In de roes van het pijnlijke verlangen

(voor Pentti Saarikoski (1937 - 1983))

Jij bent geboren op 2 september 1937 in Impilahti, in de Finse deelstaat Raja-Karelië, wat nu de Republiek Russisch Karelië is. Jouw ouders waren Simo Saarikoski en Elli Snellman, die van adel was. Jouw oudere broer was Ismo en jouw jongere zussen waren Sirkka en Inkeri. Sirkka Marjatta is geboren op 4 mei 1939 en zij was een schrijfster, die o.a. in 1987 'Mijn broer Pentti (memoires)' publiceerde. Zij trouwde met de cellist Karoly Garam (1941, Eger), met wie zij 4 kinderen kreeg; Sami, Teemu, Kati en Satu. Sirkka overleed op 10 mei 2018. Jij ging naar het Helsinki Fins Normaal Lyceum voor jongens uit 1867 op Ratakatu 6 in het district Punavuori. De rector/hoofddocent was Rafael Holmström, Doctor in de Theologie en priester. De dichter/edelman Bertel Gripenberg ging ook naar deze school. De actrice/schrijfster/danseres Elli Tompuri was zijn muze en Tammela Hanna Brummer was zijn vrouw. Andere oud-leerlingen waren de schrijvers Arvid Järnefelt, Raoul Palmgren, Panu Rajala, Mika Toimi Waltari, en de dichter Otto Toivo Lyy/Mähönen. Jouw schoolgenoten waren de historicus Matti Klinge en de schrijver/bioloog Anto Leikola.

Jij schreef onder het pseudoniem Nose voor de studentenkrant Ylioppilaslehti, het dagblad Uusi Suomi en de krant Kansan Uutiset. Samen met de anderen bespotte jij de kerk, het leger, de politiek en alle soorten van conservatisme. Jouw wekelijkse, parodie-getinte kritieken verschenen twee jaar in Ylioppilaslehti. In 1958 verscheen jouw dichtbundeldebuut 'Runoja' (Gedichten) bij uitgeverij Otava. In 1958 verscheen ook de bundel 'Andere gedichten' en in 1959 verscheen 'Gedichten en Gedichten van Nijlpaarden'. In 1961 verscheen 'Van de wereld', in 1962 'Wat is er echt aan de hand?', in 1965 'Ik ga waar ik ga' en in 1966 'Hardop' en 'Lied voor lied weg'. In 1964 verscheen jouw prozadebuut 'De bladeren van onze herinneringen zijn dood', met fragmenten uit de dagboeken van jouw vader. In Praag had jij een liefdesrelatie met de Oost-Duitse dichteres Sarah Kirsch, geboren op 16 april 1935 in Limlingerode als Ingrid Hella Irmelinde Bernstein. Jij ontmoette Sarah in september 1966 en zij vond het moeilijk om een visum voor het Westen te krijgen.

In 1958 trouwde jij met de schrijfster Tuula Hilkka Annikki Unkari, geboren op 27 december 1936 in Vyborg. Jij ontmoette haar in het zomerhuis op het eiland Kivisaari in Helsinki. Dat is een kampcentrum van de Helsinki parochies en het hoofdgebouw is de Art Nouveau villa Merilinna. Tuula was toen 13 jaar. Op 1 oktober 1958 werd jullie dochter Helena Maaria Saarikoski in Helsinki geboren. Zij is een onderzoekster van folkloristiek en docente folkloristiek en vrouwenstudies aan de Universiteit van Helsinki. Zij was getrouwd met de acteur Harri Hyttinen, met wie zij in 1987 de zoon Otso kreeg. Op 24 juni 1961 werd jullie zoon Juri Pekka Saarikoski geboren. Hij is een kunstschilder en kunstdocent, o.a. aan de Aalto University School of Arts, Design and Architecture. In 1964 zijn Tuula en jij gescheiden. Tijdens jouw huwelijk met Tuula had jij een liefdesrelatie met de journaliste/vertaalster Leena Larjanko (1941, Helsinki), met wie jij op 4 oktober 1963 de zoon Jaakko Saska kreeg, een journalsit, getrouwd met de journaliste Laura Elina Pekonen (1974), hoofdredactrice van de diepgaande inhoud van de krant Helsingin Sanomat. Saska en Laura schreven het boek 'Trump - A Man Like America' uit 2016. Zij kregen twee zonen. Met zijn eerste vrouw, de schrijfster Anja Kyllikki Kauranen (1954, Helsinki) kreeg Saska 2 dochters.

