Autocraten
Ooit getooid met een jeugdig elan en op het oog vriendelijke lach heeft zijn gezicht die expressie verloren. Wat overbleef zijn ogen die argwanend priemen uit een schedel die volgens hetzelfde procedé in elkaar lijkt te zijn gestoken als bij andere Sovjet-potentaten, maar met slinkend vet en sprietig toegevoegde haarlokken in de nek.
Dwergachtig verdwijnt hij in zijn paleis achter een tafel, die groot als een continent bedoeld is om ziektes op afstand te houden.
Zijn gedelegeerde geweld kreeg het wrangst gestalte in de door zijn krijgers manmoedig tegen de grond gesmakte vrouw in Boetsja met haar lichtroze gelakte door rouwranden ontsierde nagels aan een hand, die dagen lang als stille getuige uitstak boven de mouw van een jas die warm dient te houden in een landklimaat.
Ach, had Poetin maar leren wegdromen bij de pracht van een Siberische kraanvogel op doortrek boven zijn datsja waar gouden treden hem van zijn veranda door platina pilasters naar overladen vertrekken voeren, maar waarvan de glamour voor hem in het niet valt bij de aanblik van die natuurlijke schoonheid, maar de zachtheid van kijken die oorlogen op afstand houdt ontbeert hij.
Wat hij gemeen heeft met de man met de al even oude uitgestoken hand waarin de zijne op de voor hem uitgerolde rode loper verdwijnt.
Poetin is op zijn hoede voor de voorgewende oerkracht waarmee Trump hem in zijn kamp tracht te trekken. Die overval heeft op hem geen vat. Daarvoor is hij te bekwaam in het voorwenden van vooruitgang bij zijn intentie alles op zijn plek te laten; hij weet hoe hij een luchtkasteel bouwt.
De Nobelprijs voor de Vrede 2026 ligt al op zijn vriend voor een dag te wachten, want Trump heeft tenslotte al zoveel oorlogen bezworen, dat het door zijn toedoen beter dan ooit met de wereld gaat.
Als voorgerecht heeft de love baby van giga glibber Infantino een speciaal voor hem in het leven geroepen FIFA Peace Prize (protserige beker) mogen ontvangen. Niets doorzichtiger dan het paaien van Trump, een ijdele man met teveel geld en een beperkt denkraam waar Poetins sluwheid op zeemijlen afstand lucht van krijgt en met een achteloze handbeweging gaten in schiet.
Het zou de bovenlaag van homo sapiens moeten zijn waar we geacht worden naar te kijken, maar al die ergerlijk schadelijke autocraten bungelen wat mij betreft aan versleten lianen ergens ver onder de bonobo's.
Met excuus aan de bonobo's.
Zie ook: https://www.apartefact.nl
Schrijver: Albert Goudberg, 7 december 2025
casema.nl
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: mannen
autocraten
44
Geef je reactie op deze inzending: