Alle inzendingen over zonder inspiratie

Het zou zomaar kunnen dat de inspiratie mij verlaten heeft.…

Inspiratie hangt in de lucht is overal om je heen – alleen je moet het wel zien , herkennen, voelen en zo mogelijk inademen en dan vangen en vastleggen in een door jouw te bepalen uiting.…

Bij gebrek aan inspiratie kun je ook meerdere keren dezelfde bewering inzenden.…

Voor de één is de bijbel een bron van inspiratie, voor de ander een reden om zich van het Christelijk geloof af te keren.…

Daar aanbeland vind ik online bevestiging van mijn worsteling in een citaat van Herman de Coninck: 'De inspiratie van de journalist is de deadline. Die van het leven ook, helaas.' Daar moeten we het maar mee doen.…

Doorsnee schrijvers zijn soms jaloers op goede bijdragen van anderen, terwijl schrijvers met talent voor deze emotie meestal geen tijd hebben, omdat zij al hun energie besteden aan eigen teksten, en in de resterende tijd geliefde schrijvers lezen, die hun tot inspiratie en voorbeeld dienen.…

Op zulke momenten krijg ik altijd inspiratie voor teksten, boeken en literaire bewoordingen die ik bij het dichtdraaien van de kraan alweer vergeten ben. Want alles spoelt het putje in, incluis de antwoorden op vraagstukken en die ongeschreven literatuur. Daarom het volgende. Dat ik fruitig als na een onweersbui altijd de badkamer verlaat.…

Maar goed, om terug te komen op mijn vraag, waar haalde ik vroeger de inspiratie vandaan? Alleen van de kaartjes? Of was het de kinderlijke onschuld? Ik denk dat ik gewoon, net als zoveel mensen die uit de kinderjaren zijn, een 'creatieve blok' heb opgebouwd.…

Zou de inspiratie opgedroogd zijn? Gaat literatuur aan zichzelf ten onder? Zijn schrijvers voorspelbaar en dus oninteressant geworden? Worden ze overschaduwd door films? de massamedia? overlevingsproblematiek? Denk dat ik mijn Pinkeltje-verzameling nog maar eens ga herlezen!...…

Niet het klootjesvolk, maar als koning in spe verlegen om tekst, hier zelf om heeft gevraagd; geef mij de inspiratie. Nou, daar sta je dan te dromen overlopend van water en dat is nou jammer...een koning verdient zijn droombaan pas werkelijk door inspiratie te géven.…

Voor de inspiratie.” “Ach, jij met je inspiratie.” Ze stampt mijn kamer binnen en begint mijn penselen en verfpotten te verschuiven. “Wanneer ga je nou eens iets LEUKS schilderen. En het wordt ook eens tijd dat je hier wat opruimt.” Ik kan het wel weer vergeten vandaag. Weg idee. Weg vormen. Weg kleuren. Weg gevoel.”…

Dit kan niet meer gezegd worden van het levensgrote billboard dat lange tijd bij Weesp heeft gestaan met daarop de woorden: "Pover Weesp." Dat stond nou niet bepaald uitnodigend, maar een bron van inspiratie was het wel.…

Het is hoe dan ook de vraag of ik in de toekomst inspiratie zal hebben voor geregelde bijdragen…

Mijns inziens leef ik door gebrek aan inspiratie op dit moment al een tijdje in een vacuüm. Mogelijk beginnen de leeftijd én de duidelijk voelbare aftakeling hun tol te eisen en moet ik het voortaan doen met toevalligheden die mijn pad kruisen.…

Afgelopen avond werd weer eens, ongegeneerd, de machine in stelling gebracht, zestig schoten per minuut, een maand aan inspiratie in een uurtje verkracht. Trots ben ik daarop, dat bepaalde mensen moeite doen om mij onderuit te halen met een onvoldoende, het streelt mijn ego.…

De bebouwing, de brokstukken van wat men eens architectuur noemde kunnen bezwaarlijk tot de minste inspiratie of verhevenheid aanleiding geven.…

Tijdens mijn slapeloze nachten werp ik soms blikken in de richting van het felle neonlicht, maar vanzelfsprekend zonder daar veel troost of inspiratie aan te ontlenen....…

