Alle inzendingen over familie

In vroeger dagen, namelijk de vijftiger jaren van de vorige eeuw, bevond het halfcirkelvormige Boerhaaveplein zich nog aan de voet van de Spoorlijn die tot op de huidige dag Tilburg met onder meer 's-Hertogenbosch verbindt. De straten in de omgeving die het oude ziekenhuis omcirkelden waren, als...

De kwetsbare beentjes van de lieflijke baby rusten op de schoot van de moeder, die het meisje dat haar dochtertje is boven alles ter wereld liefheeft. We schrijven vijftiger jaren van de vorige eeuw. De moeder draagt een ouderwetse zijden jurk. De vader aan haar zijde kijkt met liefdevolle en...

In de bloemenzaak zijn enkele heren druk bezig met het samenbinden van boeketten die ongetwijfeld dienen om vriendschap of liefde kracht bij te zetten. Razendsnel en uiterst handig schrapen zij met een mesje de bladeren van de kwetsbare stelen en voegen de bloemen bij hun "soortgenoten" zodat het...

...in het zolderkamertje van wat ik nu maar "het familiefort" zou willen noemen, huilde ik nacht aan nacht, niet gerustgesteld door het lampje met de vrolijke figuren uit "Donald Duck". En zelfs de wandplaten van woeste landschappen, die oom G. meegebracht had uit de Verenigde Staten, joegen...

Op het kleine meubelstukje; het kleine tafeltje met de witgelakte stangen en de glazen platen dat mij zo dierbaar is en dat mijn goede, sinds lang overleden moeder mij eens schonk, staat sinds jaar en dag een roestbruin, metalen kistje... Het kistje bevat nog altijd pakjes met geurige tabak, die...

.....en zo staat het beeld van het huis mij vaak helder voor de geest; het beeld van mijn dierbare geboortehuis. Het droeg de namen van mijn voorouders in zwarte letters op wit email: "Broeckx-Schmitz". Haar drie verdiepingen waren met elkaar verbonden door bochtige trappen met wit gelakte...

Mijn broer ontving mij hartelijk. Hij pakte me bij de hand en liep enthousiast op zijn "speelgoedkast" toe, een kleine muurkast waarin hij zijn schamele spulletjes bewaart en noodde mij met hem een spelletje "Memory" te spelen. Hij legde de kaartjes met de kleurige afbeeldingen omgekeerd op...

...bij de oude fietsenmaker die stilletjes en op de achtergrond al lange jaren onze familie van dienst was....

De lange, lange jaren zijn voorbijgegaan, voorbijgegleden en wederwaardigheden, ziekten, ongelukken en rampspoed zijn over ons gekomen maar Hij was er altijd, geruisloos, stilzwijgend, op de achtergrond; in de inrichting; onze broer Matthias.... En nog gisteren greep hij mijn hand; nog gisteren...

...tante, maar spaarzaam en sporadisch bezocht de familie die zij zozeer vereerde en liefhad, haar. Bijna blind, bracht zij haar dagen hakend en breiend door, werkend aan de poppengarderobe die ze ons in onze jeugd vaak schonk. Zij was onze tante Miet en zo luidde tevens de naam waarmee wij haar...

Een wit, geëmailleerd naamplaatje met daarop de naam "Broeckx-Schmitz" in zwarte letters sierde de voordeur van het oude huis aan de Gerard de Bondtstraat. Het huis waarnaar mijn voorouders gevlucht waren na de economische malaise van de twintiger jaren van de vorige eeuw. Het kapitale huis met...

De zus, de liefdevolle, bezorgde en betrokken zus van de zeer zwakbegaafde man, leest zijn wisselende sentimenten af van het gezicht van haar broer. Zij probeert uit zijn gebaren zijn gemoedstoestand op te maken. Met behulp van haar kunstzinnige gaven zal zij een wandschildering vervaardigen die de...

Het terrein van "Prisma" in Biezenmortel, de instelling waarin mijn broer sinds jaar en dag verblijft, herbergt nog onvermoede verrassingen, zoals een fraai restaurant met de naam "Lokaal 12" dat is ondergebracht in een mooie, sfeervolle ruimte en dat plaats biedt aan een ruim aantal bezoekers....

Naar het oude huis, naar de "boerderij" waar zovele van mijn voetsporen liggen, waar eens de dartele hond met glanzende zwarte vacht die niet meer te midden van de levenden is, speelde en mij kwam begroeten, zal ik blijven verlangen. Daar rekken nog altijd mijn enig overgebleven dierbaren hun...

