Alle inzendingen over De Scho

...voor negen gaat hij naar de golfbaan. Mijn buurman zijn straatje is altijd schoon.

... Na de vakantiebaan ging ik weer terug naar school en heb ik hem jaren niet gezien. Nu ik hem na al die jaren weer tegen was ik benieuwd naar wat er van hem was geworden en ik wilde ook graag diezelfde vraag nu nog eens stellen. Zo van: en die winkel van je, hoe kijk je daar nu tegen aan?...

Opzij, opzij! Voor jou geen tijd. Haar goudomrande bolide brult wanneer zij alweer weg rijdt. Zonnebril op, een wegwuivend gebaar, zij moet naar de fitness, dat akelige mens met dat geblondeerde haar. Achter haar slechts de schimmige sporen van een onwelriekende geluid....

...geeft zij de lente een thuis. De zon schijnt, bloemen bloeien, de warmte gloeit, deze prent staat als een huis.

...klacht daargelaten. In een ruimte waar een scheidingswand de kamer verdeelt, moet een collega opstaan en binnen het bereik van de detector komen als een andere collega de ruimte heeft verlaten, om zo het licht aan te doen. Tja, je kunt er om lachen. Eentje nog dan? 'Je weet hoe je kunt zien...

...van tijd. Gisteren was gisteren, later is later, het voelt even als voor eeuwig bevrijd. In de verte lonken de duinen. Het vlakke land daarachter lijkt hier nauwelijks te bestaan.

...op de letter, op het gevoel tot soms wel over de rand. En wij liepen, wel iedere dag gingen ermee naar bed, stonden ermee op met de trainer bijdehand. We waren scherp, we liepen hard, heel hard, we waren erop gebrand. Weet je, hardlopen is geen teamsport, maar toch, het schept een band.

...uitprinten. Ik kijk een beetje rond over het schoolplein. Maak een praatje. De tweeling komt naar buiten gelopen. Mijn handen worden volgepropt met tassen. Die krijgen ze op dat zelfde moment ook weer terug. De jongste loopt naast de juf met haar te grote fiets in haar hand, ze heeft haar helm...

...genomen. Het tappunt op het Janskerkhof levert schoon drinkwater voor passanten die er hun waterflesje willen vullen. Op de bijeenkomst voor duurzame communicatie vertelden enthousiaste marketingspecialisten over duurzame marketing en communicatie. Uiteraard kwam de vraag naar boven wat...

...kende, het woord. Onderwerp van gesprek was de schoolrichting na het tweede jaar: HAVO of VWO. De afdelingsleider stak van wal. Wat haar betreft was over de punten weinig twijfel: goed voor het VWO. Maar over de werkhouding van onze dochter: daar viel wel het één en ander over te zeggen....

... Gedachten nemen de loop; Er was eens een dag… die werd ingeschat op zijn waarde... Die leefde nog lang en gelukkig... tot in lengte van jaren.

...hun koptelefoon op. De oplader mee, laptopje op schoot, zakje snoep, builtje chips, flesje cola, de DS en we moeten ook nog eten voor de lunch en het ontbijt. Is de gasfles wel gevuld, de bandenspanning gecheckt. Is de Kogeldruk oké? Oliepijl gecontroleerd? Zijn de buren geïnformeerd? We...

...deelden we één fiets. Van doorleren na de basisschool was geen sprake; wèrken moesten we. Drinkwater scheppen uit de put op het erf. Maar waardering kreeg je er niet voor. Mijn vader was altijd ontevreden. Als het paard niet deed wat hij wilde, of als hij gewoon een kwaadaardige bui had,...

...maar ook niet fijn. Ik ben niet arm, ik ben ook niet rijk en op het vlakke land ben ik zeker geen dijk. Ik ben geen ster en ook niet de maan, en onder een te felle zon laat ik soms ook een traan. Ik ben noch het water, noch het vuur. Maar ik ben heerlijk mezelf, ook al ziet men mij niet...

...in je leven tevoorschijn zijn gekomen. Dán ben je klaar om komend weekend de jou onbekende genoegens opnieuw te ervaren.

...is de lente, zij parelt hier, nu. Vlak voor mij daar ligt zij, zo maar voor het grijpen. Even denk ik het helemaal te begrijpen. Dit is het!

...hersenspinsel van vrijheid dat altijd de hand reikt naar een betere toekomst. Ik droom van de levenskunst om deze droom te blijven dromen, ondanks alles. Te blijven dromen, ondanks alles!

...Misdaad Anoniem, telefoonnummer 0800-7000. U kunt het bericht eventueel nalezen op de website www.vermissingen.info

...forens die op zijn reis in de file wacht. Van klagende ruitenwissers over tranend glas, eenzaam onderweg naar daar waar men wordt verwacht. Mijn hardloopschoenen staren mij aan, haast smekend, om vooral toch maar te gaan, ik twijfel, loop toch mijn duurloop en voel de macht. Anima Sana in...

...was zijn lievelingskostje. Flodderbonen. Hij schoot eens een kraai uit een tv-mast met z’n luchtbuks. Dat maakte indruk. Ik mocht mee achterop z’n solex om de prijs voor een kleurwedstrijd innen. Hij waste zich in de keuken, voor de kachel. Naakt. Dan ging het gordijn dicht. Hij...

...sporen op haar gezicht. Bij 1 aangekomen ronkt de uitlaat door de muziek heen. We trekken op. Als ik omkijk staat ze midden op de weg, tussen het optrekkende verkeer. Onze slumdog girl. ...

...sterren aan de hemel, drijft het licht op de wind over bergen, door de dalen, onderweg naar jou ademt de lucht het vuur wat ons verbindt. Ik kom er aan. Ik kom.

...Net als tussen het riet bij Belt Schutsloot, op gammel ijs. Maar dan 40 graden warmer.

...koerste naakt van verdriet, vloeide op een eigen kompas. Nu ligt hij daar open en bloot zout zonder harnas, rijp om op te drogen in zak en as....

...op van razernij. Zij stellen vast en zappen weg. Naar een ander kanaal van meer weer hetzelfde. Maar we hebben het toch goed?

...helemaal niet mee worden geconfronteerd . Ik blijf liever die domme wereldvreemde doorsneeburger.

...babyfoons, overblijfmoeders en voor- en naschoolse opvang ontsnapt bent, breekt er een culturele revolutie los. Voor een bezoekje aan een filmhuis of theater levert de keuze nauwelijks problemen op. Leesvoer idem dito: ik weet altijd precies wat ik wil lezen. Ik vind moeiteloos de...

...van Appel, schilderde de weide en wist ook de grens van de raaf te verbreiden

...met een grassprietje in de mond kijken naar het schouwspel boven ons. Of door bewust de lucht in en uit te laten stromen de rust in jezelf opsporen. Natuurlijk hebben we nog een boegbeeld nodig. Onze kroonprinses, wat mij betreft. Amalia treedt in de voetsporen van haar vader en mag zich...

...was toch maar stukje rennen vergeleken met de schoolcross. Dit was een peulenschilletje. Na een paar ronden kwam ik zelfs die jongens tegen waarmee ik was gestart. Op de baan keek men naar me op. Men sprak mij aan. Dit kende ik niet. Ik was trots. Die zondag daarna mocht ik dus lopen. Helemaal...