Alle inzendingen over walging

Hoe dit ook zij; ik moest er niet aan denken dat zijn dikke, vooruitspringende zoeloe-lippen die van mij zouden beroeren of dat zijn tot walging stemmende tong, de "compagnon" van zijn nooit gepoetste gebit zou gaan woelen in mijn mond....…

Een en al schranderheid en goede looks, schreed Erik de Boer de winkel binnen. Buiten, op straat, onder schaduwwerpende billboards, waar neonborden als sirenen van de moderne tijd het geld uit de grijpgrage handen van de mensen lokten, regende het zo onbarmhartig dat een vrouw met klein kind, háár portemonnee was net gerold, maar dát wist ze nog niet…

De rijstebrijberg van de lange dagen, maanden en jaren, de rijstebrijberg van wanhoop, vertwijfeling en walging waar zij zich dagelijks doorheen moet bijten, is voorbij gegaan. Het hondje kromt de pootjes doodgemoedereerd in het mandje en ademt diep, zich onbewust van eenzaamheid, walging, angst en mismoedigheid.…

Voelt men liefde, angst, vreugde, hoop, vertrouwen, walging, weerzin, neerslachtigheid of, nogmaals, wat voelt men in feite?…

Toch houden we zoveel van elkaar al hebben de walging, de haat en de afschuw hun plaats ingenomen in onze uitwisseling.....…

Ik draaide mij vol walging af, geen troef meer in mijn hand, volkomen nat gegaan. Maar bij het afwenden kwam Die Wende, ik zag plots dronken vergezichten. Huppelend huiswaarts met gezwinde, blije spoed. In de wetenschap dat een borreltje soms moet. Het werd toch nog een leuke dag.…

Hij ontving hierop nul op het rekest en met grote walging bezag ik de dikke lippen, het onverzorgde gebit vol etensresten en ik bedacht hoe ik nooit van mijn levensdagen zijn smerige tong van oude man in mijn mond tussen mijn tanden zou willen voelen woelen en hoe ik nooit en te nimmer het ongetwijfeld daarop volgende en door mij zozeer ongewenste ritueel…

Hoe kun en moet je dit zien, al die mensen tijdens een wandeling overhoop schieten, nog los van het feit dat er ook in ons land dwazen zijn, is de oorlog er eentje die afschuw en diepe verontwaardiging oproept, naast een behoorlijke portie walging. Wie het nog snapt?…

Jouw leven was eveneens aangeraakt door de toverstaf van je geloof in een wonderlijke, wonderbaarlijke Perzische Profeet, die je als Godmens beschouwde en het behoedde je uitstekend voor alle slagen van het lot, voor ieder gering spoortje van angst, van leed, van neerslachtigheid, van eenzaamheid, van verveling, van walging, voor al die verschijnselen…

Op mij maken ze vaak een absurdistische, koele, koude, welhaast sinistere indruk die zelfs mijn middenrif in opstand doet komen en daar een welhaast fysieke weerzin doet ontstaan, vertaald in psychosomatische gevoelens van weerzin, verwrongenheid, angst en walging. Mijn trouwe metgezel was zich hiervan allerminst bewust.…

Aanvankelijk zat ze me met open mond aan te staren en ik observeerde met veel walging de kwabben die, nu ze tweeënzestig is, haar hals ontsieren, maar gelukkig kon ik mijn blikken ter afwisseling laten dwalen over het rustieke en antieke meubilair in de zaak dat een huiselijke sfeer tot stand scheen te brengen als vzn het thuis dat ik al zo lang niet…

Dit behoedde je uitstekend voor alle slagen van het Lot, voor ieder gering spoortje of teken van angst, van leed, van neerslachtigheid, van eenzaamheid, van verveling, van walging, voor al die verschijnselen die sinds jaar en dag de mensheid geselen, voor de voor anderen uiterste dreigingen van ziekte, verval en dood.…

kerkje met de grijswitte, sereen aandoende pilaren waar we als kinderen méér de Eredienst hebben bijgewoond als ons lief was, waar de zwartgerokte priesters, paters en nonnen opdraafden, waar we te maken kregen met het "Mysterium Tremendum ac Fascinans" dat het misoffer onder hun regie moest worden, maar dat slechts matig boeide en zelfs afschuw en walging…

Alles om irritatie en walging van mijn huisgenoten te voorkomen. T. was inmiddels al tandenknarsend aan het turven geslagen waar ik nog steeds deed alsof mijn neus bloedde. Ik zie graag de zonnige zijde van dingen, zeker als ik op vakantie ben.…

Ik heb mijn walging van Assad's regime niet onder stoelen en banken geschoven, maar in dit geval doe ik graag een compromis met Vladimir Poetin, die Assad natuurlijk alleen verdedigd omdat hij dan zijn vliegdekschepen in de Syrische havens kan laten liggen. Vladimir wil zijn grootmacht zoveel mogelijk uitbreiden.…

