Oktober 1983 2

De schrijver Jan Boter was een charismatische man, met een donkere schaduw achter zijn zwarte lederen jas.
Hij deelde graag zijn rijkdom met jongeren, die hij opnam in zijn schrijverscultuur, door over hen schrijven. Ooit was hij van plan om in de voormalige danszaal te gaan wonen, en de rest van het huis te verhuren, om aan een extra inkomen te komen. Het kwam hem goed uit dat Maarten de zaal had opgeknapt voor het verjaardagsfeest voor Bjarne.


Het kroegmaatje van Bjarne uit de Nachtraaf, de flierefluiter Gerard Vroeg was uitgekozen als model voor een reclameserie voor een bekend kledingmerk. Zijn foto kwam in verschillende tijdschriften. Het ging hem voor de wind. En de kleren stonden hem goed.

Hij was, na het drinken van een halve liter wodka om het te vieren,op de laatste wolk gaan liggen om naar huis te gaan en hij had toen een nieuw licht verteerbaar erotisch gedicht geschreven.
Hij stuurde Bjarne het gedicht met onverbloemde emoties per post. Toen Bjarne het las kreeg hij rooie oortjes en vochtige ogen. Hij dacht aan de bloemen van de nacht. In zijn gedachten verschenen de laatste woorden van de brief van Kees.
“Telkens als ik aan liefde denk, denk ik aan Jou. Telkens als ik mooie dingen zie,
denk ik aan Jou. Wanneer ik in de problemen zit, denk ik aan Jou. Wanneer ik gelukkig ben,
voel ik je bij me.”


De erudiete Emma en de jeugdige Bjarne waren weer eens in een pittige discussie beland. Ze raadde hem het af om zich aan te sluiten bij een vereniging voor amateur schrijvers. Toen hij om de reden vroeg was ze duidelijk. Er liepen bij dat soort private clubjes allemaal kunstmatige autoriteiten rond, die de klok hadden horen luiden, maar die niet wisten waar de klepel hing. Zo vertelde ze met opgewonden stem.
Bjarne vroeg zich af waarom ze zo fanatiek werd. Hij mocht toch zelf beslissen wat hij van plan was met zijn leven. Ze zag kennelijk de gezelligheid en het stimulerende effect van de communicatie over het hoofd.
Ze bleef maar doorgaan, er stonden allerlei marsmannetjes en kruidenvrouwtjes in haar geheugen gegrift die haar gegriefd hadden. Zogenaamde leidende figuren die anderen hun keurslijf probeerden aan te meten. Het was veel beter volgens Emma om eerst eens wat echte literatuur te lezen en vervolgens zijn eigen weg te zoeken. De wereld wemelde van allerlei clubjes waar mensen hun eieren kwijt konden.
“Het is niets voor jou Bjarne, jij bent veel te eigenzinnig, je krijgt het binnen de kortste keren aan de stok met die dominante onnozelaars.”
Van dat laatste schrok Bjarne, want ze was immers zelf dominant, met dat verschil dat haar schoonheid en expertise dat toestonden. Hoe dan ook, de jeugdige Bjarne kreeg een onderbuikgevoel van haar fanatisme. En hij nam alles wat ze zei voor waarheid aan.
De dagen dat ze weg was ging Bjarne Gosse in de avond naar de Nachtraaf om er Gerard Vroeg te ontmoeten.
Het was een vreemde gast die Gerard Vroeg. Het ene moment zat hij in zak en as, een paar weken later ging het hem voor de wind. Maar dat kon kort duren, want hij gaf zijn geld, wanneer hij het had met graagte uit aan dure sieraden en cadeautjes voor het vrouwelijke schoon. Hij had een bijna dierlijke elegantie. Een knap gezicht en een soepel lichaam.
Hij had Maarten een lijst met namen gegeven, van mensen die Bjarne graag op zijn verjaardag zou willen zien. Peter Halm de schilder, Alex Huppelrat, de student sociologie, Arnold Roodkop de muziekdeskundige, Arthur en Trudy van school, Mohammed van de vechtsportvereniging, een paar vrienden van Gerard zelf, Mieke en Paultje van de universiteit, Berend zijn vroegere buurman, Lizzy van de carnavalsvereniging, de vriend van Peter Halm, nog wat mensen uit het uitgangsleven en een bekende fotograaf uit Amsterdam, en natuurlijk de eigenaar van de voormalige danszaal Jan Boter en Maarten en Gerard zelf. Ze kwamen uit op ongeveer vijfentwintig mensen.
Ze maakten een plan voor de catering en een muziekinstallatie.
Ze belden met Peter Halm over wanneer de schilderwerken werden opgehangen.
Jan Boter vond alles goed.

verjaardag expositie taal communicatie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 297