Italiaanse grandeur

(voor Maria Luisa Spaziani (1922 - 2014))

Jij bent geboren op 7 december 1922 op Saluzzo 30 in Turijn. Jouw rijke vader Ubaldo Spaziani had een bedrijf, dat machines voor de chemische- en zoetwarenindustrie produceerde. Jouw moeder Adalgisa kwam uit Mongardino d'Asti. Op 7 maart 1931 werd jouw zus Bianca Maria geboren en in 1932 werd jouw vader directeur van Venchi Unica. Rond 1935 werkte hij in de pastafabrieken van Triëst. Jouw vader stuurde jou naar de Philologische Club van Corso Valdocco. Jij schreef jouw eerste artikel in de krant Pietro Micca, al debuteerde jij eerder in de Gazzetta del Popolo. In het Bertola Instituut ontmoette jij Vincenzo Ciaffi, die jou bij de Latijnse dichters introduceerde. Jij vertaalde Catullus. Vincenzo introduceerde jou ook bij de hedendaagse dichters; Eugenio Montale, de openlijk homoseksuele Sandro Penna, Mario Luzi, Leonardo Sinisgalli en Libero De Libero. Jullie woonden in het 'huis met de kersenbomen' op Via Pesaro 26 in Turijn, wat Eugenio Montale met zijn poëzie vereeuwigde. Eugenio ontving in 1975 de Nobelprijs voor de Literatuur.

Op jouw 19-de leidde jij de tijdschriften 'Il Girasole' en Il Dado', met de de hoofdredacteur Guido Hess Seborga (1909 - 1990), die jou in de literaire kringen bekend maakte. De dichter/schilder/letterkundige Guido was een leerling van de schrijver Augusto Monti, net als o.a. Cesare Pavese, Leone Ginzburg en de musicoloog Massimo Mila. Jouw medewerkers waren: Vasco Pratolini, Sandro Penna en Vincenzo Ciaffi. Virginia Woolf stuurde jou een hoofdstuk van 'The Waves' en zij schreef 'Alla piccola direttrice' aan jou. Jij publiceerde zelf nog geen gedichten, omdat jij de kwaliteit onvoldoende vond. Jij studeerde Franse taal en letterkunde aan de Universiteit van Turijn en jij bent afgestudeerd met een proefschrift over Marcel Proust. De Franse filosoof Ferdinando Neri begeleidde jou. In januari 1949 hield Eugenio Montale een lezing in het Carignano-theater in Turijn. Eugenio werd een liefdevolle vriend van jou. Vanaf 1953 verbleef jij meerdere keren in Parijs. In 1954 verscheen jouw dichtbundeldebuut 'Primavera a Parigi' bij All'insegna del pesce d'oro in Milaan en jouw dichtbundel 'Le acque del sabato' bij uitgeverij Mondadori, in 1907 opgericht door Arnoldo Mondadori. In 1956 ging het heel erg slecht met de fabriek van jouw vader en werd jij noodgedwongen lerares Frans op een Turijnse kostschool.

In 1959 verscheen jouw dichtbundel 'Luna lombarda', in 1962 'Il gong', in 1966 'Utilità della memoria', in 1970 'L'occhio del cicione' (geïnspireerd door jouw ervaringen op Sicilië), in 1976 'Ultrasuono', in 1977 'Transito con catene', in 1979 'Poesie' en in 1981 'Geometria del disordine', die de Premio Viareggio won. Jij was docente Franse taal- en letterkunde aan het Facchetti College op de Via Giacomo Sangalli 4 in Treviglio. In 1958 trouwde jij na 10 jaar verloving met de geleerde/schrijver Elémire Zolla, geboren op 9 juli 1926 in Milaan. Elémire was een kenner van mystiek, esoterie en religie. De dichter Alfonso Gatto was getuige. In 1960 strandde dit huwelijk officieel. In 1959 was hij al met de schrijfster Christina Campo een relatie begonnen. Alfonso was getrouwd met Agnese Jofe Turco, met wie hij de dochters Marina en Paola kreeg. In 1980 trouwde Elémire met de oriëntaliste/professor esthetiek Grazia Marchianò. Elémire overleed op 29 mei 2002 door een hartaanval in Montepulciano. Jij doceerde Duitse taal en literatuur aan de Universiteit van Messina en jij vertaalde o.a. 'Madame Bovary' van Gustave Flaubert, 'Liriche d'amore' van Marceline Desbordes-Valmore, 'Clairières dans le ciel' van Francis Jammer, 'Le meteore' van Michel Tournier en 'Fuochi' van Marguerite Yourcenar. Jij ontmoette Ezra Pound, Thomas Stearns Eliot en Jean-Paul Sartre. Voor 'I fasti dell'ortica' uit 1996 ontving jij de Premio Giuseppe Dessi en de Premio Vitaliane Brancati. Voor 'La radice del mare' uit 1999 ontving jij de Premio Nazionale Rhegium Julii.

In de jaren 1980 werkte jij als presentatrice en schrijfster voor Radio Rai. In 1990 verscheen jouw gedicht 'Jeanne d'Arc' in octaven van hendecasyllable. Jij was idolaat van Jeanne. In 2002 gaf de kunstschilder/experimenteel (theater)kunstenaar Fabrizio Crisafulli (1948, Catania) een eigen draai aan jouw gedicht met 'Jeannette'. In 2000 verscheen jouw korte verhalenbundel 'La freccia'. In 1990, 1992 en 1997 was jij voor de Nobelprijs voor de Literatuur genomineerd. In 2012 was er een publicatie van de Meridiano Mondadori, gewijd aan jouw poëzie. De uitgeversreeks 'I Meridiani' is in september 1969 opgericht door de dichter/schrijver Vittorio Serini en de uitgever Arnoldo Mondadori. Jij overleed op 30 juni 2014 in jouw huis in Rome. Jij werd 91 jaar. Na de begrafenisdienst in de basiliek van Santa Maria in Montesanto op piazza del Popolo 18 in Rome ben jij begraven in de Cimitero del Verano in Rome.

Maria Luisa Spaziani

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47