Hartenkreten

In dit lichttheater heeft de wind vrij spel. Fijnbesnaard dirigeert hij het hoge gras, als die beroemde pianospeler zijn teerhartige compositie. Het gras buigt elegant voor het ritme van dit bewind. Wilde bloemen delen de dans en geven het elastische groen de tint van het heersende seizoen. Wolken e...

Als een voorbode van de naderende lente bracht ze mij de bolletjes in een stijlvolle, aarden, grijze bloempot. Ze droegen lange stelen waaruit vooreerst nog niet maar later wel de fleurige witte hyacinten ontloken die een heerlijke geur verspreidden door mijn kamer van overjarige studente waarin ik ...

Vreemd dat je nu pas begint te lachen. Er is niemand die een grap heeft verteld. Er is ook niemand die probeert grappig te zijn. Jouw lach klinkt lachwekkend, hoge tonen bereiken de wolken. Alsof je op de wolken loopt. Ben je verliefd? Of is het gewoon een binnenpretje? Ik meen jouw stem te herkenne...

In de vroege morgen sta ik te wachten voor een boekenzaak aan de Schouwburgpromenade in Tilburg en werp een blik op de feestelijke en overdadige Kerstverlichting, samengesteld uit goudkleurige rozetten. Aan twee passerende heren vraag ik de tijd en ze manen mij tot het geduld dat ik niet bezit. In e...

Aan het eind van de lange rij van lokalen, in het lage gebouw van Zweeds hout waar de planken overheen lagen als de schubben van een vis; onze lagere school, die sinds lange tijd afgebroken is, lag ons knutsellokaal dat we te weinig bezochten. Als er dan toch de zeldzame gelegenheid was dat we daar ...

Het kleine restaurant aan de Noordstraat ademt een Franse sfeer en eveneens Franse, lang-vergeten chansons weerklinken er. Een nieuwe dag scheen aangebroken en een onverwachte, lente-achtige atmosfeer hing in de lucht die scheen te duiden op de voorspoed, zo lang al verwacht, die was uitgebleven ...

Dankzij de goedgunstigheid van de "armoedzaaiersbeweging" in Tilburg heb ik eveneens toegang tot Safaripark "Beekse Bergen" en een snelle bus brengt me daar op een winterdag die het eind van het jaar al inluidt. De felle kou van december doordringt mijn overigens toch dikke jas en kwelt en geselt mi...

Ik was langs de huizen gelopen en had een blik naar binnen geworpen en de kale, armoedige inrichting had mij gefrappeerd. Ik was op weg naar een Wijkcentrum dat niet uitmunt door een weelderige of uitbundige architectuur. Een enkele eend vermaakte zich in het kalme, gerimpelde water van de bijbehor...

Hij voerde een forse en mollige hond aan de lijn; mokkabruin was hij en droeg een grote, witte bef op de borst en ook de uiteinden van de poten waren wit. Ik complimenteerde de man met het mooie dier dat stilletjes jankte alsof men het eveneens menselijke gevoelens zou moeten toeschrijven, alsof het...

Op die dag wenste men elkaar "fijne dagen": op die enige, luttele dag, die zo snel zou passeren: als een zandkorrel in een woestijn, als een druppel op een gloeiende plaat, want in de keiharde jungle van de maatschappij, in de slangenkuil, in het gekkenhuis, maakt men elkaar van dag tot dag af, bedr...

De naam op de Kerstkaart is geschreven in een fors, maar sierlijk handschrift: de naam "Bogaers" die karakter en moed symboliseert. Zij was mijn wandelgenote gedurende zestien lange jaren tot voordien onvoorspelbare en onherroepelijke treurnis en ziekte haar dit verhinderde. We aanschouwden samen d...

Kerstmis… Bij dit feest komt de menselijke huichelachtigheid wel heel sterk naar voren. Vrede op aarde.. Om spoedig weer door te gaan met ruzie en twisten. Zouden de Amerikaanse militairen in het Midden-Oosten soms ook uit volle borst over vrede op aarde zingen? Ja, achter in hun hoofd hopen zij d...

De donk’re dagen voor Kerst zijn reeds lang niet donker meer, de donk’re dagen voor Kerst zijn lichter dan die van weleer, de zon schijnt, ‘t is warm buiten nog even en de vogels nest’len de eendjes broeden, deze warmte kon immers niemand bevroeden? De donk’re dagen voor Kerst, ...

ik wens u een fijne dag doe dat graag want elke dag mag en zeker vandaag

In je huisje van oude vrijgezel, van "oude bok" zoals men oneerbiedig beweert, had je je huishouden ingericht (mallotige kussens op de eikenhouten stoelen) September is weer aangebroken; het is de tweede herfst na je vertrek en na ons afscheid. Foto's bereiken me nu van je bouwvallige Afrikaanse ...