Het staat hier sinds kort te pronken op mijn oude, zwartgelakte vitrinekast: een boeket, samengesteld uit schitterende bloemen met prominent in het midden de fleurige roos die een voorbije zomer representeert. De allerliefsten zonden mij dit, nadat de woelingen van de frequente ruzies hoog...

De broer die altijd op mij wacht, terwijl mijn leven zich ijlings voortspoedt en mijn gedachten vaak afdwalen van zijn lotsbestemming en levensomstandigheden, wachtte ook op mij op de druilerige zondagmiddag waarop ik hem opnieuw bezocht. Hij droeg een cognackleurige warme trui en was al snel...

De lange, lange jaren die gepasseerd waren en de turbulente, dramatische gebeurtenissen die zich in onze beider levens voorgedaan hadden, schenen ons van elkaar losgekoppeld en verwijderd te hebben tot we elkaar terugvonden. Haar blikken had ze gericht op een foto, opgesteld in mijn woonkamer die...

...bij chronische kwetsingen moet ik mijzelf beschermen.' ‘Alles is begrensd'.......... ‘Ook familie.' ‘Precies', schokt Hekel. Dan geniet ze lang van de nieuwe warme omhelzing.

...bij chronische kwetsingen moet ik mijzelf beschermen.' ‘Alles is begrensd'.......... ‘Ook familie.' ‘Precies', schokt Hekel. Dan geniet ze lang van de nieuwe warme omhelzing.

...klein- en achterkleinkinderen. Deze mensen waren familieziek, dat zag je meteen. En inderdaad: we waren nog maar vijf minuten in gesprek, of een onbenullig, door mij aangesneden gespreksonderwerp werd geroutineerd omgeleid naar het Grote Gespreksthema van die middag: de grote welstand waarin hun...

Toen ik daar zo een tijdje gezeten had, keek ik op de klok: vier uur. Dat betekende dat het langzamerhand tijd werd om afscheid te nemen. Ik kuchte een paar keer nadrukkelijk en probeerde door het voortkabbelende gesprek heen te breken. Op een luidere toon dan ik eigenlijk gewild had riep ik:...

... Omdat het familie van mijn Moeder was (en veel familie was er al niet meer) vermande hij zich keer op keer. Nu is Tante Ingrid… Monica er sinds vorig jaar niet meer…hoe moeilijk heeft ze het gehad. Ze heeft Oom Peter begraven en kreeg nog een man, die Ingrid nam zoals ze was....

Bij veel mensen zijn buren en familie veel verder verwijderd dan mensen aan de andere kant van de wereld.

...gezicht konden vertonen. Ze werden ineens de familie van iedereen. Er was geen mens die niet wenste dat er spoedig een einde kwam aan hun opsluiting diep onder de grond. Ik vond ze zo ontzettend dapper, geweldig; voor deze mensen kon je niets anders dan de grootste bewondering hebben. Ik...

Eens kwamen wij samen in het oude huis, in de achterkamer en schaarden wij ons rond de tafel onder het lamplicht en dan rikten we en speelden we yahtzee; vader en moeder en oma die bij ons inwoonde in de kamer op de eerste verdieping, mijn zus Cecile en ik. Wij allen speelden de spellen met de...

De welhaast negentiende-eeuwse foto's, vervaardigd door een vooraanstaand fotograaf, die haar lang-overleden ouders tonen; statig, trots en trouw; zij aan zij, waren nog altijd in mijn bezit en toen ik mijn eenennegentigjarige en laatst-overgebleven tante bezocht, overhandigde ik haar deze Haar...

Men kan er niet over klagen dat Drogisterij "Erica" aan de Oude Markt in Tilburg niets te bieden zou hebben....Uit het rijke assortiment koos ik slechts twee tubes douchegel die voor een man geschikt zouden zijn, want; hoe men het ook wendt of keert; mijn broer is een man.... Allen zijn...

...nog spaarzaam resterende familie, haar zo lief, probeerde de tante tevergeefs bijeen te houden en onder haar moederlijke bescherming te koesteren. De tijd begon te dringen maar altijd was ZIJ er geweest op die cruciale scharnierpunten die de levensloop van haar nicht...

... En zo wilde de in mijn ogen hartverscheurende tragiek dat eens de bejaarde, grijsharige tante bij de jongen op bezoek kwam. Altijd had zij een zwak gehad voor haar familie waarvan zij de laatste "restanten" vereerde die zij in een wanhoopspoging bijeen wilde houden. De ongelukkige en...

Oh give me a home Were the buffalo roam Were the dear and the antilope play Were seldom is heard A discouraging word And the skies are not cloudy all day (Frater Nicasio) En zo kwam mij onlangs ter ore dat in het door de Natuur zo rijk begiftigde areaal, in de Herbertusbossen, een wolf...