Alle inzendingen, jaar 2011, week 26

Discussies op het internet hebben vaak geen enkele zin omdat de mensen die eraan meedoen vooral niet af willen gaan. De deelnemers aan zo'n discussie zijn daarom meer geneigd om te polariseren en hun woorden aan te scherpen dan om hun eigen standpunten te onderbouwen en naar die van hun opponent...

Een hummeltje van vier, nog maar net op de (voor mij dan) kleuterschool, haar moeder verbaasd me met de opmerking: ze heeft de toets niet zo goed gedaan. Nou is de kleuterschool van toen, (mijn tijd dus) geen kleuterschool meer, nee hoor ik moet zeggen: groep een, want daar zitten die hummeltjes...

Terwijl ik met mijn keurig gewassen, glimmende BMW richting Utrecht reed, werd ik gepasseerd door een Lelijke Eend uit het jaar nul, ik ben daar zeer ontstemd over en ik vraag de Kamerleden om uitleg over deze onnatuurlijke kwestie.

Nachtegalen in verkoolde bossen op de vlucht. Overrijpe vruchten vallen van het tafelblad. Een hand grijpt naar een wolk wanneer een ader open spat in het gezicht. Als betrof het een wolkje wolkje melk net uitgelopen in de nacht, de stilte van de ster, in mijn blikveld gevlogen. Want ik laat het...

(voor Elizabeth Browning (1806 - 1861)) Je ploeterde maar voort, ondanks je slechte gezondheid, de poëzie was je kleurrijke redding in een sinistere woning, waar je bullebakvader de dienst uitmaakte. Hij had je in de wraakzuchtige tang, hij bezeerde jou met zijn onverwerkte trauma's. Terwijl...

Trekpop in Vogue alsof die arm mij niet toebehoorde de hand op je schouder legde buiten mijn wil omdat ik niet wist dat ik niets anders wilde dan dit het duurde maar even ik voelde door de zwarte stof je schouderbandje kan mezelf niet vergeven dat ik niet weet hoe je keek toen niet eens...

Alle wit doelwit En het is alsof iets overwaait uit een andere dimensie In je. iets flikkert. Beeldvlinders. Kleuren als gemoedstoestanden Duizend kleine wervelwinden beroeren je Je bent omringd door myriaden microscopisch kleine spiegels van microscopisch kleine goden: tezamen...

(voor Eugène Emile Paul Grindel (1895 1952)) Op je zestiende ging je vanwege je astma naar Davos en je wandelde op de Zwitserse bergen, waar de geur van bloemen en kruiden je longen vulden. Kaas, melk en chocolade vulden je hongerige maag. Drie jaar lang zat je op die bergtoppen te gluren naar...

Er valt de laatste tijd van alles te vieren in Helmond West. Dat gaat gepaard met toeters en met bellen. Onder het mom van die wijk heeft het zwaar. Er staan zoveel veranderingen op sprong. Het is dan ook belangrijk om de buurtbewoners een hart onder de riem te steken. Om ze op een aangename wijze...

Kunst en cultuur staan in het geding. Heel Nederland in rep en roer. Echter maakt 'Creativiteit' zich totaal geen zorgen. Creativiteit leert namelijk dat ze nog valt, nog staat, door een 'zakcentje' meer of minder. Creativiteit voedt zich met passie en dankbaarheid. Ze werpt resultaten op,...

Aan de achterkant van mijn huisje heb ik uitzicht over weilanden. Tussen het grazende vee op de weilanden loopt een smal zandpad naar het bos. Bijna elke dag maak ik een wandeling over dat twee kilometer lange pad naar het bos en neem ik plaats op een bank bij een meertje midden in het bos. Deze...

In Cassis zit maar een miniem procent zwarte bessen uit Zeeland, het merendeel is bubbels en suiker, zelfs de kleur is chemisch gemanipuleerd. Suiker is het witte gif, erger nog dan cocaïne, wat de meeste mensen afstompt. Suiker maakt agressief en tast de natuurlijke energiebronnen aan, het is...

De 'Mars der beschaving' loopt deze nacht Den Haag binnen en zwengelt morgen een debat aan. Ik heb mijn nachtrust nodig want morgen zijn er weer mensen afhankelijk van mij. Kunstgekkies mogen mij niet belasten en zeker geen kunstje flikken.

Het is maar zelden dat ik een droom kan onthouden, maar deze keer was het goed raak en zat ik er letterlijk en bewust in gevangen. Ik bevond me ergens in een bepaalde wijk van Amsterdam, lange straten, korte, benauwde steegjes. Ik liep langs een hoog en rijk flatgebouw, waar ik getuige was van een...

De burgermeester bij Wouter en Mien: ''Zeg Wouter, je weet, dat het morgen nieuwe maan is, dus komen de ingezetenen weer naar het stadhuis toe om het Wilhelmus te zingen, maar er is wat tussen gekomen.Vanmorgen vroeg ging de telefoon op mijn bureau en kreeg ik de secretaris van het Kabinet aan...

Het is bijna niet te geloven, maar ik droomde vannacht, dat ik Oldenbarnevelt was. Op het schavot stond ik om onthoofd te worden.De aanklacht was landverraad. Badend in het zweet stond ik daar op het Binnenhof te Den Haag toen ik een klap op mijn hoofd voelde. Wakker geworden zag ik de hand van...