In hoeverre is een inspiratie-training op zijn plaats in een bondsraad ? Kregen de zestien afgevaardigden werkelijk de nodige bezieling door een wit gesluierde dame aangereikt ? Alsof het een ingedaald patatje-met zou zijn ?…

Misschien kan jij mij inspiratie geven betreft een keuze?” Douglas moest even slikken en voelde zijn hart sneller gaan. Hij herpakte zich en vervolgde zijn zin, “. . . . .mag ik je uitnodigen om hier om de hoek van het tuincentrum iets te drinken en mij inspiratie te geven?…

Het woord zelf (inspiratie) duidt op een zeker iets dat ingeademd wordt. Iets dat ingeademd kan worden. Een gewetensvraag hierbij is: wat ademen wij in, wat adem ik in? Geweten in de zin van: in alle eerlijke eenvoud van observatie. Wat ademen we in via de lucht in de longen, via de ogen, via de oren, de huid, de neus, het zenuwstelsel.…

En ook haar ziel vult zich, en de inspiratie die zo lang verstopt was bij de wortels van de oude boom, kruipt langzaam omhoog, vanuit haar tenen, naar haar kuiten, en verder omhoog. Woorden en dromen buitelen over haar heen. Ogenschijnlijk in het midden van een zin of een beeld.…

Toekomst: Pas als het na honderd jaar nog bestaat [in één of andere vorm] en rijkelijk wordt gekend, als het gemoederen bezig houdt en telkens weer besproken wordt en tot inspiratie dient voor denkers, lezers en sprekers, blijkt dat je iets gedaan hebt.…

Alleen wanneer mijn emotie stroomt, stroomt mijn inspiratie. Alleen wanneer ik helderheid nodig heb, kan ik schrijven. Mijn woorden vragen het papier, dat altijd schenken zal. Er ontstaat een compositie. Ineens weet ik wat klopt. Lading wordt gevangen, gevoel getoond. Besloten en bevroren in die enige combinatie mogelijk. Pijnlijk tastbaar.…

De mens vond van alles uit, was creatief en liet zich leiden door inspiratie. Eindelijk had God gezelschap gekregen! God heeft geen mond of handen maar geeft ons inspiratie en creativiteit om telkens nieuwe dingen uit te vinden. Zo ‘praat’ God toch tot ons.…

Met uiterste moed en doorzettingsvermogen, die een betere zaak waardig zouden zijn, vat mijn vriendin dit nog op als inspiratie voor eigen toekomstige werkstukken. Haar handen reiken, zoals die van het danseresje, nog naar de hemel en naar een onbereikbaar en onbegrijpelijk Opperwezen......…

Na een tijd van een steeds flakkerende vlam bij elk nauwelijks voelbaar zuchtje wind doofde de kaars van mijn inspiratie uit zichzelf. Voor mezelf bijna met ongeloof waarneembaar en op de site hopelijk voldoende opgemerkt. Slierten nostalgisch geurende en zich geleidelijk aan oplossende rook vullen tijdelijk de schemerachtige leemte.…

Het "appartement" aan de lange, kale gang verdient de naam "appartement" nauwelijks maar de prachtige catalogus met daarin afgebeeld de kunst van Turner (zijn onovertroffen stadsgezichten van Dordrecht) biedt ons nog Schoonheid en inspiratie zoals de hoog verheven Kunst bij uitstek kan en zoals haar taak en missie altijd is geweest te midden van…

Bloemen zijn een onuitputtelijke bron van genieten en inspiratie voor veel mensen. Voor tuinliefhebbers is niet alleen de aanblik van hun tuin vol bloemen maar ook het planten, verzorgen en zien opgroeien van de plantjes, geeft veel voldoening.…

Daarom wil ik alle inzenders, én de redactie natuurlijk, goede feestdagen wensen en vooral een heel goed nieuw jaar met heel veel inspiratie. Zodat er weer veel te genieten valt.…

De bron van inspiratie droogde op. En toen was het voorbij en bleven alleen nog maar de herinneringen en het onbegrip van onze naasten. Geluk werd vervangen door ellende. Warmte door de kilte van de eenzaamheid. Zo schijnt dat nu eenmaal te moeten gaan met illusies die nooit waarheid worden. Liefde is ook maar een woord.…