Van 1964 tot 1966 was jij met Marjukka Mela getrouwd. In 1964 werd jullie dochter Hertta geboren. Hertta heeft paarden, honden en een witte en zwarte poes. Als actieve communist stelde jij jezelf in 1966 en 1970 kandidaat voor het parlement van de SKDL-lijsten, maar jij werd niet gekozen. Van november 1966 tot januari 1967 was jij in Praag en in 1967 verscheen jouw boek 'Tijd in Praag'. Postuum verscheen in 1998 'Praagse Dagboeken'. Jij werd als beroemd persoon nauwlettend gevolgd. Jouw persoonlijkheid en schrijfwerk werd door jouw zware alcoholisme beïnvloed. In 1968 werd jij vanwege een deliriumaanval in een ziekenhuis opgenomen. Vlak door deze aanval schilderde jij 'Patria o muerte' op de muur van jouw appartement, een uitspraak van Che Guevara. Jij bleef levenslang een alcoholist. Jouw laatste vrouw Mia Berner zei, dat jij zo'n 3 pakjes North State per dag rookte en bijna continu in een staat van minstens een paar glazen was. Jij zei zelf, dat het 2 pakjes North State waren en minstens 1 of 2 flessen drank per dag. Toen jouw toestand in de laatste jaren snel verslechterde, kon jij niet meer lange tijd werken. Van 1967 tot 1975 was jij met de schrijfster/journaliste Tuula-Liina Irmeli Puuppo (1942, Loimaa) getrouwd, met wie jij in 1969 in Helsinki de dochter Anna kreeg. Anna is tuinbouwondernemer en zaailingkweker in Liperi. Zij is getrouwd en zij heeft 2 kinderen.

In 1974 verhuisde jij naar Zweden. In 1975 verscheen de dichtbundel 'En we bleven achter met een rustige avond', die jij samen met Mia schreef. Van 1975 tot 1983 was jij met de schrijfster en universitair docente Mia Berner (13 juni 1923 - 9 december 2009) getrouwd. Na haar pensionering woonde Mia op het eiland Tjörn en in 2003 ging zij naar Noorwegen terug. In 1977 verscheen deel 1 van de Tiarnia-reeks, de dichtbundel 'Dansvloer op de berg'. In 1980 verscheen deel 2 'Uitnodiging om te dansen' en in 1983 verscheen deel 3 'Schemering danst'. Deze reeks verscheen onder toezicht van Mia. De laatste jaren van jouw leven verbleef jij in Valamo. Jij overleed op 24 augustus 1983 in Joensuu. Jij werd 45 jaar en jij bent in de begraafplaats van het Nieuw Valamo-klooster op Valamontie 42 in Pohjois-Heinävesi begraven. Heinävesi ligt aan de oever van het meer Juojärvi. Het Nieuw Valamo-klooster wordt ook wel het Transfiguratieklooster genoemd. Er huist een Fins-orthodoxe kloostergemeenschap en in de hoofdkerk hangt de historisch belangrijkste, wonderwerkende icoon van Finland 'Konevitsa's Moeder Gods', die rond 1500 is gemaakt. Het is een kopie van de icoon, die de heilige, Russische Arseni van Konevitsa in 1393 als geschenk uit Athos meenam. Arseni was de stichter van het Konevitsa Klooster van de Geboorte van de Theotokos. De originele icoon is verdwenen. Op 15 juli 2021 is jouw eerste vrouw Tuula Unkari in Helsinki overleden. Zij was bevriend met de Dalai Lama.

Pentti Saarikoski

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66