Een uiterst laf vermoorde schrijfster van Oekraïne

(voor Victoria Amelina (1986 - 2023))

Jij bent geboren als Viktoriia Yuriivna Amelina Shalamay op 1 januari 1986 in Lviv, Oekraïne. Op jouw 14-de ging jij met jouw vader naar Canada, maar kort daarna ging jij naar Oekraïne terug. Jij behaalde in Lviv een graad in de computerwetenschappen, waarna jij een carrière in de informatietechnologie (IT) begon. In 2015 werd jij fulltime schrijfster/dichteres. In 2015 verscheen jouw debuutroman 'Het Valsyndroom, of Homo Compatiens' (Humane mens met mededogen/medeleven), met een voorwoord van de schrijver/dichter Yuriy Izdryk uit Kalush. Het gaat over de gebeurtenissen tijdens de Maidan-revolutie in februari 2014. Jij ontving diverse, literaire prijzen. In 2016 verscheen het kinderboek 'Iemand, of Waterhart'.

In 2017 verscheen de roman 'Dom's Dream Kingdom', over de familie van een Sovjet-kolonel, die in de jaren 1990 in Lviv woonde, in het voormalige jeugdappartement van de Pools-Joodse sciencefictionschrijver Stanislaw Herman Lem (1921 - 2006), op 4 Bohdan Lepky Straat in Lviv. Lem was zeer kritisch over Vladimir Poetin en hij vond dat IT mensen verdrinkt in een overvloed van informatie van lage kwaliteit. Right. Jij was lid van PEN Internationaal en in 2018 deed jij mee met het 84-ste World PEN Congress in India als afgevaardigde uit Oekraïne. Jij sprak over de Oekraïense filmmaker/schrijver/activist Oleh Sentsov, die van 11 mei 2014 tot 7 september 2019 een politiek gevangene in Rusland was. In 2018 kreeg Sentsov de Sacharovprijs van het Europees Parlement, waarmee Poetin werd berispt. Sentsov is nu bataljonscommandant in de 47-ste Gemechaniseerde Brigade.

In 2021 kreeg jij de Joseph Conrad Korzeniowski Literary Prize en heb jij in de regio Donetsk een literatuurfestival opgericht. In 2022 begon jij ook gedichten te schrijven. Op 24 februari 2022 viel Rusland Oekraïne binnen, nadat Rusland in 2014 al de Krim had afgepakt. Jij werkte als onderzoeker naar oorlogsmisdaden voor Truth Hounds, een Oekraïense mensenrechtenorganisatie. Zo ontdekte Truth Hounds de moord op de Oekraïense schrijver/dichter Volodymyr Vakulenko door de militanten uit de zelfverklaarde Volksrepubliek Loehansk Serhiy Udodenko en Vladyslav Neskorydyev, met betrokkenheid van Russische militairen. Jij vond het dagboek van Volodymyr, wat hij in de tuin van zijn ouders in Kapytolivka had begraven. Het dagboek is in 2023 bij Vivat Publishing House gepubliceerd. Jij fotografeerde de verwoestingen in Izium. Nabij Izium is in een massagraf het lichaam van Volodymyr gevonden.

Op 25 mei 2023 ontving Truth Hounds in Oslo de Sacharov Vrijheidsprijs 2023. Volodymyr is tussen 24 maart en 12 mei 2022 vermoord. Hij werd 49 jaar en hij is in Charkov herbegraven. Zijn zonen zijn Vladyslav en Vitalii. In 2011 kreeg jij een zoon. Vanaf 2022 woonden jullie in Kiev. In juni 2023 kreeg jij een residentie van een jaar in Parijs voor ontheemde Oekraïense schrijvers. Jij overwoog om met jouw zoon naar Parijs te verhuizen. Jij was van plan om in Parijs jouw boek 'Looking at Women, Looking at War' te voltooien, een dagboek van zo'n 12 vrouwen, incluis jezelf, die gerechtigheid nastreven. In mei 2023 ontving Volodymyr postuum een onderscheiding van de International Publishers Association, die jij namens hem in ontvangst nam.

Op 27 juni 2023 vond de Russische aanval op Kramatorsk plaats. Een Iskander-raket trof het restaurant Ria Pizza, waarin jij zat te dineren, samen met de schrijver Héctor Abad Faciolince, de diplomaat Sergio Jaramillo Caro en de presentatrice/journaliste Catalina Gómez. Jij raakte zwaar gewond. Op 1 juli 2023 overleed jij in het Mechnikov-ziekenhuis in Dnipro aan jouw verwondingen. Jij werd 37 jaar en jij bent op 5 juli 2023 in de Lychakiv Begraafplaats in Lviv begraven. De uitvaartdienst was in de Saints Peter and Paul Garrison Church in Lviv. De dag daarvoor was er een uitvaartdienst in het klooster met de gouden koepel van St. Michael in Kiev. Er werden nog 12 andere mensen in het restaurant vermoord. In 2023 verscheen 'Nothing Bad Has Ever Happened' bij Arrowsmith Press, een eerbetoon aan jou. Op 22 januari 2024 kreeg jij postuum de Orde van Verdienste 3-de klasse van Oekraïne.

Getuigenissen

In deze vreemde stad getuigen alleen de vrouwen,
één vertelt me over het verdwenen kind,
twee praten over mensen die in de kelder zijn gemarteld,
drie zeggen dat ze niets over verkrachtingen hebben gehoord en hun ogen afwenden,
vier praten over geschreeuw uit het hoofdkwartier,
vijf over mensen die in hun tuin zijn neergeschoten,
zes spreken, maar het slaat nergens op,
zeven tellen nog steeds hardop hun voedselreserves,
acht zeggen dat ik lieg en dat gerechtigheid niet bestaat,
negen praten met elkaar op weg naar de begraafplaats

Ik ga er ook heen, want ik ken iedereen in deze stad al

En al zijn doden zijn mijn doden

En alle overlevenden zijn mijn zussen

Tien praten over de man die het overleefde,
ook hij werd door hen vastgehouden,
hij kan getuigen over de folteraars

Ik klop op zijn deur, maar zijn buurvrouw komt naar buiten
en zij antwoordt voor hem:

Het lijkt er alleen op dat hij het heeft overleefd -
ga met de vrouwen praten


Gedicht over een kraai

In een kaal, somber lentetijd veld
staat een vrouw in een zwarte jurk,
zij krijst de namen van haar zussen
als een vogel in een lege lucht.

Zij krijst iedere naam uit zichzelf:
Degene die te vlug weg vloog,
Degene die smeekte om te sterven,
Degene die de dood niet kon stoppen,
Degene die nog steeds wacht,
Degene die nog steeds gelooft,
Degene die in stilte treurt.

Zij zal iedere naam in de grond huilen,
alsof zij het veld met pijn bezaait,
van pijn en de namen van deze vrouwen,
nieuwe zussen zullen uit de aarde groeien,
en zullen opnieuw luid van het leven zingen

Maar wat zal er met de kraai gebeuren?

Zij moet voor altijd in dit veld blijven,
Want haar kreet is het enige ding
Dat de zwaluwen in de lucht houdt.

Hoor jij hoe zij hun namen
een voor een noemt?


Victoria Amelina

Victoria Amelina

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 6