Een tragisch bindende factor met Sylvia Plath

(voor Amelia Rosselli (1930 - 1996))

Je bent geboren op 28 maart 1930 in Parijs. Jouw moeder Marion Catherine Cave was in Engeland geboren en een activiste van de Engelse Labour Party. Jouw vader was Carlo Alberto Rosselli, een filosoof, journalist, historicus, activist en antifascist. Jouw oma Amelia Pincherle Rosselli was een schrijfster en anfasciste, geboren in een liberale, Joodse familie. Jouw opa was Giuseppe Emanuele Rosselli, die op 9 september 1911 in Florence overleed. Hij werd 19 jaar. Zijn broer Carlo Pincherle was de vader van Alberto Moravia.

Op 9 juni 1937 werden jouw vader en jouw oom Nello in Bagnoles-de-l'Orne door militieleden van de fascistische organisatie 'La Cagoule' vermoord. Dit was met medewerking van de Italiaanse, militaire inlichtingendienst. Jouw vader werd 37 jaar. Je verhuisde naar Zwitserland en daarna naar Amerika. Je studeerde onregelmatig literatuur, filosofie en muziek. In 1946 was je in Italië, waar jouw studieresultaten niet werden erkend, waardoor jij naar Engeland ging om af te studeren. Van 1940 tot 1960 deed jij aan muzikale theorie, etnomusicologie en compositie, waar jij essays over schreef. In 1948 begon jij als vertaalster Engels voor enkele uitgeverijën in Rome en Florence te werken. Je werkte ook voor de Rai, terwijl je literaire en filosofische studies volgde.

In 1949 overleed jouw moeder. Er volgden andere, heftige gebeurtenissen en je kreeg last van voortdurende zenuwinzinkingen. In de Zwitserse en Engelse psychiatrische klinieken kreeg je de diagnose paranoïde schizofrenie, wat je nooit wilde accepteren. Je had het dan over de ziekte van Parkinson en verwondingen aan het extrapiramidale systeem, die op jouw 39-ste begonnen.

Je bezocht de literaire kringen in Rome. Dit ging meestal via jouw vrienden, de schrijver/schilder/politicus/antifascist Carlo Levi en de schrijver/dichter/politicus Rocco Scotellaro, die op 15 december 1953 overleed door een hartaanval. Hij werd 30 jaar. In 1945 verscheen Levi's autobiografische roman 'Cristo si è fermato a Eboli' (Christus is gestopt bij Eboli) bij Giulio Einaudi Editore, in 1933 opgericht door de uitgever Giulio Einaudi (1912 - 1999) op de Via Arcivescovado 7, op de derde verdieping, in Turijn. Einaudi werkte samen met Cesare Pavese, Elsa Morante, Italo Calvino en de animator Leone Ginzburg, die op 5 februari 1944 door de martelingen van SS-ers is vermoord. Hij werd 34 jaar en hij is begraven in de Cimitero del Verano in Rome. Verder werkte Einaudi o.a. samen met de schrijver Elio Vittorini, getrouwd met Rosa Quasimodo, de zus van de dichter Salvatore Quasimodo, die in 1959 de Nobelprijs voor de Literatuur ontving, de musicoloog/muziekcriticus Massimo Mila en de schrijver/journalist Giaime Pintor, die op 1 december 1943 op zijn 24-ste overleed door een achtergelaten mijn van het Duitse leger.

Jouw oma Amelia overleed op 26 december 1954 in Florence. In de jaren zestig werd jij lid van de Partito Comunista Italiano en publiceerde je vooral in tijdschriften. Je werd ontdekt door Pier Paolo Pasolini, de dichter Andrea Zanzotto en de dichter/schrijver Giovanni Raboni. Raboni was in 1958 getrouwd met Bianca Bottero, met wie hij drie kinderen kreeg; Lazarus, Pietro en Giulia. Na twaalf jaar huwelijk begon Raboni een liefdesrelatie met de schrijfster/academica Serena Vitale, met wie hij in 1979 trouwde. Twee jaar later was de scheiding, omdat hij een liefdesrelatie met de dichteres/vertaalster Patrizia Valduga kreeg. Dit duurde 23 jaar, tot zijn overlijden door een hartaanval op 16 september 2004 in Fontanellato. Hij werd 72 jaar en hij is in de Cimitero monumentale di Milano begraven.

In 1963 publiceerde jij 24 gedichten in het literaire tijdschrift 'Il Menabò', in 1959 opgericht door Elio Vittorini en Italo Calvino. In 1964 verscheen jouw dichtbundeldebuut 'Variazioni beliche' bij Garzanti in Milaan, met een voorwoord van Pasolini. In 1969 verscheen 'Serie ospedaliera'. Op 4 januari 1975 overleed Carlo Levi. In 1976 verscheen 'Documento (1966 - 1973)' en in 1980 'Primi scritti (1952 - 1963)'. In 1981 verscheen het lange gedicht 'Impromptu' en in 1983 'Appunti sparsi e persi, 1966 - 1977'. De laatste jaren woonde je in de Via del Corallo in Rome. Je was zwaar depressief en op 11 februari 1996 pleegde je zelfdoding. Je sprong uit jouw appartement op de vijfde verdieping, nabij de Piazza Navona in Rome. Je werd 65 jaar en je bent in de Cimitero acattolico di Roma begraven.

Jouw sterfdatum is een directe verwijzing naar 11 februari 1963, toen Sylvia Plath zelfdoding pleegde. Jij hield van Sylvia's poëzie, die je vertaalde. Ook al wilde je niet openlijk toegeven, dat je aan schizofrenie leed, ten diepste in jezelf wist je wel beter en beschouwde je Sylvia Plath, die eveneens aan schizofrenie leed, als een dierbare zielszuster.