Met mijn voorhoofd leunend tegen de koele muur, armen, gespreide vingers, buik, benen en tenen tegen de muur gedrukt.
Ik wens bij haar te zijn. Doch niet in zwaar beton, onbeweeglijk zijn. De grove materialen die samengeperst een karakter vormen. Karakter van warme, beschermende geborgenheid....
Vaak zie ik haar door de straat trippelen of de trappen beklimmen van de flat tegenover die van mij als een elegante langbenige gazelle, een witte legging om de slanke benen; mijn vermoedelijk verweesde overbuurvrouw.
Ik stel me zo voor dat ze 's-middags in haar woonkamer voor het...
...het enigszins kan slaat zij op de vlucht voor de eenzaamheid, met niemand gedeeld en als zij op spaarzame momenten wel thuis is, hangt ze als een baby aan de "moederborst" van de telefoon, aan het kunstmatige instrument dat geen levend, warm lichaam, ogen of handen kan vervangen.
Ze is meisje...
Ze leek me bij eerste kennismaking in het trapportaal meteen al een schrandere, bezonnen, bedachtzame en zorgzame jonge vrouw en ze draagt nog alle charmes van haar jeugd. Door de glazen deuren die onze appartementen scheiden zie ik in de vroege morgen en de late avond een licht schemeren. Mijn...