Spelen voor de goden

Van bovenaf en van opzij het blijft een mooi schouwspel dacht ze.
Het was alleen wat lastig geweest het spelbord vorm te geven, niet dat ze het helemaal opnieuw moest vervaardigen uit het grote niets, nee het was er al een tijdje.

Het eerste spel bleek saai, ze raakte er snel op uitgekeken zeker als je de mate van vermaak uitzette tegen die tijd die ze nog voor zich had.
Het tweede met die beestjes was leuker, ze had alleen de harde reset een rotklus gevonden, de beestjes moesten weg zonder het spelbord al teveel te beschadigen.
Het was haar gelukt om met een gooi waar ze nu nog met trots aan terugdacht het grote landdeel te raken; hierdoor was het spelbord iets veranderd, een stukje land en de meeste beestjes verdwenen maar tegelijk was er een stukje zee voor teruggekomen, ook goed dacht ze, actie is reactie.

De nieuwe spelstukken waren iets complexer dan de beestjes, kleiner en met meer details.
Het ontwerp van de synapsen was een priegelklus geweest, maar daarvoor kreeg je nu wel iets meer kwaliteit.
De spelstukken waren in zekere mate zelflerend geworden.
En ze groeide in aantal, eerst langzaam, maar dat was te verwachten: het blijft een organisch proces en hoe meer er zijn om te contacten, hoe meer kans er is tot contact en hoe meer nieuwe er als gevolg van bijkomen, logisch allemaal.

Wat wel tegenviel was de ontwikkeling van het spelstuk, maar ja daar was ze zelf debet aan, ze hield niet van priegelwerk en aan de implementatie van de synapsen had ze wellicht iets meer aandacht moeten besteden, maar ja gedane zaken nemen geen keer.
Ze wist dat haar project een keer beoordeeld zou gaan worden door de projectleiders.
Ze hoopte op een goede uitkomst: dat zou betekenen dat ze door mocht naar een complexer project.
De geconditioneerde ruimte waar haar spelbord in ronddraaide zou binnenkort toch overgaan tot wederom het niets.
De energie pakketten die ze voor de verschillende spelborden gebruikte waren ouderwets in vergelijk met de pakketten van tegenwoordig de energieafgiftentenduur was relatief kort in verhouding tot die van de nieuwe pakketten.

Recyclen was niet aan de orde, de ontwikkelingen volgden elkaar snel op, ze zou de boel deleten en een nieuwe space openen.
Wel zonde bedacht ze, het is toch mijn project geweest, ik heb er veel van geleerd en de spelstukken waren nu juist bezig met het opvoeren van hun activiteiten.

De laatste tijd waren ze wel heel sterk geworden in het vernietigen van elkaar, ook dit is een organisch proces bedacht ze, waar observering toch allemaal goed voor is en ze maakte kort een aantekening in haar boekje.
Als er meer contacten, dan verdwijnen er ook steeds meer.
Sterker, er verdwenen er meer dan erbij kwamen.
Als dit zo doorging hoefde ze zelf de harde reset niet meer te geven en kon ze het spelbord laten uitdoven, of misschien meteen deleten.............

aarde evolutie delet evolutie deleten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.4 met 21 stemmen 1.244