Alle inzendingen over zoal

Vandaag ben ik de wereld voorbij gefietst, alles is zoals het is.…

Men zou nu zeggen: je hebt niks te vertellen, men zou nu zeggen, dat iedereen zegt wat ie denkt en wie weet is dat goed. Daar zullen we nooit achter komen. Maar toen, was het niet vanzelfsprekend dat kinderen een weerwoord hadden want: moeders wil was wet. Toen was het niet logisch als kinderen tegensputterden, want "als vader thuiskwam" dan zwaaide…

Wat doe je zoal op een gewone doordeweekse dag……

Dit is eigenlijk geen hartenkreet, zelfs geen verhaal of relaas, maar bittere werkelijkheid. De eerste keer dat ik haar ontmoette begon ze de dag, 's middags, met een biertje, koud uit bed. Vergezeld van een zelfgefabriceerde mentholsigaret, want dat luchtte op. Dat sigaretje was haar Mascotte, dozen vol en daarna leeg stonden steeds weer aan de…

Je hebt altijd gegevens zoals goed en slecht, arm en rijk en mensen of situaties, die nu eenmaal iemand in een slachtofferrol kunnen plaatsen, waarbij men hoopt, dat men zelf niet het slachtoffer wordt of is.…

Zoals Jezus van hot naar her werd gesleept en niemand echt over hem durfde te oordelen, zeker die terecht argwanende Pilatus niet, die waste zijn bevende handen in onschuld en hij schudde schuldbewust zijn verkrampte tronie, terwijl hij en-passant naar zijn sexy vrouw knip-oogde, wat ze opving als een aanstaande, vurige liefdesnacht na deze zware, onwelkome…

Een maartse straffe westenwind doet ons huiveren tijdens een korte strandwandeling. “Weet je nog, in 1956 op Texel, onze eerste vakantie samen? We waren nog niet verloofd”, zeg ik met een door het gure weer veroorzaakte licht trillende stem tegen vrouwlief. “Toen had ik wel de ondergaande zon van de horizon voor je willen gaan halen. Natuurlijk zou…

Zoals gewoonlijk slaat zij galant vloeibare zottigheid achterover. Zoals gewoonlijk vermomt hij zich als een wolf in een schapenvacht, waarachter de berekening van de afrekening schuilt. Ik zie de bui al hangen. Plots een housebombardement, een wervelwind van amusement vliegt door de lucht.…

op een boekenbal kom je boekenballen tegen, aanwezig omdat ze er moeten zijn, per ongeluk de hemel ontdekt, een aanslag gepleegd omdat het oorlog was, autobio geschreven omdat er niets anders was, ludiek gelucebert (daar kreeg je menigeen je bed mee in), en dan werd je wakker, vroeg je je af: "Warum weinst du, kleine Tamara"?…

Hoop en geduld en we nemen zoals het is. Zien zoals het is. En wie weet pakken we die vork nog wel.…

Beter een kaal hoofd dan helemaal geen haar ;)…

Hierbij herroep ik meteen deze tekst en beweer het tegendeel!…

‘Inderdaad en vooral dat ‘je bent zoals je bent’ en dat we soms alleen maar de voordelen, die een ander heeft zien, maar niet altijd zijn nadelen. Kortom ‘je bent zoals je bent’ en dat is goed, anders was je wel iets anders geworden toch?’ Met een: ‘Zo is het opa,’ keek ze mij met haar pretoogjes vol blijdschap aan.…

Dat geld werd besteed aan snoep, zoals zuurstokken, zoethout en toverballen, want voor een halve cent had je al snoep.…

Het is nu eenmaal zo: zoals de wind waait waait m’n jasje.’ ‘Ja, ja, nou, ik weet niet of je het weet, maar deze roosters zijn bedoeld om eventuele wateroverlast te ondervangen.’ Natuurlijk had ze gelijk, wat ik wel wist. ‘Ik vermoed dat het één van jou beruchte winden was.’…

Achter het getal van meerdere tienduizenden slachtoffers - van wie de meerderheid onschuldige vrouwen en kinderen - door de aanhoudende Israëlische bombardementen in Gaza, Ramallah en Libanon gaan mensen schuil die net zo als wij willen leven, liefhebben, zich veilig willen voelen, gezond oud willen worden, genieten.…

In mijn bewering van 2 april wees ik er al op dat het platbombarderen van de Iraanse ambassade in Syrië door Israël geen bijdrage was aan rust in het Midden-Oosten. Een reactie van het gekrenkte Iran was daarmee onvermijdelijk: en zo geschiedt vandaag... Behalve het volstrekt onverantwoord opererende Israël acht ik de VS mede schuldig omdat Amerika…

Wanneer ze ergens, ik weet niet waar, zullen geconsumeerd worden, zal vooral bij ouderen opnieuw het al bekende gezegde vernoemd worden: “De patatten smaken niet meer zoals vroeger. Hoe komt dat toch?”…

De door mij zozeer vereerde schrijver Edgar Allan Poe, een "boegbeeld" uit mijn lang voorbije jeugd en een van mijn favoriete auteurs, sprak in zijn fabuleuze en magische verhaal "De val van het Huis van Usher" altijd zeer tot mijn verbeelding. Maar mijn kinderlijke, huiveringwekkende verbeeldingskracht is in de lange jaren van mijn volwassenheid…

Het resultaat is mogelijk en hopelijk een mooie teruggave die ik zal verwelkomen zoals ik iedere nieuwe dag die zich aankondigt, van harte begroet....…

De "Vincentiusvereniging" echter, met haar christelijke signatuur is goedgunstig, althans zolang ze goedgunstig is, want ook zij kan haar diensten op geheel onvoorspelbare en onverklaarbare wijze plotseling terugtrekken, zoals ik weet uit ervaring.…

De genezing schijnt te zijn ingetreden, zoals de genezing die de Ouden vierden in de tempel van Asklepios. De toekomst kan ingeluid worden. Het leven kan gevierd worden met fanfares, met trombones en trompetten....…

De lange Enschotsestraat strekt zich uit van de Ringbaan Oost tot aan het N.S.-plein, gelardeerd met fraaie woningen en tuinen die nog volop bloei tonen in september. Daar is de foto genomen in 1958 die mij toont op de bank met mijn eerste pop in de armen (ze droeg de naam Rosa). Het was voor het huis van oom Gérard, de broer van vader. Oom Gérard…

Een nieuwe zomer legt zich over de wereld en vermoedelijk is dit de laatste zomer van haar leven... Zij hield zozeer van wat zij placht te noemen "die lange schaduwen" alsof haar hele vocabulaire dat toch gescherpt en bijgesteld was door haar jarenlange studie van de Engelse taal uit deze ene, geprefereerde, uitdrukking bestond. En zo hebben wij…

Eens schonk je mij het schilderij met de vogels (zijn het kraaien; zijn het raven?) omdat je vermoedde dat het mijn lievelingsvogels zijn. Als kind naast jou observeerde ik de dieren al graag. Nu, ten tijde van onze felle strijd die ik zozeer had willen vermijden, wekken de afbeeldingen mijn tranen op. Blijf aan mijn zijde, mijn kameraad, mijn…

De zaken zijn zoals ze zijn en daarom gaan de zaken niet zoals ze moeten gaan.…

Maar is het echte leven het leven zoals we het ervaren of is het zoals het kan zijn als het opgeschreven is?…

Iedereen kent of heeft ze wel, een hor om te voorkomen dat die lastige zoemende beestjes binnen komen, zonder dat ze uitgenodigd zijn. Of die gore vliegen, ook al geen vrienden van me. Dus zitten er in huize T horren voor de ramen! Een uitkomst natuurlijk en bij de overstap naar dit appartement was ik in de gelukkige omstandigheid dat er een buur ging…

De bruine lederen tas was zoals boekentassen horen te zijn en zoals deze gangbaar zijn. Ruim van inhoud, met twee voorvakken en een hengsel. Ze zou zes jaar dienen en mijn hele schoolcarrière begeleiden.…

Gewone mensen, uit de pols, elleboog (nee niet achter de elleboog) of uit de complete arm, die mensen daar moet je de oorlog mee winnen, die mensen daar kun je altijd op rekenen, dat zijn namelijk heel gewone mensen zoals jij, zoals ik en zoals er heel veel zijn.…