De Nel Benschop van het 19-de eeuwse Engeland
(voor Adelaide Anne Procter (1825 - 1864))
Je bent geboren op 30 oktober 1825 in Londen, op 25 Bedford Square in Bloomsbury. Johm, 1ste graaf van Eldon woonde met zijn vrouw Elizabeth Surtees en hun vier kinderen op nr. 6. De uitgever Jonathan Cape woonde op nr. 30. In 1919 overleed zijn eerste vrouw Edith Louisa Creak, met wie hij twee dochters had gekregen. In 1927 hertrouwde hij met Olyve Vida James, met wie hij een zoon en een dochter kreeg. Olyve overleed in 1931 en in 1941 hertrouwde hij met Kathleen Mary Webb, met wie hij een zoon kreeg. De acteur Johnston Forbes-Robertson woonde op nr. 22, samen met zijn vrouw, de actrice Gertrude Elliott, met wie hij vier dochters kreeg. Johnston overleed op 6 november 1937. En de romanschrijver Anthony Hope woonde in deze straat, samen met zijn vrouw Elizabeth Somerville en hun twee zonen en één dochter.
Jouw vader was de dichter Bryan Waller Procter, die ook commissaris in Lunacy was. Jouw moeder was Anne Skepper. Jouw vader studeerde aan de Harrow School, net als veel andere dichters en schijvers. Jouw familie had veel literaire vrienden. De romanschrijfster Elizabeth Cleghorn Gaskell was graag bij jullie op bezoek. Zij was 15 jaar ouder dan jou. In 1848 debuteerde zij met haar roman 'Mary Barton'. Jouw vader was bevriend met Charles Dickens, Charles Lamb en Leigh Hunt. William Wordsworth en William Hazlitt waren bekenden van hem. De schrijfster/actrice Fanny Kemble vond dat je echt op een dichteres leek en Dickens benoemde jouw snelle intelligentievermogen. Je was veelbelezen en grotendeels autodidactisch.
In 1843 verscheen jouw eerste gedicht 'Dienende engelen' in het 'Heath's Book of Beauty'. Onder het pseudoniem Mary Berwick publiceerde jij 73 gedichten in het weekblad 'Household Words', uitgegeven door Dickens, die er pas na een jaar achter kwam dat jij Mary was.
Rond 1850 studeerde je aan de het Queen's College in de Harley Street 43-49, in 1848 opgericht door de schrijver/theoloog Frederick Denison Maurice, mede-oprichter van het christelijk socialisme. Je kreeg les van de schrijvers Charles Kingsley en Henry Morley en de componist John Ryke Hullah. Morley was professor Engelse literatuur en Rabindranath Tagore was ook een leerling van hem. In 1851 werd jij rooms-katholiek en begon jij voor diverse liefdadigheidsdoelen en feministische doelen te werken. Je was lid van de feministische Langham Place Group en je was bevriend met de feministen Bessie Rayner Parkes en Barbara Leigh Smith. Bessie was ook een dichteres. In 1858 publiceerde jij het korte verhaal 'Three Evenings in the House' en jouw dichtbundeldebuut 'Legends and Lyrics'. In 1858 hielp je mee aan de oprichting van het 'English Woman's Journal'. Vanaf 1858 was je enkele jaren met iemand verloofd. Deze onbekende heeft de verloving beëindigd. In 1861 verscheen deel twee van 'Legends and Lyrics' en in 1862 verscheen 'A Chaplet of Verses', waarvan de opbrengst naar een nachtopvang voor vrouwen en kinderen in Oost-Londen ging.
Je was in wezen lesbisch en je had een liefdesrelatie met de schrijfster/journaliste Matilda Mary Hays, die George Sand vertaalde. Jullie waren smoorverliefd op elkaar. Matilda had 10 jaar een liefdesrelatie met de actrice Charlotte Cushman, die ook een liefdesrelatie met de beeldhouwster Emma Stebbins en de actrice Emma Crow had. Jij schreef het liefdesgedicht 'A Retrospect' voor Matilda en jouw eerste dichtbundel heb je aan haar opgedragen. Zij droeg herenkleren. De Italiaanse schilderes Emma Camilla Angela Maria Gaggiotti Richards maakte een schoon portret van jou, wat nu in de National Portrait Gallery te Londen hangt. Zij was getrouwd met de schrijver/journalist Alfred Bate Richards, die Dickens kende. Jij was de lievelingsdichteres van koningin Victoria en veel van jouw gedichten zijn op muziek gezet. Jouw bekendste gedicht 'A Lost Chord' is door Sir Arthur Sullivan op muziek gezet.
In 1862 werd jij ziek, waarschijnlijk door jouw vele liefdadigheidswerk. Een herstelpoging in de mineraalwaterbronnen van het kuuroord Malvern mislukte. Catherine Thomson Dickens ging daar ook naartoe. Na bijna een jaar in bed te hebben gelegen, overleed jij op 3 februari 1864 in Londen door tuberculose. Je werd 38 jaar en je bent in de Kensal Green Cemetery begraven. Jouw vader overleed op 5 oktober 1874. Jouw gedichten zijn veelal doorspekt met religieuze motieven en uitlatingen, die soms regelrecht uit de liturgie van de roomse kerk komen. Je ziet het individualisme aarzelend naar boven komen drijven. In de andere landen was dat niet anders. Om het kras te stellen zijn het voornamelijk brave, tuttige, oerdomme, naïef-vrome, clichématige, klakkeloos ja-knikkende, tenenkrommende volstrekt hilarische Nel Benschopjes.
De pelgrims
De weg is lang en somber,
Het pad is somber en kaal;
Onze voeten zijn versleten en moe,
Maar we zullen niet wanhopen.
Zwaarder was Uw lijden,
meer desolaat Uw weg; -
Oh Lam van God die de
Zonde van de wereld wegneemt,
Heb genade met ons.
De sneeuw ligt dik om ons heen
In de donkere en sombere nacht,
En de storm woedt boven ons,
En de sterren hebben hun licht verborgen;
Maar zwarter was de duisternis
Rond het Kruis van Golgotha die dag; -
Oh Lam van God die de
Zonde van de wereld wegneemt,
Heb genade met ons.
Onze harten zijn zwak van verdriet,
Zwaar en moeilijk te dragen;
Want wij vrezen de bittere Morgen;
Maar we zullen niet wanhopen;
Gij kent al onze angst,
En U zult het doen stoppen, -
Oh Lam van God die de
Zonde van de wereld wegneemt,
Geef ons Uw Vrede!
Adelaide Anne Procter
Geplaatst in de categorie: idool
Adelaide Procter Matilda Hays Charles Dickens
1.550
Geef je reactie op deze inzending: