Een linke obsessie teveel

(voor Alexandrine Tinne (1835 - 1869))

Je bent geboren als Alexandrine (Alexine) Pieternella Françoise Tinne op 17 oktober 1835 in Den Haag. Jouw rijke vader was Philippe Frédéric Tinne (1772 - 1844) en jouw moeder was barones Henriette Marie Louise van Capellen (1796 - 1863), de oudste dochter van de vice-admiraal jhr. Theodorus Frederik van Capellen (1761 - 1824), getrouwd met Petronella de Lange (1779 - 1835).

In 1793 was Theodorus commandant van een oorlogsschip met 56 kanonnen, waarmee hij tijdens de expeditie van de Dordtse marine-officier Baron Pieter Melvill van Carnbee 75 Nederlandse slaven in Algiers bevrijdde.

'De handel in slaven hoorde bij de (legale) kaapvaart, die op zich weer deel uitmaakte van de gebruikelijke oorlogvoering. Zeelieden werden vaak opnieuw ingezet op een schip, maar dan als slaaf en dus zonder betaling. De Noord-Afrikaanse kapers werkten met roeiers, dus het leven van een roeislaaf zal het lot zijn geweest van de gevangengenomen zeelieden.' Uit 'Turkenliefje' (2019) van Lydia Rood.

Jouw vader was 63 jaar, toen jij geboren werd. Jouw moeder was Lady-in-Waiting (hofdame) voor koningin Sofia, net als de ongehuwde hofdame Theodora Frederika van Limburg Stirum (1844 - 1922). Jij kreeg thuis onderwijs en jij speelde uitstekend piano. Je kon ook heel mooi tekenen. Je woonde naast de Koninklijke Bibliotheek, die je als privé-bibliotheek gebruikte. Daar vond je de boeken over verre, onbekende landen en volken. Je was acht jaar, toen jouw vader overleed. Daardoor waren Henriette en jij ineens de rijkste vrouwen van Nederland. Je maakte bizarre, opvallende hoeden en jurken en je reed wild op jouw paard om de Haagse bourgeoisie te shockeren. Tussen 1855 en 1860 werd jij prachtig gefotografeerd door Robert Jefferson Bingham, waarschijnlijk in zijn atelier in het Nouvelle Athènes Quartier in Parijs.

In de zomer van 1861 reisde je naar de Witte Nijl gebieden. Op 9 januari 1862 ging je met jouw moeder en jouw tante Adrienne Steengracht naar Khartoum, de hoofdstad van Soedan, gelegen aan de samenvloeiing van de Witte Nijl en de Blauwe Nijl. Khartoum is in 1821 gesticht door Ibrahim Pasha. Het was een handelscentrum met een bloeiende slavenhandel. Jullie gingen via de Witte Nijl naar Gondokoro, waar jullie de eerste Europese vrouwen waren, die daar arriveerden. Jij werd ziek en jullie moesten op 20 november 1862 naar Khartoum terug.

Jij ontmoette de ontdekkingsreiziger/ornitholoog Theodor von Heuglin en de ontdekkingsreiziger/botanicus Hermann Steudner (1832 - 1863), die naar de Bahr el Ghazal rivier wilden reizen, een zijrivier van de Witte Nijl, die in 1772 door de geograaf/carthograaf Jean-Baptiste Bourguignon d'Anville in kaart is gebracht. Theodor en Hermann vertrokken op 25 januari 1863 en Henriette en jij volgden hen op 5 februari 1863. Adrienne bleef ruim 14 maanden in Khartoum achter. Theodor wilde ook de gebieden rondom de zijrivieren verkennen. Tijdens de reis leed iedereen aan een ernstige koorts. Op 10 april 1863 overleed Hermann in Wau, bij de Jur rivier. Hij werd 30 jaar. Jouw moeder overleed in juli 1863, net als één van de vier, Nederlandse dienstmeiden.

Eind maart 1864 waren jullie na veel gevaren en ontberingen terug in Khartoum, toen Adrienne en een andere dienstmeid ook overleden. Jij begroef Adrienne en één dienstmeid. De lichamen van Henriette en de andere dienstmeid nam je mee naar Cairo. Daar kreeg je bezoek van jouw halfbroer John Tinne, die jou probeerde om te praten om jou mee naar Nederland te nemen, wat mislukte. Hij vertrok met de twee lichamen. Henriette werd op de begraafplaats Oud Eik en Duinen in Den Haag begraven. Vanuit Cairo bezocht je o.a. Algerije en Tunesië. In 1868 lukte het jou niet om de Touaregs te bereiken.

In januari 1869 probeerde je opnieuw de Touaregs te bereiken, waarbij je in Murzuk de ontdekkingsreiziger Gustav Nachtigal ontmoette, met wie je de Sahara-woestijn wilde doorkruisen. Gustav wilde eerst nog naar het Tibesti-gebergte, waardoor jij besloot alleen met jouw karavaan naar het zuiden te gaan, wat langzaam ging, want jij leed aan jicht en ogenontsteking en jij kon geen orde houden. Op 24 juli 1869 maakten jullie een kamp bij Wadi Sjergui. Jij had de Touareg-vorst Ichnoechem ontmoet en je was helemaal weg van hem. Je zou hem in Ghat opnieuw ontmoeten.

Op 1 augustus 1869 werd jij samen met twee Nederlandse zeelieden in het kamp vermoord door een bende Touaregs. Jij werd met een zwaard in jouw nek en tegen jouw tanden geslagen. Er volgde een geweerschot en daarna lieten ze jou doodbloeden. Dat was in de Fezzan regio, nabij Ghat. Jij werd 33 jaar.

Jij was het slachtoffer van een machtsstrijd tussen de Touaregs onderling, waarbij het vermoorden van christenen de barbaarse, eerloze, krankzinnige inzet was. Op die laffe, omslachtige en kromme manier dachten ze de machthebber van de noordelijke Touaregs, Ikhenukken, af te kunnen zetten. Door jou te vermoorden, wilden ze enkel bewijzen dat Ikhenukken te slap was om reizigers te beschermen. Verder werden ze ook nog eens geholpen door jouw Arabische gidsen, die in feite ordinaire, hebzuchtige dieven waren, die dachten dat jij goud in jouw watertanks had verstopt.