Inloggen
voeg je column toe

Columns

Even mutsen 1.

Zoals over het openvouwtuutje van de pakken hagelslag. Of je de krengen nu van Ah, Aldi of willekeurig welke grootgrut ook aanschaft- Aldi heeft trouwens de stevigste bite, zeker rechtstreeks uit de koelkast - het vereist de fijne motoriek van een hersenchirurg om het geval zonder blijvende schade en een gierende bovendruk open te krijgen.
Om te beginnen moet men de kartelrandjes van het tuutje indrukken om de opening vrij te maken. Maar dan wel zo voorzichtig dat er niet teveel kracht wordt gezet,daar de tuut de natuurlijke neiging heeft zich in het pak terug te trekken, waarna wijsvinger of duim er aan te pas moeten komen om het loeder er weer uit te trekken omdat de ontwerper en de fabrikant te beroerd waren een simpel terugtreklipje aan het openvouwtuutje te bevestigen.
En waarom nou niet, vraag ik u af.
Gewoon een aluminium terugtreklipje. Ik bedoel dat is je baan! Van negen tot vijf ben je bezig met het bedenken van consumentvriendelijke verpakkingen. Dat is een afdeling, in een gebouw met hippe spiegelglasramen, met maquettes en koffiepauzes en papadagen. Met opfrisverlof, maandagochtendmeetings, brainstormsessies op de hei.
'Mannen, vandaag het hagelslagpak.' Geeuw,geeuw..
'Niks meer aan doen Wilco. Zijn er ook kroketten bij de lunch?'
Intussen is de toevoer van uw hagelslag geheel of gedeeltelijk geblokkeerd  geraakt en omdat de scene zich meestal afspeelt op ontbijtmomenten, als de dag zich nog niet ten volle van het bewustzijn heeft meester gemaakt, krijgen ongeduld en ochtendhumeur de overhand. Men  steekt zijn vinger in het gat in een poging achter het tuutje te haken en zodoende de weg vrij te maken voor de donkerbruine lekkernij. Gevolg: vinger blijft steken, wordt met geweld teruggetrokken en veroorzaakt een diepe scheur in het pak, waardoor het tuutje gedegradeerd is tot  een nutteloos aanhangsel en het broodstrooisel zich ongecontroleerd verspreidt over aanrecht of ontbijttafel behalve over het gesmeerde bammetje.

Ik kan daar heel erg onredelijk en verdrietig van worden.
Net als van verpakkingen met 10 kleine schroefjes waar je een betonschaar voor nodig hebt om er het gewapende plastic mee los te knippen. Maar daarover een volgende muts..

Schrijver: trawant, 18 oktober 2011


Geplaatst in de categorie: algemeen

2.0 met 4 stemmen 304



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Monique Methorst
Datum:
18 oktober 2011
Email:
moimoniquelive.nl
Whahaha zeer herkenbaar en heerlijk mutsig geschreven

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)