Susanne Sundfor - The Brothel

Jij bent geboren als Susanne Aartun Sundfor op 19 maart 1986 in Haugesund, Rogaland, Noorwegen. De eerste koning van Noorwegen Harald Schoonhaar (Haraldr Hárfagri) woonde in Avaldsnes, vlakbij Haugesund. Harald (850 - 932) is in Haraldshaugen in Haugesund begraven. De zangeres/actrice Hanne Krogh is ook in Haugesund geboren. Samen met Elisabeth Andreassen won Hanne in 1985 het Eurovisiesongfestival met 'La det swinge'. Jij bent de kleindochter van de theoloog/taalkundige Kjell Aartun. Jij hebt jouw album 'Blómi' aan hem opgedragen. Hij overleed op 28 mei 2023 in Oslo en hij werd 97 jaar. op jouw 6-de begon jij muziek te maken. Op jouw 8-de begon jij jij viool te spelen en op jouw 9-de begon jij met pianolessen. Jij ging naar een middelbare muziekschool en naar de Universiteit van Bergen, waar jij Engels en kunst studeerde. De huidige rector is Margareth Hagen, hoogleraar Italiaanse literatuur. Karl Ove Knausgard studeerde er kunst en literatuur.

In 2005 stond jij in het voorprogramma van Tom McRae, met wie jij door Noorwegen toerde. Jij werd beroemd en in 2006 toerde jij met de band Madrugada en zong jij met hen het lied 'Lift Me'. In november 2006 verscheen jouw debuutsingle 'Walls' en op 19 maart 2007 verscheen jouw debuutalbum 'Susanne Sundfor', met o.a. 'I Resign', 'Gravity', 'Moments', 'Morocco', 'Day of the Titans' en 'After You Left'. In 2008 verscheen 'Take One', met nieuwe, akoestische opnames van jouw eerste album, zonder 'Morocco'. In 2008 coverde jij 'Masters of War' van Bob Dylan en ontving jij de Spellemannprisen voor beste vrouwelijke prestatie. Verder verscheen jij op het album 'Sorgen og Gleden' van Mette-Marit Tjessem Hoiby, kroonprinses van Noorwegen. Jij zong de Noorse volkspsalm 'Ingen Vinner Frem til Den Evige Ro' van Lars Linderot en de priester/hymneschrijver Gustav Margerth Jensen. In 2008 verhuisde jij naar Oslo. In 2010 verscheen 'The Brothel', met naast de titelsong o.a. 'It's All Gone Tomorrow', 'Knight of Noir', 'Turkish Delight', 'Lullaby' en 'Lilith'.

Jonge, Noorse artiesten huilden als zij jou hoorden, omdat jij ver boven hen staat en omdat jouw muziek zo ontroerend en mooi is. Jij was korte tijd lid van de band Hypertext, met wie jij het album 'Astronaut Kraut!' uit 2010 maakte. Jij zong ook mee op de single 'Sister to All' van de band Real Ones. In 2011 zong jij het titelnummer van het album 'Baboon Moon' van de jazztrompettist Nils Petter Molvaer. In 2011 verscheen jouw instrumentale album 'A Night at Salle Pleyel', met de toetsenisten Adne Meisfjord, Morten Qvenild, Oystein Moen en Christian Wallumrod. In 2012 verscheen 'The Silicone Veil', met naast de titelsong o.a. 'White Foxes', 'Rome', 'Diamonds', 'Can You Feel the Thunder', 'Among Us' en 'When'. Dit bejubelde album stond op 1 in de Noorse albumhitlijst. Met Morten Myklebust maakte jij de single 'Away' en met Röyksopp de singles 'Running to the Sea' en 'Ice Machine', een cover van Depeche Mode. Jij was de leadzangeres op de song 'Oblivion', met de band M83 gemaakt, en jij maakte samen met Susanna Wallumrod en Siri Nilsen een single. Jij produceerde het album 'The Urge Drums' uit 2014 van Bow To Each Other (Megan Kovacs en Gunhild Ramsay Kristoffersen). In 2015 verscheen 'Ten Love Songs', met o.a. 'Memorial', 'Kamikaze', 'Accelerate', 'Delirious', 'Slowly', 'Fade Away' en 'Trust Me'. Dit album was jouw internationale doorbraak en jij deed een Europese tournee.

Jij woonde korte tijd in Dalston, Oost-Londen, waar jij de meeste songs voor jouw album 'Music for People in Trouble' uit 2017 schreef, met naast de titelsong o.a. 'The Sound of War', 'Undercover', 'No One Believes in Love Anymore', 'Reincarnation', 'Mantra', 'The Golden Age' en 'Mountaineers', samen met de homoseksuele John William Grant. Dit album gaat over persoonlijke problemen, slechte relaties en depressies. In 2020 componeerde jij de muziek voor de film 'Self Portrait', over de kunstenares/fotografe Lene Marie Fossen, die op 22 oktober 2019 door anorexia nervosa overleed en 33 jaar werd. Op 28 april 2023 verscheen 'Blómi' (Bloeien), in het bijzonder opgedragen aan jouw opa Kjell Aartun en jouw dochter. Met naast de titelsong 'Oro Volu', 'Leikara Ljóo', 'Runa', 'Alyosha', 'Sannu Yarru Li' (in het Duits gezongen), 'Náttsongr', 'Ashera's song', 'Fare thee well' (Ha det bra) en 'Oro Hjartans', waarin jij zegt: 'If the heart has a word, what would it be? And sitting with this, I found that the word in the heart is yes, it's yes to everything!'. De video bij 'Alyosha' toont beelden van jouw trouwdag, geregisseerd door Margreth Olin.

In de zomer van 2022 trouwde jij met de jazzmuzikant/saxofonist André Roligheten, geboren op 2 januari 1985 in Skien. In 2023 kregen jullie de dochter Elena. In het lied 'Blómi' geef jij al jouw wijsheid liefdevol door aan Elena. De inheemse, Noordse culturen bouwden matrilineaire samenlevingen en zij aanbaden godinnen. Onze wortels zijn eigenlijk een natuurminnende, vrouw-vierende, vreedzame samenleving. Jij verklaarde, dat jij een atheïste bent, maar dat jij 'niet denkt dat de wetenschap alles kan verklaren wat ons omringt'. Jij bent een voorstander van regeneratieve landbouw. Jij steunt de Socialistische Linkse Partij en jij schreef: 'Stem voor solidariteit en het beschermen van onze planeet. Stem tegen het kapitalisme. Het is de enige humane toekomst. Jij pleitte voor vleesconsumptie, vooral voor zwangere vrouwen en moeders die borstvoeding geven.

Susanne Aartun Sundfor

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 2 stemmen 19