tot in lengte van jaren.
Aan de horizon breekt de nevel als in een sprookje. Zonne-stralen besprenkelen licht als feeënstof over golvend water. Het verhaal van de dag vertelt zichzelf, van die wonden van een oude boomstronk die zich angstvallig vastgrijpt in moederaarde. Van de magie van pasgeboren ochtendlicht en van die eendags-vlieg die zo'n geluk had met het weer, maar diezelfde avond nog bejaarde.
Gedachten nemen de loop; Er was eens een dag… die werd ingeschat op zijn waarde... Die leefde nog lang en gelukkig... tot in lengte van jaren.
Zie ook: http://dichterdehertog1.web-log.nl/blog/
Schrijver: De Hertog, 27 april 2011
Geplaatst in de categorie: emoties