Onder de mokerslagen van het brute kapitalisme

(voor Mary Edna Tobias Marcy (1877 - 1922))

Jij bent geboren op 8 mei 1877 in Belleville, Illinois. Als kind werd jij wees en gingen jouw broer en zus naar familie. Jij werkte, terwijl jij naar de middelbare school ging. Toen jij een vaste baan als telefooncentrale-operator had, kwamen jouw broer en zus weer bij jou wonen. Jij hebt jezelf stenografie geleerd. Jij was actief in de politiek en in 1896 werd jij ontslagen, omdat jij een button van de populistische democraat William Jennings Bryan droeg, die president wilde worden, maar William McKinley werd het. Zijn dochter Ruth Bryan Owen was de eerste ambassadrice van Amerika in Denemarken en IJsland. De advocaat Clarence Seward Darrow vernam van jouw ontslag en hij deed er alles aan om jou te helpen. Zo werd jij kantoorsecretaresse van William Rainey Harper, de president van de University of Chicago en de Bradley University.

Door deze baan bij Harper kon jij gratis aan de universiteit studeren. Jij studeerde psychologie bij de psycholoog/filosoof John Dewey en jij volgde cursussen in de literatuur en de filosofie. Jij trouwde met de socialistische journalist Leslie A. Marcy en jij ging in Kansas City wonen. Leslie werkte ook voor het grootste, linkse tijdschrift 'The International Socialist Review'. Van 1902 tot 1905 was jij de secretaresse van een ambtenaar van een groot vleesverpakkingsbedrijf. Jij begon het tijdschrift 'Letters of a Pork Packer's Stenographer', waarin jij de gevaarlijke arbeidsvoorwaarden en lage lonen in de verpakkingsindustrie aankaartte. Je kreeg aandacht van de radicalen in heel Amerika en je getuigde tegen jouw werkgevers voor een grand jury in Chicago, waardoor jij jouw baan verloor. Je ging bij de Associated Charities of Kansas City werken, waar je als eerste de situatie van de armen vernam. Jij publiceerde 'Out of the Dump' in de 'International Socialist Review' en jij bekritiseerde jouw werkgever, want de armen hebben meer behoefte aan concrete, fysieke hulp, dan aan paternalistische lezingen.

In 1903 werd je lid van de Socialistische Partij van Amerika. Jij had een liefdesrelatie met de linkse uitgever van de 'International Socialist Review' Charles Hope Kerr, die in 1904 van zijn vrouw May Walden Kerr scheidde. Je woonde een jaar in Hot Springs, waar je freelance schrijfster was. Daarna werkte je tot jouw overlijden voor Charles H. Kerr & Co. in Chicago als assistent-redactrice en secretaresse van Charles Kerr. In 1910 en 1911 publiceerde jij 8 artikelen, getiteld 'Beginners' Course in Socialism and the Economics of Karl Marx', wat in 1911 ook als het succesvolle boek 'Shop Talks on Economics' verscheen. Na 1915 publiceerde je vooral onder pseudoniemen. Je schreef ook een roman, een toneelstuk, twee kinderboeken en diverse korte verhalen en gedichten.

Jij zocht naar aansluiting met personen van de antimilitairistische Zimmerwald-beweging, zoals de Nederlandse, marxistische theoreticus/journalist Sebald Justinus Rutgers, geboren op 25 januari 1879 in Leiden, en de Nederlandse astronoom/filosoof/marxist Antonie Pannekoek, geboren op 2 januari 1873 in Amsterdam. Rutgers schreef invloedrijke artikelen in de 'ISR' en hij financierde de Socialist Propaganda League of America, de voorloper van de Communistische Partij van Amerika (CPUSA). Bill Haywood, Elizabeth Gurley Flynn en Arturo Giovannetti schreven ook in de 'ISR'. Op 7 april 1917 verklaarde Amerika Duitsland de oorlog en werd de 'ISR' niet meer door de U.S. Mail verstuurd. Begin 1918 stopte het tijdschrift 'ISR' en werd jij lid van de Industriële Arbeiders van de Wereld (IWW). Jouw poging om het tijdschrift 'The Labor Scrapbook' te lanceren, mislukte. Het Ministerie van Justitie plunderde het huis van Leslie en jou. Ze waren op zoek naar bewijsmateriaal over oorlogsverzet. Jij spaarde geld voor de vrijlating van de IWW-politicus Bill Haywood, maar die vluchtte in 1921 naar Rusland, waardoor jullie huis in Bowmanville verloren ging.

Jouw depressieve inborst verergerde. Ondanks jouw inzet om een solide front tegen de kapitalistische tegenstanders te vormen, daalde de aanhang van het socialisme enorm. Je was zwaar gedesillusioneerd. Op 8 december 1922 pleegde jij zelfdoding door jezelf te vergiftigen. Jouw laatste woorden waren: 'I want rest. No funeral, no flowers, cremation.'. Jij werd 45 jaar.