Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Oktober 1983 1

Frits de zwarte kater was in een ondeugende bui. Hij probeerde de leren bank van Emma te slopen. Bjarne kon hem niet de tuin in jagen, dus hij sloot hem op in de keuken om even af te koelen. De schade viel gelukkig mee, wat kleine krassen in het leer, van de krabbende kat. De plaid die in de woonkamerkast lag zou vast soelaas bieden. Frits had er een hekel aan als het regende.

Bjarne kon hem ook niet lang in de keuken laten. Er zat niets anders op dan hem even een kwartiertje aandacht te geven zodat hij zijn energie een beetje kwijt kon.

Het was leuk geweest met Frits. Achter een pingpong balletje aan hollen was voor hem een hele belevenis. Bjarne moest glimlachen om zijn capriolen.

Kees had dus een oogje op Bjarne, als hij zijn brief goed had begrepen. Bjarne kon niet ontkennen dat hij ook op Kees gesteld was, maar alle voorstellen die hij deed gingen hem voorlopig te ver. Intens en zonder taboes, ja ja, dat kon hij vinden, maar Bjarne had zich er niet in kunnen verdiepen. Hij kende de gevoelens nog niet goed.

Hij besloot een tijd te wachten met antwoorden, totdat hij zelf wat meer inzicht had in wat hij er nu eigenlijk mee moest.
Onderhuids voelde hij toch wel enige spanningen. De erotische foto’s en zijn onverbloemde liefdesbrief hadden er voor gezorgd dat Kees nog vaker in zijn gedachten was dan hij voorheen al was.

Ondertussen naderde de verjaardag van Bjarne. Maarten en Peter hadden een aardige verrassing bedacht. De voormalige danszaal in het huis van Jan Boter was omgetoverd in een donkerblauwe expositie ruimte. Peter Halm was de tekenwerkjes van Bjarne professioneel aan het naschilderen dankzij zijn fotografische geheugen.
“Het zinkend schip, de dronken diva, het eenzame eiland, ongeboren veulen, jongen telt snaren, de waanzinnige dans “ ze waren nu bijna allemaal door de kunstenaar Peter Halm op linnen doek vastgelegd. Bijna klaar voor de expositie en het verjaardagsfeest voor Bjarne Gosse.

Maarten Wolvenknaap was in overleg met Gerard Vroeg over wie er allemaal uitgenodigd moest worden.

Bjarne Gosse begon een beetje aan zichzelf te twijfelen. Hij dacht zelfs na over de voorstellen die Kees Broodakker had gedaan. Hij wilde komen logeren en dan samen met Bjarne slapen in zijn bed. Ze zouden dan wel zien wat er zou gaan gebeuren had hij geschreven. Intens en zonder taboes, wat bedoelde hij daar eigenlijk mee?

Misschien had Bjarne te veel laten merken dat hij Kees leuk vond en had Kees ook een onderhuids gevoel gehad wat niet meer te verdragen was. Wellicht was Kees daardoor tot zijn daden gekomen. Had hij daarom deze brief met onverbloemde emoties geschreven.
De jeugdige Bjarne blokkeerde. Hij durfde er niet aan te denken. Hij wilde op een andere manier over Kees denken. Bjarne had zijn brief bij de foto’s verstopt.

Peter Halm was bezig met de laatste kleurtoetsen op het schilderwerk “jongen telt snaren”. Subtiele schaduwpartijen gaven het werk een poëtische zeggingskracht.

Die nacht droomde Bjarne over Kees. Het was een vreemde maar hartstochtelijke droom. Misschien bracht het helderheid over wat hij al die tijd onderhuids had gevoeld. Intens en zonder taboes, het kwartje begon te vallen.


Bjarne had niet veel tijd om er over na te denken. De school zou binnenkort weer gaan beginnen en hij moest studeren voor de eerste testen die hij moest doen voor de examens die hij niet had gehaald.


Peter Halm was in zijn atelier bezig met de lijnvoering van het schilderwerk “de waanzinnige dans”. Zijn geheugen maakte overuren.

Schrijver: Bjarne Gosse, 4 januari 2022


Geplaatst in de categorie: hobby

4.0 met 1 stemmen 350



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)