dankbaar. Is het helemaal goed. Zelfs mooi.…

Vergeet dat dit lichaam huilt. Het is maar een lijf dat even zijn plek verruilt. Weet dat het zuur zal bedaren. Vergeet het, denk aan de zon, de maan, de aarde.…

Van eenzaamheid huilt hij, O' droefenis een hele volle plas. Nu zit hij wenend en alleen Triest bij het kaboutermeer Vertreurt zijn dagen, lacht nooit meer En huilt zijn ogen zeer. Nadat hij het trieste versje over de huilkabouter had aangehoord ging hij mokkend op een uitstekende steen zitten.…

Tranen wellen mij in de ogen, mijn hart huilt. Zoals altijd kies ik voor de “underdog”. Ik ben mijn eerste schat kwijt.…

Jantje lacht, Jantje huilt, de wereld een toneel.…

Hij wil zijn lieveling niet kwijtraken aan de drank, dus huilt hij even op de bank en smeekt haar om vergiffenis, want het is de drank die hem in z’n greep houdt. Hoe kan hij toch van die verdomd lekkere drank afkomen als hij zo diep geëmotioneerd is.…

‘Joost’ zei het ventje. Toen ik nog even omdraaide, zei hij ‘Dankjewel,’ alsof een ouder het hem even influisterde. Van zes kilo aluminium tot vishaakje, de circulaire economie bestond nog, ik was nog steeds idealist.…

Ze huilt jammerlijke tranen. Ze leeft in de hel, in de draaikolk van de depressie die haar meesleept en de zwarte diepte inzuigt. Woorden bieden geen soelaas voor vertwijfeling en wanhoop die onzegbaar diep in haar innerlijk zetelen, maar bij het afscheid klemt ze zich aan me vast als was het voor het laatst.…

Op het moment dat ons land weer eens stevig bezig is om giro 555 zo vol mogelijk te krijgen om de hongersnood te lenigen in verwegistan, denk ik: da's erg. De beelden op tv zijn ook erg, maar tegelijk vraag ik me wel af: dat een paar kinderen die nog steeds regelmatig in beeld verschijnen nu toch echt minimaal een jaar of vijf ouder moeten zijn.…

Als ik hem huilend aankijk dan zie ik dat ook hij huilt. Net zoals hij lacht wanneer ik lol heb. Ik zou mijn beste vriend niet willen missen. Tenslotte is hij de enige die mijn hele leven bij mij is. Die mij bijstaat in goede en kwade tijden. Daarom waardeer ik hem toch wel. Hij die er altijd is. Hij die alles van mij weet.…

Vergeet dat dit lichaam huilt. Het is maar een lijf dat even zijn plek verruilt. Vergeet het, denk aan dat zonnetje straks, aan de rust van het maanlicht vanavond, denk aan de warmte van dat vuur dat, de laatste maanden, zo aangenaam brandde diep in mij, zoek nu de luwte, deze locomotief is nu op stoom; dit is het babytje dat ik ga baren.…