Weeralarm. Ik geniet, de Alblasserwaard hult zich langzaam in het wit. Straks zal het zwaar worden. Als de sneeuw smelt op mijn broek, mijn schoenen als ijswater inloopt. Als ik koud en nat ben geworden. Als ik nergens even droog rusten kan. Straks, ja.
Maar nu: ik lach. Weeralarm. Voor mij mag het elke dag weeralarm zijn.…
Het wordt zo erg dat we alvast maar een weeralarm afgeven en jawel, de weerman die iedereen wil aftroeven haalt natuurlijk de tocht der tochten uit de kast.
We hebben een beetje een rare relatie met de winter. We herinneren ons dat we als kind sneeuwballen gooiden, met rode wangetjes van de kou.…
In de winter wordt er regelmatig een weeralarm afgegeven dat zelden klopt en waarover de burger dan weer boos is.
Nu is het zomer. Eerst werd er regelmatig verteld dat het abnormaal veel regende.
Nu horen we al een dag of tien dat er een hittegolf aankomt.
Waarom toch al dat gezanik? Ieder normaal mens kan dat toch zelf constateren.…
Toen ik geboren werd was het weeralarm. Er was een sneeuwstorm, en de sneeuw was opgewaaid tot aan de klink van de garagedeur. De dokter kwam, hij had zijn vrouw met sneeuwschop meegenomen om zijn kever, zo'n zwarte met nog een spijltje in het kleine achterraam, uit te graven toen ze weggingen. Echt vrouwenwerk, vind je niet.…
2.054
Bezig met laden