Alle inzendingen over verdriet liefde vergeten

vervlakt, maar die ook alles verzacht en verzoet en doet vergeten?…

die alleen mijn hart weer brak Nog steeds verdwaald door het leven om dat verdriet maar te vergeten nu kwam er weer iemand in mijn leven ik voelde me heel goed voor even tot deze weer mijn hart brak Nu ben ik het zat ik heb het helemaal gehad dan maar geen liefdevol leven als niemand mij de liefde terug kan geven wat heb je aan een goed hart…

Toch leek later de Liefde soms op een pijnbank te liggen waar ze op middeleeuwse wijze gevierendeeld leek te worden. Haar eens zo florissante gedaante, haar schoonheid leek zij te hebben verloren.…

opgeven aan alles kan je werken in het leven dus neem de tijd om door die muur heen te breken denk niet van dat doe ik wel even wand een vrouw kan niet zo maar al haar verdriet en pijn vergeten uit haar hele leven daar moet je een hele goede rede voor geven als ze jou door die muur heen laat breken want voor haar is de hoop allang verdwenen op een…

vervlakt, maar die ook alles verzacht en verzoet en doet vergeten?…

Een klein gesprekje brengt me op het idee om er even iets over neer te zetten, want: afgelopen twee dagen hoor ik steeds: wat voor dag is het nou? Je zou er compleet van-van de leg raken, immers voelde gisteren ook al als zondag en tja, dat kwam omdat het Nieuwjaarsdag was natuurlijk. Mensen zijn gewoontedieren, zeker als ze wat ouder worden en dus-…

Je hebt me zomaar en abrupt en cru afgewezen, zonder een gevoel van meededogen of barmhartigheid, je ego was dus toch groter dan je liefde voor mij, ik haat alle ego's, maar ik kan je niet versnellen, slechts hopen dat je ooit weer zo teder en intens in mijn armen ligt. Verdriet. Nooit meer? Mijn verdriet zal mijn ziel kapotmaken.…

Ik vergeet soms zoveel, maar op mijn wekelijkse kaartavondje zei iemand mij dat ze daar ook wel last van begon te krijgen en dat dit reeds scheen te gebeuren vanaf zo ongeveer je 29e jaar. Je hersencellen schijnen de start gemaakt te hebben om te gaan sterven. Het verval treedt dus behoorlijk vroeg in werking.…

Ontglippen, weten en vergeten, welke dag is het ook alweer ? Kan je plukken wat je wil...…

Vergeet het maar dat ik jou kan vergeten, mooi meiske. 'If a picture paints a thousand words, then why can't I paint you ? Liefs...…

Aan de man die zo zachtaardig en vol liefde was en ook zo verdrietig…de man die met mij danste op de De foto… klanken van Fairouz op warme zomerdagen en de man waar ik mee sliep op het balkon, gewoon omdat ze dat in Iraq ook deden. Kijkend naar de sterren zei hij: en nu samen sterven……

En voor even is de pijn en het verdriet vergeten. Ook al heeft ze het niet zo vaak gezegd, haar diepe oprechte liefde voor haar moeder is echt. Dank je mama, je hebt gelijk, het is mijn tijd nog niet. Er zijn nog zoveel dingen te doen en wat is dan eenzaamheid. Bedankt mama voor elke zonnestaal.…

entourage, binnen komen met een geweldagige bos, de buit al onder handbereik, kinderen spelen veel te laat in een voormalig koningshuis, genomineerden aan de hand van ambassadeurs, wrijf het er maar in, ik denk alleen maar brandnetels, aanzittend zat iedereen zich vol te vreten, en niemand had aandacht voor de plataan, schilferend in de herfst biedt…

Over de wolken ligt de waas van vergeten verdriet, maar vandaag stijg ik hoog op tot stelsels van begrip en altijd weten, terwijl de zon mij daar koestert, en ik als centrum van het universum, bij dit ongemeen heldere licht zuchten van Verlichting slaak.…

