Vrede is de stilte in jezelf

Laatst las ik dat één op de vier Nederlanders psychische problemen heeft, maar volgens mij zijn we allemáál min of meer geestelijk gestoord. We zijn erg vreemd bezig, want iedereen zoekt vrede en geluk, maar heel veel mensen schijnen te denken dat je geluk alleen maar kunt vinden als je veel geld hebt. En, sinds wanneer kunnen we vrede bewerkstelligen door oorlog te gaan voeren? Ik denk dat veel politieke leiders hun gezonde verstand helemaal kwijt zijn.

Vrede zoekt iedereen, maar die is niet in de buitenwereld te vinden. Daar is ontzettend veel onrust, eindeloos gedoe en herrie om van alles en nog wat. We laten ons door de media allerlei gedachten aanpraten en denken vervolgens ook nog dat het onze gedachten zijn. De volgende dag zijn er weer nieuwe feiten en we moeten bijblijven, denken we. Onze geest maakt overuren om al die nutteloze informatie te ordenen en weer te vergeten of in het geheugen te stoppen. Op deze manier komt er nooit rust in ons denken en voelen, laat staan vrede.

Wanneer het dan eindelijk een keer stil is, even rust, dan kijkt iedereen verbaasd op. Hè, wat is het ineens stil? Lopen in de natuur, aan de waterkant zitten en gewoon luisteren naar de geluiden van de natuur. Wie doet dat nog?

Elke eerste zondag van de maand zijn er mensen die dat wel doen: stil zijn met elkaar. Overal op de wereld zijn er mensen die mediteren. Zij zijn bezig met het temmen van hun zintuiglijke geest. Die geest is zo wild en onrustig als een tijger. Maar ook net zo moeilijk te beheersen, maar als dat lukt, vind je de vrede in jezelf. Daarom is stil zijn goed voor onze geestelijke ontwikkeling. Je kunt het wereldse buiten laten staan en er vrede mee hebben.

Zie ook: http://www.piramidai.nl

Schrijver: Hans de Heij, 20 maart 2010