Geen verloedering meer, geen verkrotting, maar Talent, het Talent van een aanstormende generatie, van een frisse, energieke, optimistische en euforische jeugd; de bomen kunnen kennelijk niet hoog genoeg de hemel in groeien....!…
De vraag was nu of hier alleen woonruimte zou ontstaan voor "Talent"
Geen verloedering meer, geen verkrotting, maar Talent, het Talent van een aanstormende generatie, een frisse, energieke, optimistische en euforische jeugd: de bomen kunnen kennelijk niet hoog genoeg de hemel in groeien...!…
Monumentale panden, bijvoorbeeld, moet je eerst grondig laten verkrotten en zo gauw afbreken de enig mogelijk oplossing is, haal je de sloophamer. Dat is goedkoper dan jaar in jaar uit herstellen totdat alle schade is hersteld.
En de trauma’s van mensen? Valt toch niet uit te rekenen.…
Ondanks de verkrotte aanblik buitenaf, blijkt de woning aan de binnenzijde best leefbaar te zijn. De verdufte walm, geuren van een verstopt toilet, deren hem al jaren niet meer en neemt hij voor lief.
Wat zou het immers, in de weinige uren dat hij inhuizig is sluit hij zich op in die ene kamer, die ‘zijn’ verdoken wereld is.…
De overkant staat te verkrotten. Buiten hoor ik iets aanzwellen dat ik niet thuis kan brengen. Een hoge, reine lokstem. Het lied van een waternimf? Ik laat het in het midden. Verder, dieper in de stad, krijst iemand zich hees. Ik weet niet of ik dit echt hoor. Misschien maak ik het mezelf wijs. Maar er blijven geluiden toestromen.…