Die verdomde trein op het station in Salisbury

(voor John Christopher Wood (1901 - 1930))

Je bent geboren op 7 april 1901 in Knowsley, Merseyside, Engeland, nabij Liverpool, maar het is honderden jaren ouder. In 1589 speelde William Shakespeare in een toneelstuk in Knowsley. Jouw ouders waren de dokters Lucius en Clare Wood. Je studeerde aan het Marlborough College in Wiltshire, wat in 1843 is opgericht door de Church of England. Oud-leerlingen waren o.a. William Morris, Sir John Betjeman, Sir Anthony Hope, Louis MacNeice, Siegfried Sassoon, Charles Bernard Spencer en Charles Sorley, die op zijn 20-ste in de Slag om Loos overleed, gedood door een sluipschutter. De fantastische zanger Chris de Burgh was ook een oud-leerling, evenals de legendarische zanger Nick Drake, die op zijn 26-ste zelfdoding pleegde, gevloerd door een chronische depressie.

Je studeerde nog korte tijd geneeskunde en architectuur aan de Universiteit van Liverpool, maar pal daarna begon je een artistieke carrière. Op de Universiteit van Liverpool ontmoette je de schilder/etser/tekenaar Augustus Edwin John, die jou aanmoedigde om schilder te worden. In 1920 werd je door de Franse kunstverzamelaar Alphonse Kahn uitgenodigd om naar Parijs te komen. Vanaf 1921 was je een leerling van de Académie Julian in Parijs en ontmoette je o.a. Pablo Picasso, Jean Cocteau, de componist Georges Auric en de Russische kunstcriticus/oprichter van de Ballets Russes Sergei Diaghilev.

Rond de jaren twintig had jouw vader een algemene praktijk in Broad Chalke. Je schilderde daar enkele, belangrijke schilderijen, zoals 'Cottage in Broadchalke', 'Anemones in a Window', 'Broadchalke' en 'The Red Cottage'. Van 1922 tot 1924 reisde je door Europa en Noord-Afrika. Je was biseksueel. In de zomer van 1921 ontmoette je de Chileense, homoseksuele diplomaat José Antonio Gandarillas Huici, die 14 jaar ouder was, en met wie jij een liefdesrelatie had. Ondertussen had je een affaire met Jeanne Bourgoint. In 1926 maakte Constant Lambert een waanzinnig schoon portret van jou. In 1927 maakte je een typisch zelfportret met een kleurrijke trui en een streng, despotisch gelaat. In 1927 wilde je met de schilderes/schrijfster/dichteres Meraud Guinness trouwen, maar haar ouders waren daar fel tegen. Meraud trouwde in 1929 met de Chileense schilder Álvaro Guevara.

Vanaf 1928 had je een seksuele relatie met de Russische Frosca Munster. In april 1929 hield je een solo-expositie in Tooth's Gallery in Bond Street, Londen, waar je de patrones Lucy Wertheim ontmoette, die jou financieel volop heeft ondersteund, net als de schilder/graficus Walter Sickert. Zij overleed in 1971 in Brighton, op haar 89-ste.
Je was bevriend met de schilderes Winifred Nicholson en haar man de schilder Ben. De opa van Winifred was bevriend met William Morris en Edward Burne-Jones.

Je was verslaafd aan opium en in 1930 werd je psychotisch en had je permanent een revolver op zak. On 21 augustus 1930 ging je naar 'The County Hotel' in Salisbury voor een lunch met jouw moeder en zus. Je liet hen een selectie van jouw nieuwste schilderijen zien. Nadat je afscheid van hen nam, ben je onder een trein op het treinstation van Salisbury gesprongen. Je werd 29 jaar en je bent in het kerkhof van de All Saints Church in Broad Chalke begraven. Jouw grafsteen-monument is door jouw collega-kunstenaar en beeldhouwer Arthur Eric Rowton Gill gemaakt.

John Christopher Woo José Antonio Gandari Meraud Guinness

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.7 met 3 stemmen 163