Alle inzendingen over loofboom

Wandelen langs boswegen geeft altijd weer rust en ontspanning. Maar je stemming kan opeens veranderen. Om je heen klinkt het geluid van schuifelende voeten, geritsel en licht gestamp. Word je beslopen en beloerd? Je kijkt spiedend om je heen, en bent gerustgesteld. Het is de klank van het ...

Kom je bij me, nu de storm in jouw hoofd is verdreven. Er komen nieuwe wolken boven de steden. We moeten stelling nemen, meningen verkondigen, er is een nieuwe storm op komst. De temperatuur loopt op. Een vlinder dwarrelt naar het zwoele Zuiden. Er ademt schoonheid in het vakantieland. Palmen...

De gestikte naden van mijn zwarte, stevige schoenen zijn opengereten. De schoenen hebben heel Midden-Brabant "gezien" en betreden. We stapten voort over steenachtige en modderige paden, zagen naald- en loofbomen, heidevelden, runderen, vogels van allerlei pluimage, meren, plassen, rivieren en...

Ik heb kort geleden het gedicht ‘mensen als ook bomen’ naar gedichten.nl opgestuurd. Even kijken wat men er van vindt. Ik heb het gemaakt na het lezen van het boek ‘het verborgen leven van bomen’ van Peter Wohlleben. Een toepasselijke naam voor een schrijver die het bijzondere van de...

Diep ademend fiets ik door de laan vol eiken. Overal klinkt een lichte roffel. Om mij heen vallen heel wat eikels, maar ze raken me niet. Opeens... Een harde tik op mijn voorhoofd! Een sprinkhaan is tegen mij opgevlogen en springt naar beneden, belandt in de zachte grasberm.

Een grote groep Zweedse Kornoelje schuimde onder aanvoering van Dieffenbachia de straten af, op zoek naar een paar gewillige Madeliefjes. Ze zongen “de Beuk erin”, vielen dronken van de Jeneverbessen laveloos in de Brandnetels, maar richtten verder geen Nachtschade aan. ’s Morgens vroeg...

Omdat ik als zovelen het eeuwige leven kreeg van de Lieve Heer moet ik geboren zijn in de verre oudheid en kon daarom gebeurtenissen in het verleden waarnemen. Helaas kon ik niet zien wie mijn moeder en vader waren, maar wel zag ik, dat ons land bedekt was met een dik pak ijs. Langzamerhand kwam er...

Ten zuiden van Breda ligt het levendige, gezellige dorp Ulvenhout. Vanaf de rand van laatst genoemde plaats gaat een mooie, brede zandweg het bos in. Links en rechts van deze dreef zie je veel sloten en poeltjes. Spoedig komt de wandelaar bij een fietspad. In het vroege voorjaar ziet deze plek van...

Eenzame intimiteit in het holst van de nacht. Rivier, kronkelde naar de horizon, vroeger waar ik onbevangen was als onderdeel van het geheel. Net zoals mijn vader, in het verleden met de zigeuners, was ik de rivier gaan volgen met paard en wagen. Het werd een reis zonder eindbestemming. Van dorp...

Tussen hoge eiken en beuken liep een reekalfje met zijn moeder en zijn broertje mee. Hier en daar een frambozenblaadje of een bloempje kauwen, dat was verrukkelijk! Onder het wandelen genoot het reekalfje van de brede zonnestralen, die zacht trilden in de boomkruinen. "Dat licht roept mij,"...

De man had een jeugdig uiterlijk en droeg een lang, wit gewaad. Toen hij hem tot op een paar meter was genaderd, bleef zijn gestalte roerloos, als een tot leven gekomen hemelteken, voor hem in de ruimte zweven. Helder stak zijn silhouet af tegen het gitzwarte, met sterren bezaaide firmament. “Wat...

...de schors werd niet gepeld. Zo’n oude loofboom, die soms schots en scheve takken herbergen, met gekke kronkels, noesten en krommingen, waar allemaal redenen voor zijn: heftige gebeurtenissen en tragische verhalen. In een gedicht vergelijk ik die bomen met de omringende dennen die...

De zomer begon langzaam plaats te maken voor de herfst. Het werd vroeger donker en het werd later licht in de ochtend. Arthur had Bjarne laten weten dat hij hem voorlopig niet meer kon helpen met de schoolopdrachten op zondagmiddag. Hij moest zijn vader helpen in de grote paprika kassen, waar de...