Gerry van der Linden: Moment

Moment

Op een moment als dit
heerst de schaduwzijde
en voor de sombere blik van
jaargetijde een papierdunne
verbintenis van gemis.

Omdat het zenuw raakt
en het hart, achterlaten
anders is dan achterblijven
rollen de woorden als koorden
van onthechtenis.

Dit bericht is aan jou,
want tijd bedriegt ons
in herinnering van plaats,
handeling, en wat ik je
nog zeggen wou.


Gerry van der Linden is geboren in 1952 te Eindhoven.
Ze was twaalf jaar toen ze met schrijven begon.
Op haar achttiende vertoefde ze in Amsterdam en het was Remco Campert die haar ontdekte. In zijn blad 'Gedicht' verschenen haar eerste gedichten.
Ze debuteerde op jonge leeftijd met haar dichtbundel 'De aantekening'. De bundel kenmerkte zich als jong, fris, filosofisch en zeer kwetsbaar.
In 1978 (ze was 26) verhuisde ze naar Amerika. Ze las haar gedichten voor in San Francisco met o.a. Alan Ginsberg. Ze deed een Poetry Workshop aan The Art Institute en ze werkte in een Italiaans restaurant. Ze verscheen met de filmster/zangeres Cher op de televisie.

Na jaren keerde ze terug naar Amsterdam. In 1983 werd haar zoon Luan geboren, de vader is een uit Kosovo gevluchte Albanees.

Ze heeft tot nu toe zeven dichtbundels gepubliceerd, met name bij 'De Bezige Bij'.

Ook schreef ze een novelle en twee romans: 'Dolk' en 'Wind' (omstreden autobiografisch).
In het 'Hollands Maandblad' publiceerde ze verhalen en poëzie.
Poëzie ook in 'De Zingende Zaag', 'Optima' en 'Avenue Literair'.
In 2004 verscheen 'Goed volk' en in 2007 de tot nu toe laatste dichtbundel 'Glazen jas'.

Ze is eenvoudig, vakkundig, doeltreffend. Het is een weerspiegeling van het onvermogen en de onmacht in liefdesbanden. Denk aan de zin van Franz Kafka: 'Ich, Ich bin nur wie Glas'. Doorzichtig en uiterst kwetsbaar, breekbaar.

Ze reisde meerdere keren naar Indonesië.Enkele gedichten van haar zijn vertaald in het Bandumees.
Samen met Remco Campert las ze daar gedichten voor aan enkele universiteiten.
Ook deed ze er poëziefestivals met o.a. Rudy Kousbroek, Remco Campert, Hagar Peeters en Gerrit Komrij. Met J. Bernlef las ze gedichten voor aan het Nederlands Consulaat in Istanbul.
Ze is docent Schrijftraining en Poëzie aan de Amsterdamse Schrijversvakschool.
Ze geeft schrijfworkshops, ook bij haar thuis.
Ze heeft een haat-liefde-verhouding met haar schrijverschap, zou ze ook wel zonder die dwangneurose willen, maar haar glimlach verraadt ondanks alles toch een doorslaan naar het wel-schrijven, te meer omdat haar grootste kracht daar ligt.

Gerry van der Linden Moment

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.3 met 3 stemmen 229