Het zijn toch wel merkwaardige wandvullende levensgrote posters die zijn aangebracht tegen de wand van de winkelgalerij aan de Schouwburgpromenade.
Is het onvoorstelbaar en te gewaagd om te stellen dat de clichés welhaast ongeremd als mitrailleurvuur dat rolt van de tong en van de lippen van zov...
Mijn trotse naam; de naam van mijn voorouders, geschreven met ckx; de naam mij bij mijn geboorte meegegeven; de naam die ondanks alles vaak voorkomt in het Antwerpse telefoonboek, wordt kennelijk vaak beschouwd als een curiositeit en is vaak aanleiding tot het cliché: "U behoort zeker tot de rijke...
We staan te wachten in de hal van het tehuis, tot de glazen schuifdeuren beschilderd met een Tweemaster, zich openen. Voorzichtig stappen we naar buiten. Ze loopt beter dan ooit, de ‘sloffen’ die ze draagt vanwege haar ingezwachtelde onderbenen, geven haar ruimte. Ze leunt op mijn arm. Afkeurend...
Vroeger was alles beter. Ik weet het, het is cliché. Maar clichés zijn niet minder waar. Meestal zijn ze pijnlijk genoeg de enige waarheid.
Ik voetbalde vroeger weleens op straat. Gewoon midden op een doorgaande straat. De bal belandde regelmatig in een achtertuin. De langste of de lenigste klo...
Het is één van de vele onvergetelijke scenes uit Fawlty Towers. Een van de oudere gasten vraagt of er ook een gids is waarin staat wat er in Torquay te doen is. Een jonge gast, die in die aflevering nog vaker overhoop ligt met de hoteleigenaar, mengt zich terloops in de discussie met de opmerkin...