Beschouwingen

Troost van Tom Waits

Tom Waits maakt unieke muziek en heeft een unieke rauwe stem. Dat door de eenvoud deze muziek toch zo troostrijk maakt als in nummers als 'hang down your head' met Keith Richards op gitaar, is tevens opmerkelijk. Tom kan mij troosten met zijn zware stem als ik het even niet meer weet en niets helpt, het zet je terug op de aarde deze muziek. En als je door de winter zoveel muziek gehoord hebt en het even niet meer weet wat te draaien kan Tom Waits muziek ook altijd want het is geheel eigen en verveeld niet.

Ik houd wel van de zachte kant van Tom Waits, de potten en pannen muziek kunnen mij niet zo bekoren, maar ook dat is een kant en het een kan niet zonder het ander. De eerste elpee met het nummer 'Rosie' blijft mijn favoriet maar ook het recentere werk is zeer goed en hij kreeg dan ook een Grammy voor Mule Variations.

Het eigenaardige is dat Tom zingt over de zelfkant van het leven en toch is het niet zielig, sterker het is mooi en sterk. Een bijzonder geluid in de muziek Tom Waits, en een bijzonder plekje in mijn hart en collectie.

Meer zeg ik er niet over, probeer het zelf eens en de fan wist het toch al, het gaat niet weer weg uit je hersens, het is muziek die blijft ook in deze moderne tijd en gelukkig hoor je het niet op de radio.

Come on up to the house, downbownd train, waltzing mathilda, en Hold on, allemaal tijdloos en zeer troostrijk, huiver en geniet! Ook zeer aan te bevelen bij strenge kou en een kapotte kachel en liefdesverdriet, we hebben allemaal baat bij Tom zijn stem en sound.

Schrijver: foppe oostenbrug, 10 januari 2009