Familieleden, vrienden met toonladders verdriet, in ’t zwart gehuld, gooiden je een laatste roos toe. Teken van liefde en trouw. Dan...een laatste vaarwel...voor de eeuwige nacht begon. Nu zusje, heb ik alleen nog ziekte, eenzaamheid, verdriet tot bondgenoot.…

We verlangen allemaal naar menselijke liefde, tederheid en erotiek, maar de werkelijkheid stelt zwaar teleur. De meeste verhoudingen gaan kapot, slechts weinigen weten het te redden en dan vaak heel schijnheilig. Het verdriet van God is net zo groot als ons verdriet, wat dat betreft kunnen we elkaar intens omarmen! Verdriet om liefdesdrama's.…

Ik geloof niet meer in de liefde tussen een man en een vrouw, ik heb er teveel ellende van ondervonden en ik weet hoezeer beide seksen gekweld worden door onverwerkte trauma's en communicatief onvermogen. Liefde voor één iemand nekt iedereen op den duur en de liefde uitsmeren over diverse contacten voldoet evenmin.…

Met elke stap verwijder ik me verder tot alleen haar geur nog bij me is. Nu ook die vervlogen is loop ik alleen met mijn gedachten door de smalle straten van de stad. Zal ik haar ooit nog zien, aanraken, omhelzen? Haar beminnen? Of is ze verloren als een droom bij het ontwaken? Lief. Het spel is spel gebleven, maar soms, soms .... denk ik terug aan…

Verdriet, een verloren liefde/geliefde doet meer dan je denkt. Er is kou alom.…

Vergeet-me-niet haalde opgelucht adem........…

Laat niet zomaar iemand toe in je hart, je kan bij jezelf al genoeg vernielen.…

Ach ik tel m’n - onze zegeningen…alleen hoef ik deze liefde niet, snap je?…

Als alle grote ramen rood zouden zijn, dan zouden er maar weinig blauwe ramen gemaakt kunnen zijn.…

zijn, zou die baanbreedte niet verschoven zijn door de storm, zodat we straks in ons kleine landje ineens een Chinese raket zien neerkomen, jemig dat zou bizar zijn, we hebben net de dodenherdenking achter de rug, morgen Bevrijdingsdag je moet er niet aan denken dat we straks op de Chinese kalender tevoorschijn komen en dat allemaal omdat: iemand vergeten…

Niet de dood maar het diepst weten zal mensen nooit de liefde laten... vergeten.…

Toen ik het schitterende water van de Biesbosch zag, barstte mijn verdriet om jou uit en ik grimaste, probeerde mijn tranen te verbergen voor de anderen van het gezelschap dat samen met mij "De Zilvermeeuw" bevolkte, een lang schip dat ons kalm en majesteitelijk die middag door de wateren zou voeren.…

De vieze geur van zijn verdriet was een spiegelbeeld dat hem herinnerde dat hij ooit weer zou moeten opstaan om zijn eigen dood te kunnen verlaten en te geloven dat hij droomde omdat de alcohol hem nog steeds niet in de steek liet.De rest... dat waren gedachten die hem deden rillen.Van de kou en de stilte die hem niets beloofden.…

Onze liefde voor de meest geliefden sterft ruim voor onze echte dood, dus ben ik uiterst somber en hopeloos, is het immers maar de grote vraag of we na dit leven elkaar wel werkelijk zullen beminnen, ik heb er geen voorstelling bij, zo niet, dan heb ik eeuwig verdriet! Nu tenminste al volop!…

Ik wilde je aanraken, tegen me aan drukken en mijn liefde voor jou in je oor fluisteren met de ingehouden expressie van een zanger die oorverdovend wilde uitschreeuwen hoe veel en hoe sterk zijn liefde voor jou was. Het weten is vergeten als de angst van verliezen de liefde dwarsboomt en er niets gebeurt.…

Het enige wat ik voel is verdriet; zoiets zal je je leven lang niet meer vergeten, nooit niet... In Zeewolde zal ook alles anders worden, uitgaan zal anders worden zonder deze mensen... Oooo lieverds, nooit zal ik jullie vergeten.. Jullie zijn voor altijd in mijn gedachten.. R.I.P gasten.. Hou van jullie..! Dikke kus Marije!…