de leeuw huilt

in het gebrul van de koning der dieren
is een jongen diep onder de indruk van het reusachtige leeuwengebergte
zijn tred vertolkt het eureka-gevoel dat met elke stap meer en meer naar man toegroeit
op doordrenkte aarde herdenkt hij broeders en zusters
terwijl een afrikaanse moeder hem nadert met een kind in doeken op haar rug gewikkeld
denkt hij aan mama die in zijn jeugd de lege stoel naast hem vulde
de dame begroet hem en sust haar kind in een taal die de jongen vaag bekend voorkomt
hij ziet zijn stamvader voor hem een nogal imposante humoristische man
en er overspoelt hem een afgelegen emotie die hij niet langer meer wil onderkennen
hier is zijn vader opgegroeid en hij voelt zijn bloed stromen naar de wortels van oorsprong
dankt de tijd die hem gegeven is om deze reis te maken en op zoek te gaan naar

een man gevlucht uit de burgeroorlog van zijn thuisland siërra leone
jaren later illegaal verklaard in nederland en zo weer verbannen van huis en haard
van deze tijd weet de jongen niet veel meer maar mama hield vader levend door verhalen
en foto’s te laten zien en er staat hem nog bij dat zij samen vaak gingen voetballen
ga naar je vaderland jongen op zoek naar je roots en zo vertrok hij met moeders zegen

peinzend over zijn jeugd nadert hij de hoofdstad freetown
wordt licht geïmponeerd door de kleurige mensen en vele marktkraampjes
waar de geuren van gebakken vis en vlees vandaan komen
de warmte van afrika valt over hem heen samen met de silhouet van zijn vader
tussen toeterende auto’s en schreeuwende mensen loopt hij gedesoriënteerd verder
armoedig geklede kinderen lopen achter hem aan en vertederen met hun donkere ogen
zij heffen onschuldig de handen bedelend naar hem op
schuldig knikt de jongen neen en aait er hier en daar een over het hoofd
en neemt zich machteloos voor mogelijkheden te gaan zoeken om hen te helpen
beseft zo ineens dat de jaren die zij dragen de zijne hadden kunnen zijn
en dat hij ook slachtoffer is van de oorlog dat in dit land heeft getierd
intens uitgeput van al deze indrukken wenst hij zoveel beter leven hier
door hun ogen dringt het gesmoord naar binnen zo vindt wat verloren is hem terug
radeloos probeert hij er een weg in te vinden via smerige straten
wil de onherbergzame jongen onder deze aanblik vandaan
en zo doolt hij verder en verder recht in de armen van de befaamde cotton tree

de cotton tree een symbool van vrijheid
zijn adem breekt en het leven in rust keert een visioen
lang vervlogen slaven stampen in witte kledij met blote voeten rond de boom
het uitbundige gezang is een verdrukte kreet dat de onafhankelijkheid toeroept
in strijd met het lichaam knijpen vaderloze vuisten woest samen
en de jongen laat de tranen toe die snerpend hard vruchten afwerpen
een vogel in de lucht draait rondjes boven de boom
hij heft trots zijn hoofd op en salueert vurig naar hen die gevallen zijn
dit is zijn volk en in vaders geest zingt hij met ze mee
vrede tekent zijn sporen

Volkslied van Siërra Leone:

High we exalt thee, realm of the free;
Great is the love we have for thee;
Firmly united ever we stand,
Singing thy praise, O native land.
We raise up our hearts and our voices on high,
The hills and the valleys re-echo our cry;
Blessing and peace be ever thine own,
Land that we love, our Sierra Leone.

One with a faith that wisdom inspires,
One with a zeal that never tires;
Ever we seek to honour thy name,
Ours is the labour, thine the fame.
We pray that no harm on thy children may fall,
That blessing and peace may descend on us all;
So may we serve thee ever alone,
Land that we love, our Sierra Leone.

Knowledge and truth our forefathers spread,
Mighty the nations whom they led;
Mighty they made thee, so too may we
Show forth the good that is ever in thee.
We pledge our devotion, our strength and our might,
Thy cause to defend and to stand for thy right;
All that we have be ever thine own,
Land that we love, our Sierra Leone.

(Opgedragen aan mijn zoon Marcus)