Alle inzendingen over wande

(voor Marlen Haushofer (1920 - 1970)) Je bent geboren als Marie Helene Frauendorfer op 11 april 1920 in Frauenstein, Oostenrijk. Jouw vader was boswachter. Jouw moeder was streng katholiek en ze hanteerde beknellende leefregels. Jouw vier jaar jongere broer was Rudolf. Je groeide op in een...

...volgende dag, dus op zondag, gingen mijn ouders wandelen. Het was warm en zonnig en ze gingen naar het Vondelpark en wij moesten rustig achter ze aanlopen. Daar hadden wij helemaal geen zin in, we bleven liever in de straat spelen met hoepelen met een oude fietswiel, maar je moest mee en je had...

...verlicht. Zijn denken was ruimer en soepeler dan ooit tevoren. Het werk van de eenvoudige, maar zo wonderlijke bramenfee beviel hen allemaal even goed. De fee ging weg en de wanden waren weer gewoon wit en kaal. Maar bij elke vergadering kwam ze terug. Dan toonde ze haar spel van blauwe...

Er zijn net zo veel tekenen aan de hemel als aan de wand.

...en richtte hij de zeesleepvaartmaatschappij J. Wandelaar & Co. op. Overigens kwam er naast succes ook weer rampspoed, nadat de Britse Admiraliteit aan Jan een gigantisch sleeptransport had gegund. Zijn voormalige werkgever zou uit pure concurrentienijd op lafhartige wijze het doktransport...

Sommige veranderingen voltrekken zich meestal subtiel en bijna ongemerkt. Na verloop van een bepaalde tijd blijken deze dan ook zonder slag of stoot door een ieder te zijn aanvaard. Dat is alleen maar positief te noemen en ook ik besef, dat er zonder veranderingen geen vernieuwingen plaatsvinden en...

Onze Schouwburgpromenade herbergt drie herenmodezaken. In een van deze winkels bevinden zich goed geproportioneerde etalagepoppen tegen een wand in een lange rij, gekleed in chique kostuums die geschikt zijn voor een huwelijksviering of ander feestelijk evenement. Voor de vriend en wel voor de...

...inademt; zij druipt van het plafond en van de wanden; zij omringt de bewoonster als het ware met een aura dat mismoedig, triest maakt. De rijstebrijberg van de lange dagen, maanden en jaren, de rijstebrijberg van wanhoop, vertwijfeling en walging waar zij zich dagelijks doorheen moet bijten,...

...Het morgenlicht valt boogvormig op de kale witte wanden. Enkele "gemondkapte" dames en heren wachten tot de longarts in de deuropening verschijnt en tot hun naam weerklinkt en zo kom ook ik aan de beurt: "Mevrouw Broeckx!". In de spreekkamer van de longarts larderen twee levensgrote...

(voor Marlen Haushofer (1920 - 1970)) Je bent geboren als Marie Helene Frauendorfer op 11 april 1920 in Frauenstein, Oostenrijk. Je vader was boswachter en je moeder zorgde voor het gezin. Je broer Rudolf was vier jaar jonger. Je groeide op in een landelijke, idyllische omgeving. Je was zeer...

Je was weinig getalenteerd, mijn vriendin, mijn goede Lucie, maar om aan je enige talent tegemoet te komen, hebben je ouders, die ik goed gekend heb, je de piano geschonken, die een beetje misplaatst, tegen de wand geschoven stond in je armzalige verdiepinkje. "Abschied vom Klavier" speelde je...

Tsja, eigenlijk weet ik dat niet. Een witte wand met lieveheersbeestjes, een moedereend met donzig gevolg, het park in duizend lentetinten, muziek waar je stil van wordt, een merel die geleende tonen van de nachtegaal ten gehore brengt. Dat is allemaal mooi. Komen en gaan is allebei mooi, maar...

Ze werd geboren in de bloei van zijn hand, met fluweel geschilderd als een geslepen diamant. In het hart van de bloemenweide is zij onverbloemd elegant in gedachten verzonken tekent zij de wand. Ze zit daar, zo maar, zonder opgaaf van reden en ze rijgt een ketting van de bloemen van Eden. ...

Een vermoedelijk Zuid-Amerikaans, dan wel Afrikaans tafereel, bestaande uit langwerpige, kleurige, platte boten waar gekleurde mannen zich om verdringen, tekent zich af op een grote wandplaat achter een "balie" in het Twee Steden Ziekenhuis. Ik ben gekomen voor mijn long-injectie maar ben...

Toen de nacht weer over de wereld was gevallen en deze als een deken bedekte, had ik mijn balkondeur open laten staan en een onverwachte gast kwam mij bezoeken... Een teder, fragiel diertje, een langpootmug, streek neer op de groen geverfde wand van mijn woonkamer.... Het dier strekte de nietige...