Daarop reed de bus voor en toevalligerwijs was eveneens aan het chagrijnige gezicht van de chauffeur de aan walging grenzende weerzin af te lezen die mijn verouderde gezicht en gestalte weleens schijnen op te roepen, vooral bij heren, die danig overtuigd zijn van eigen, overweldigende(?) charmes en aantrekkelijkheid.....…

Hoewel mevrouw met wellust dan wel walging trouw drie keer per week de echtelijke "plichten" vervult mag van haar de Somalische geen vriend hebben en met uiterste precisie wordt gewaakt over de straat en over de poort met het doel haar op haar gangen te betrappen.…

Daarop reed de bus voor en toevalligerwijs was eveneens aan het chagrijnige gezicht van de chauffeur de aan walging grenzende weerzin af te lezen die mijn verouderde gezicht en gestalte weleens schijnen op te roepen, vooral bij heren, die danig overtuigd zijn van de eigen overweldigende (?) charmes en aantrekkelijkheid....…

In wezen dieptreurige reclametrucs, die de naïeve burgers misleiden, dat weet ik ook wel, maar sprookjes blijven boeien, zeker als mijn budget de rijke voorspiegelingen niet kunnen bekostigen en daarom smijt ik die vrolijke rompslomp met extra woede in de papierbakken, vol walging over al die breeduit lachende modellen, die die irreële megarommel bevolken…

Eerst is er het staartje van de opwinding en walging die de daad met zich meebrengt. Dan volgt het stadium van de koele berekening, want bij het wissen van de sporen passen geen emoties. Als de rommel is opgeruimd, volgt de euforie. Alles is weer bij het oude. Met één verschil en dat weet alleen jij.…

Integendeel, het leek op afkeer, onbehagen, walging. Misschien hebben eerste fysieke ongemakken er mee te maken, of het ouder worden, of het besef dat een Dragojevic-deuntje depressiviteit niet zomaar kan wegspoelen. Maar nu treft de rouw me alsnog, met terugwerkende kracht, als een boemerang. Ik beluisterde het album ‘Samo Da Si Tu’.…

Huisgenoot houdt met een van walging vertrokken gezicht een verlept bosje bloemstengels omhoog. Hij houdt ze vast zoals ik zijn sportsokken in de wasmand gooi. Ik streep hardop het lijstje af. Bloemkool - nope. Paksoi? Andijvie? Staat niet op de kaart. Romeinse sla misschien? ‘Ah, dat moet snijbiet zijn!’, roep ik verheugd. ‘Snijbiet?’…

Mijn zoon klaagde dat hij zijn oliebol niet lekker vond en spuugde met enorme walging zijn mondinhoud naast zijn bord. Ik werd quasi-boos, mompelde iets flauws over de honger in Afrika en trok een tissue uit de tissuedoos om het prutje op te ruimen. Ik vond dat hij zich aanstelde.…

Ik heb nog nooit zoveel walging op een gezicht zien staan. Topsport en heftige emoties. Tijdens de doelpunten schreeuwde ik het uit van pure blijdschap. Wat een geniale techniek, wat een sublieme doeltreffendheid!…

Wel was de film erg genieten geblazen, vooral omdat je zonder hartkloppingen en walging de stunts en de strijd in geuren en kleuren kon gadeslaan vanuit je riante bioscoopstoel. Spannend, jazeker. Maar er was altijd de zekerheid van straks de zaal verlaten en thuis vertellen dat zoiets in de werkelijkheid echt totaal onmogelijk was.…

En haar doodskist werd opengebroken en een man in het zwart met een hoed op zijn hoofd wierp er met walging en met veel geweld de vieze beenderen in haar kist bij haar lijk van een hele vieze en rare vent. Waarom eigenlijk? Het gebeurde zonder publiek in een geest van schande en schaamte.…

Sinds jaar en dag kennen psychologen de mensheid zes universele emoties toe: woede, walging, angst, verbazing, verdriet en geluk. Als enige positieve emotie zou de basis-emotie geluk alle andere prettige gevoelens omvatten. Maar trots is echt een aparte emotie met eigen signalen. Uit stapels foto's pikken proefpersonen de trotse mensen er zo uit.…

Doodsangst, avontuur, onbegrip, verbazing, walging en puur genot overspoelen mij bij gedachtes over dit land. Waar wachten we op? Here I come.…

Walging bekroop hem, maar hij liet al het zinloze gesnabbel langs zich heen glijden. Toch ontstaan de mooiste bloemen in ruige, wilde tuinen vol onkruid. Het onschuldig verbodene mag zichzelf volop bevrijden, al gaat het een pijnlijke weg van diepe schaamte en onbegrepen gekte, velen oordelen onterecht, wreed, schijnheilig, bekrompen, stupide.…

Voor beginnende poëzielezers raad ik het af om Trakl in te duiken, er zou zich wel eens een blijvende walging van poëzie kunnen ontwikkelen, er kan schimmel en rotting in de hersenen ontstaan. Maar dit is mijn visie over het gevolg in het meest ongunstige geval.…