Beschouwingen

De drie sterren

De eerste ster kwam, liefdevol en moeilijk, klein en troostend,een anker aan de hemel voor vele honderden jaren boven Europa, en de ster droeg een naam, ze heet Christendom.

Toen zonk de ster en bleef zinken, werd zwakker en zwakker en haar licht scheen nog amper en de meeste Europeanen haalden er hun schouders over op en dachten: Die ster interesseert ons nauwelijks nog.

En zie, toen kwam er een tweede ster op die veel leek op de eerste vertrouwde ster maar zoeter en mooier scheen en toch ook weer iets anders was. Het was een beter werkzame ster voor de nacht en de mensen werden meteen blij van deze ster.
En de ster had een naam, en ze heette Boeddhisme en de ster rees. Die ster vervulde geen enkele ziel.

En toen schrokken de astronomen van Europa want er kwam nu zo een prachtige en zo een grote en betoverende ster op en niemand wist hoe die ster eigenlijk heette en uit welke substantie die bestond.
De ster, de laatste der sterren boven Europa was veel geheimzinniger en veel spectaculairder dan de ster die gisteren nog zo welgevallig leek.
Deze derde ster had duizenden glanzende punten en was groter dan ooit een ster is geweest.

De mensen watertandden bij het zien en schouwen van deze ster, een tovenaarsster.
De mensen voelden zich onder die snel rijzende reuzenster zeer gelukkig en de ster die Boeddhisme heet was niet meer zo geliefd en die viel naar beneden. En de mensen werden boos op zichzelf dat zij die ster niet eerder hadden gevolgd vol punten en geheimzinnige lichten.
En die ster droeg een naam.
En die ster heet Sankaracarya.

En alle lieve Godsdienst was niet meer.