We waren tenslotte in het Winkelcentrum gearriveerd, waar een band op ronduit oubollige maar uitbundige wijze stond te swingen en kerstliederen aanhief. Ze trok een ruim publiek. Een meisje in een rode kerstjurk, omzoomd door randen van witte, wollige stof en met een kerstmuts op, bood ons chocolade...

Het Twee Steden Ziekenhuis te Tilburg is omringd door een merkwaardig samenraapsel van gebouwen die geen samenhang vertonen en die niets met elkaar te maken schijnen te hebben zoals een kraamkliniek, een restaurant en een tankstation, alsof de theorie van de "grote chaos" bewaarheid is geworden en h...

Men moet het niet prefereren en men kan het bezwaarlijk wensen de haveloze en armoedige straat te doorkruisen die twee slagaders van het verkeer in het zuidelijke gedeelte van Tilburg met elkaar verbindt en vooral op Kerstavond moet men dit vermijden...... Als men dan genood is bij zijn psychiatr...

"Het zijn mooie vogels" verklaarde ik aan de man op de markt, die daar trouw de wacht hield naast de kooien met vele parkieten en kanaries: de parkieten bont gekuifd en levenslustig kwetterend. Hoe graag zou ik zo'n dier "huisvesten", zij het dat het afscheid van Pietje me te zwaar is gevallen en d...

Ook ik heb een kerstboom; alsof ik een werkelijk thuis zou hebben in de wereld; alsof niet de meditatieve kerstavonden met Moeder voorgoed een gepasseerd station zouden zijn; alsof niet alles mij ontvallen is; de familiekring, de mistletoe, de kerstgedachte en alles wat daarmee verbonden is sinds on...

Alsof er een regenbui geweest is, een wolk vol met nare dingen die in een keer naar beneden zijn gekomen, alsof de aarde is bedekt met alle letters van de meest dodelijke ziekte die de aardbol teistert. Alsof elk stofje wat er van overbleef, aan schoenen is blijven hangen en op die manier de huizen ...

De boekhandel heeft al meerdere vestigingen gekend in Tilburg in lang vervlogen tijd en heeft sinds lange tijd haar domicilie aan de Emmapassage. Haar collectie is overweldigend, onbeheersbaar, onweerstaanbaar en onbetaalbaar. Op die avond zou de lezing plaatsvinden aan een lange tafel die de rui...

Het kind, het te vroeg geboren kind, rust op die zwart-witfoto uit 1953 in de holte van de arm van de moeder die het de naam "Maria" had willen meegeven, maar het werden de namen Catharina, Cecilia en Maria en de roepnaam "Ineke". Dat kind was ik, belast met erfelijke ziektes die uit zouden breken e...

Een merkwaardig, verwilderd terrein, dat de gebouwen van "Traverse", van de verslaafdenopvang, omringt, strekt zich uit op enige afstand van mijn woning en ik sloeg daar in het vroege seizoen mooie lila rododendrons gade, opbloeiend onder het licht en ik bleef even staan om de bloemen te bewonderen....

En dan zegt men: "Hij had vocht achter de longen"; een standaarduitdrukking, welhaast een cliché van de goegemeente, onwetenden, ondeskundigen en weinig geïnteresseerden, die nauwelijks op de hoogte zijn van de weidse wetenschappelijke terreinen waarop de medische kennis zich in al haar uitgebreid...

Hij was al een poos ziek, heel ziek, kreeg kanker en was gescheiden. Behandelingen werden voor het leeuwendeel verzorgd, net als hij trouwens door zijn dochter. Bij nacht en ontij stond ze voor hem klaar. Geloof me, dat was vaak! Heel vaak. Ondanks dat artsen hem een lange periode terug nog maar enk...

De stad was in Kerstsfeer.Overal de guirlandes en versierselen die erop zouden kunnen duiden dat de Kerstgedachte nu leefde te midden van de bevolking.... We hadden afgesproken in het café-restaurant en daar wachtte ik op haar bij een kop warme chocomel. Toen ze kwam opdagen had ze al gauw de me...

Als ik op de twee kinderen pas, omdat de ouders met de oudste naar een open dag moeten voor het vervolgonderwijs, gaat de jongste ( natuurlijk) iets later naar bed, want bij Oma mag dat! Er moet worden voorgelezen, en het kind kiest een boek wat ik niet ken. Op zich geen ramp, maar als ik het op...

Vanaf de voorste plaats in de bus, die hij bezette, hoorde ik mijn naam roepen als in wanhoop of vertwijfeling: "Ineke!" Hij was weer op weg: hij sjouwt her en der rond in de stad. Mijn afwijzingen zijn hem rauw op zijn dak gevallen, maar mijn verre geliefde heerst over mij, beheerst mijn hart, mi...

Onder een andere naam heb ik hier gewag gemaakt van mijn buurman Herman, ook bekend onder de noemer boze buurman. Hij is nooit meer boos, gleed zojuist doodstil de lijkwagen in, dag buurman Herman.