De diverse etablissementen in en om de stad lijken soms alle variaties op een thema te vormen met hun authentieke inrichting van oud hout en glaswerk, met de prenten aan de wand en met de muziek die weerklinkt. En er zijn er vele. Zo ook lijken soms de weduwen die reizen met de "Opstapbus"...

Je portret in grijstinten staart me als het ware aan vanaf de wand alsof je mond ieder moment zou kunnen gaan bewegen in een gesprek en je woorden tot me zou kunnen richten; alsof je je handen nog een keer uit zou kunnen strekken; je blauw-dooraderde handen die mij eens hebben gestreeld.... Maar...

...Lentelicht; het trekt grillige sporen over de wanden en over het plafond (is het het Licht dat door de door mij zozeer vereerde Romantici, onder aanvoering van Novalis, zo verheerlijkt werd, dit in tegenstelling tot de harde, koude analyse van de Verlichtingsdenkers? Ik verwelkom het Licht,...

Je vader noemde je zijn "zondagskind". Hij was je grootste liefde en je gaf later je baan op om voor hem te zorgen. Je vermeldde deze feiten zo vaak gedurende je zo getormenteerde, turbulente leven. Je dierbare zoontje, onze broer, die je onder je hart gedragen hebt, bleek zwakzinnig. Wij droegen...

...zie je veel tegenwoordig, televisieschermen aan wanden. Ik snap niet waarom dat is, of wanneer dat begonnen is. Iedereen heeft nu gemiddeld vier tv's in huis dus waarom zou je zo'n ding in je zaak hangen. Het scherm vertoont een soort achtergronden- bij -het -nieuws- programma. Geen...

....en het werd weer Kerstavond. Je was nog te midden van de levenden en op deze avond waren we samen zoals inmiddels traditie was geworden. Op de radio weerklonk romantische muziek en we overdachten wat het jaar ons gebracht had in stilzwijgende mijmering.... Je rust onder rulle bruine aarde op...

Moeder, je portret in zwart-wit aan de wand lijkt soms tot me te gaan spreken. Je lijkt me je favoriete adagia die je tot levensmotto had verkozen en die ik me altijd zal blijven herinneren weer te zeggen, zoals de uitspraak: "Wie zich aan een ander spiegelt, spiegelt zich zacht" Op de foto draag...

We naderden de stille kapel. De deur stond op een kier en deze bood ons toegang. Van een Tilburgse schilder zijn de imposante schilderijen aan de wand die een kruisweg uitbeelden; de taferelen van het lijden. Boven onze hoofden het grote portret van de heilige Petrus Donders met gouden aureool om...

De broer die altijd op mij wacht, terwijl mijn leven zich ijlings voortspoedt en mijn gedachten vaak afdwalen van zijn lotsbestemming en levensomstandigheden, wachtte ook op mij op de druilerige zondagmiddag waarop ik hem opnieuw bezocht. Hij droeg een cognackleurige warme trui en was al snel...

...sinds de negentiende eeuw, met gepleisterde wanden in de kleedhokjes. Je kon het bereiken via een natuurlijke laan met merkwaardig geknotte boompjes en mijn beste vriendin liet niet na het de hemel in te prijzen; ze spartelde uitbundig met armen en benen in het koele water dat haar...

...licht werpt dartelende, wervelende vlekken op de wanden van mijn kamer, altijd anders, altijd fascinerend. Het speelt over het jeugdportret uit mijn zesde levensjaar en over de beeltenis van de allerliefste, sinds zestien jaar niet meer te midden van de levenden, die op de foto lief lacht in de...

We waren met ons groepje naar de metropool aan de Rijn vertrokken. In de hotelkamer waarin ik geen oog dicht zou doen, sierde reeds een levensgrote foto van de wereldberoemde kathedraal de wand. We zouden later ook het gotische bouwwerk dat in jeugdjaren al zozeer tot mijn verbeelding had...

Vandaag de dag bevolken studenten de zalen en kamers van wat eens, nog maar kort geleden, het trotse Café-Restaurant "De Postelse Hoeve" was. In haar zalen vierden vertwijfelde vrijgezellen eens hun eenzaamheid. De vriendelijke obers waren als amateur-psychiaters. Zij wisten om te gaan met hun...

Haiku: De boom ligt omver: paddenstoeltjes hebben hier hun aarden groeiwand. Tekst in proza: De omgewaaide boom ligt plat op de bosgrond. Zijn wortels steken omhoog, gevat in stevige donkere aarde: een geweldige kluit boven een ronde kuil. Die grote zwarte schijf wordt opgesierd door...

Het is volbracht. De tijd in de "logeerwoning" die voor mij was ingericht met de hoogstnoodzakelijke voorzieningen is voorbij. Ik heb afscheid genomen van de trouwe klok aan de wand die de nutteloos gepasseerde uren wegtikte, van het veel te ruime tweepersoons bed waarin ik geen partner mocht...